het lezen zoals het is
Emy Koopman: ‘Geef bad’
Schrijfster. Haar jongste roman, ‘Tekenen van het universum’, staat op de shortlist van de Boonprijs 2023.
HUMO In welk boek bent u tegenwoordig bezig?
EMY KOOPMAN «In die van de andere Boon-genomineerden, natuurlijk. En in ‘Geschiedenis van Hongarije’ van Vladimir Ronin, ‘Staying with the Trouble’ van Donna Haraway en ‘De Toverberg’ van Thomas Mann.»
HUMO Waar leest u het liefst?
KOOPMAN «In bad. Jammer, want ik heb geen bad.»
HUMO Met welke auteur zou u een avondje uit willen?
KOOPMAN «Met Basje Boer zou ik weer eens tot diep in de nacht in fonkelende jurken in een café willen zitten, en met essayiste Miriam Rasch zou ik graag gaan dansen op een festival.»
HUMO Met welk romanpersonage ziet u een onenightstand wel zitten?
KOOPMAN «Met Lulu Lamartine uit ‘Love Medicine’ van Louise Erdrich, om me te kunnen laven aan een sensualiteit die nooit krenkt of krimpt.»
HUMO Wat is uw favoriete gedicht en waarom?
KOOPMAN «‘Rib’ van Radna Fabias vangt op ritmische wijze de onverenigbare eisen waaraan een ‘ideale’ vrouw in het Westen impliciet moet voldoen.»
HUMO Welk boek hebt u het vaakst cadeau gedaan en waarom?
KOOPMAN «‘Bluets’ van Maggie Nelson en ‘A Visit from the Goon Squad’ van Jennifer Egan.»
HUMO Hebt u een favoriete thriller?
KOOPMAN «‘Legend of a Suicide’ en ‘Dirt’ van David Vann.»
HUMO Welk non-fictieboek zou iedereen gelezen moeten hebben?
KOOPMAN «‘Braiding Sweetgrass’ van de inheems-Amerikaanse ecoloog Robin Wall Kimmerer. Als heel de mensheid zou leven volgens de principes van ‘de eerlijke oogst’ die zij schetst, zouden we de aarde niet meer uitputten.»
HUMO Welk boek of oeuvre vindt u zwaar onderschat?
KOOPMAN «Ik vind ‘Godin van de jacht’ van Heleen van Royen een behoorlijk goed boek, met misschien wel de beste abortusscène die ik al las.»
HUMO Wie verdient volgens u de volgende Nobelprijs Literatuur?
KOOPMAN «Als je die prijs nu niet aan Salman Rushdie geeft, lijk je bijna medeplichtig aan terrorisme.»
HUMO Welk romaneinde had u liever anders gehad?
KOOPMAN «In ‘Infinite Jest’ van David Foster Wallace zitten briljante stukken, maar het einde is dan toch ineens pffft.»
