Evelien Van Hamme: ‘Ik heb heel veel onenightstands gehad, maar nu weet ik pas echt wat fijne seks is’

Het jaar is nog maar net begonnen of er eindigt al een tijdperk: het vierde seizoen van ‘Dertigers’ meteen ook het laatste. Vóór u naar de gele briefkaarten grijpt: daar is een goede reden voor. Dertigers worden vroeg of laat veertigers, vraag maar aan Evelien Van Hamme (39), het fladderende bewijs dat mooie hindes geen ranke hindes hoeven te zijn. Evelien deelt haar leeftijd met haar personage Tinne, die doodbrave moederkloek, maar verder niets: ideaal voor een 7 Hoofdzonden-gesprek.

EVELIEN VAN HAMME «Aan de start van dit seizoen begint Tinne te tinderen en te ­daten, en zo komt ze eindelijk in het vaarwater van mijn ­eigen ­leven. Maar voor het overige lijk ik in de verste verte niet op haar. Weet je wat mij opvalt? Als ik Tinne speel, dan neem ik houdingen aan die me, als ik erop let, erg aan m’n eigen moeder doen denken. Op het kerstfeest sprak mijn nicht me erop aan: ­‘Tinne is net tante Nin!’ Onlogisch is het niet: mijn mama zal voor mij altijd hét prototype van de goede moeder blijven.

»Gelukkig kunnen de andere personages er nog altijd wat van: jaloezie, onkuisheid, gramschap... Alle hoofdzonden komen aan bod, maar binnen de grenzen van de herkenbaarheid.»

HUMO Er is aan jou geen pilaarbijter verloren gegaan, vermoed ik?

VAN HAMME «Ik ben nooit van mijn geloof gevallen, want ik heb het nooit gehad. Het enige waar ik in geloof, is ­karma: als je goedheid de wereld instuurt, zal dat ook op jezelf afstralen. Maar het werkt natuurlijk in twee richtingen. Toen er eens per abuis een chic bureau bij mij thuis werd geleverd, kreeg ik die sjouwers maar niet uitgelegd dat ik dat helemaal niet had besteld. Ik heb het toen maar voor een héél mooi bedrag verkocht. De dag erna viel ik van de trap, recht op mijn schouder. Ik sukkel nog altijd met mijn arm, en door de ziekenhuiskosten was ik alle centen kwijt (lacht).»

HOOGMOED

VAN HAMME «‘Dertigers’ heeft mijn zelfvertrouwen stevig opgekrikt. Tot dan had ik nog nooit een hoofdrol gekregen: ik pas niet in het ­maatje 36-38 dat men doorgaans voor actrices in gedachten heeft. Gelukkig is mijn zelfbeeld niet afhankelijk van de rollen die ik krijg, maar toch voelde ik me de afgelopen vier jaar beter in mijn vel. Andere mensen ook: veel vrouwen hebben me laten weten dat ze blij waren. Eindelijk herkenden ze zichzelf in een tv-figuur.»

HUMO Was er nooit een moment waarop het succes je naar het hoofd dreigde te stijgen?

VAN HAMME «Nee, ik verfoei arrogante mensen, en ik kan me niet inbeelden dat ik er zelf eentje ben. Ik snap de gedachtegang zelfs niet: iedereen is toch maar een mens? Of je al dan niet op tv komt, doet weinig ter zake. Vrolijk zelfverzekerd, dat ben ik wel.»

HUMO In jouw branche wemelt het anders wel van de ego’s.

VAN HAMME «Maar niet op de set van ‘Dertigers’! Het heeft er misschien mee te maken dat we als relatieve onbekenden in dit avontuur zijn gestapt. We hebben allemaal op hetzelfde moment dezelfde kans gekregen, en samen zijn we gegroeid. Wat ook helpt: iedereen ontvangt hetzelfde loonbriefje.»

HUMO Ontmoet je vaak mensen die neerkijken op een programma als ‘Dertigers’?

VAN HAMME «Iedereen mag ervan vinden wat hij wil. Ik weet alleen dat veel mensen het een fijn programma vinden. Zelf heb ik lang getwijfeld of ik wilde meedoen. Ik had mijn twijfels over die scripted reality (waarin een uitgeschreven scenario wordt gepresenteerd als reality-tv, red.), maar regisseur Wim De Smet had een antwoord op al mijn vragen. Nu ben ik vooral erg trots.»

HUMO Je zei eens dat veel mannen Tinne ‘een dikke zaag’ vinden.

VAN HAMME «Dat laten ze me bij elke mogelijke gelegenheid weten (lacht). En ze voegen er meteen aan toe: ‘Die Saartje is wel een knappe!’ Ik hoop dat ik die stempel van dikke zaag nog van me kan afschudden. Of toch die van zaag, want een dikke ben ik altijd al geweest. Ik vind dat geen verwijt. Je hebt dun en dik, slank en volslank – en ik ben dik. Wat niet wil zeggen dat ik ongezond leef, hè. Vroeger werd ik weleens nageroepen. Als tiener liep ik eens in het station van ­Mechelen toen een groepje jongens plots joelde: ‘Hey, dikke!’ Ik heb teruggeroepen: ‘Ik heb wel twéé jassen aan, hè!’ (schatert) Wie zijn toch die mensen die een ander op basis van het uiterlijk willen beoordelen? Ik klink nu even als een non, maar waar is de aandacht voor het innerlijke? Wat is er mis met goed zijn voor de mensen rondom je?»

HUMO Je bent vast dol op Instagram.

VAN HAMME «Die hap-slik-wegcultuur die alleen maar op uiter­lijkheden focust, daar bedank ik feestelijk voor. Ik zou niet graag 20 jaar zijn in deze tijden. Als je de verkeerde mensen volgt, is je zelfbeeld eraan. Ik betrapte mezelf erop dat ik dacht: hé, hippe mensen drinken alleen nog sapjes, ik moet dat ook doen! En dan at ik dagenlang niets. Terwijl ik zo niet ben. Belangrijker: ik wíl helemaal niet zo zijn.»

HUMO Is ijdelheid je vreemd?

VAN HAMME «Helemaal niet! Ik hecht belang aan mooie kleren en ik schmink me graag. Als ik me goed voel – wat, toegegeven, niet 365 dagen per jaar het geval is – dan ben ik zo onbescheiden om te zeggen dat ik dat ook uitstraal. Misschien ben ik er soms zelfs te véél mee bezig. Mijn haar is onlangs verkeerd geknipt en dat vond ik ronduit verschrikkelijk, terwijl het natuurlijk relatief is: het groeit vast wel terug.»

TRAAGHEID

VAN HAMME «Vóór ‘Dertigers’ was er een periode waarin ik opeens niets meer omhanden had, en ik moest gaan stempelen. Niet de leukste tijd: ik zat slecht in mijn vel en ik had het gevoel dat ik niets aan de maatschappij bijdroeg, wat me met een schuldgevoel opzadelde. Toen een vriend vroeg of ik meeging naar de sauna, kón ik dat niet: ik had die week niks gedaan, dan verdiende ik toch geen ontspanning?

»Om maar te zeggen: ik ben enorm dankbaar voor de golf waarop ik nu mag surfen. Wie weet waar ik over een jaar of twee sta, hè?»

HUMO Hoe ambitieus ben je?

VAN HAMME «Ik ben ­ambitieus, maar tegelijk te weinig ondernemend. Het moeilijke aan mijn branche is dat je gevraagd moet worden. Ik heb zelf al wel stukken geschreven, maar zo’n idee moet héél lang door mijn hoofd ratelen. Mijn brein is niet zo creatief dat het drie voorstellingen per jaar kan uitspuwen.»

HUMO Je hebt wel een eigen theatergezelschap gehad: je laat het leven dus niet als een golf over je heen spoelen.

VAN HAMME «Nee, da’s waar... Mijn grote kracht is dat ik goed met mensen kan samenwerken. Ik heb prikkels van anderen nodig om het ­beste uit mezelf te halen. Samen met een bevriende actrice run ik bijvoorbeeld de vzw ­CforU, waarmee we acteerworkshops geven. Zij is de zakelijke motor, en zo iemand heb ik nodig.»

HUMO Was acteren altijd al een passie van jou?

VAN HAMME «Ik was het kind dat op tafel sprong en ‘­Soldiers of Love’ van ­Liliane Saint-­Pierre zong, die drang heeft er altijd wel in ­gezeten (lacht). Maar ik heb m’n roeping pas ontdekt toen ik me inschreef voor het schooltoneel. We vertelden fabeltjes over de vos, de kip en de sprinkhaan. Ik vond dat zo leuk! Achteraf kwam iedereen zeggen dat ze me tof vonden. Ik dacht: ik ben thuisgekomen.»

HUMO Later wilde je de toneelopleiding aan het RITCS volgen.

VAN HAMME «Toen Michael De Cock van de KVS bij ons op school kwam jureren, zei hij: ‘Waarom zou je geen toneel studeren?’ Ik wist niet eens dat er zoiets als een acteeropleiding bestond! Ik kwam uit het gezapige Londerzeel, we hadden thuis zelfs geen internet. Ik heb toen meegedaan aan het ingangsexamen van het ­RITCS en ik was geslaagd, maar mijn ouders zeiden: ‘Eerst een diploma halen.’ Ze hadden geluk dat ik geen rebel was (lachje).

»Ze dachten wellicht dat ik het idee zou laten varen, maar ik heb doorgezet. Ik heb wel eerst communicatiebeheer gevolgd én tegelijk gewerkt, om daarna mijn studie zelf te kunnen betalen – mijn pa betaalde mijn kot, en ik de rest.»

HUMO Je hebt toen enorm gezwoegd.

VAN HAMME «Ik werkte ’s morgens in een broodjeszaak, ’s middags ging ik naar het ­RITCS en ’s avonds diende ik op in een taverne. Daar ben ik eens ingestort op het terras. Toen ik een klant zijn Duveltje serveerde, zei hij: ‘Heb jij vanochtend niet mijn broodje gesmeerd?’ Ik ben in huilen uitgebarsten: ‘Ik kán niet meer, ik mis mijn mama!’ (lacht)»

HEBZUCHT

HUMO Welke impact heeft ‘Dertigers’ op jouw porte­monnee gehad?

VAN HAMME «Dankzij de reeks heb ik dit mooie Gentse arbei­dershuisje kunnen kopen. De laatste jaren geniet ik van een financiële zekerheid die ik daarvoor nooit heb gekend. Mijn vader vraagt altijd: ‘Heb je een buffer?’ Ik kan hem geruststellen: die heb ik. Maar de rest mag rollen. Ik ben geen gierige pin, veeleer een gever en een deler. Het is het logische verlengde van mijn karmafilosofie. Ik krijg veel, dus is het maar logisch dat ik ook veel geef, aan lokale vzw’s bijvoorbeeld: Hachiko, waar assistentiehonden worden opgeleid, en de Kookploeg Gent, die gratis maaltijden aanbiedt aan mensen die het tijdelijk financieel moeilijk hebben.»

HUMO Waar geef jij graag geld aan uit?

VAN HAMME «Ik durf het ­bijna niet te zeggen, maar vooruit: ik wil een portemonnee van ­Chanel! Als ik die heb, zal er niks meer overschieten om erin te steken, maar toch ga ik er één kopen om het einde van ‘Dertigers’ te vieren: dít is waar ik vier jaar lang voor heb gewerkt! (lacht)»

HUMO Had je het vroeger breed thuis?

VAN HAMME «Ik ga niet ­zeggen dat we in armoede leefden, maar we waren niet rijk. Mijn vader werkte bij de spoorwegen en mijn moeder bij de post. Na de scheiding heeft mijn mama wel ­zwarte sneeuw gezien. Mijn broer en ik gingen in het weekend klussen en we stopten haar dan geld toe. Op haar kalender schreef ze de bedragen nauwgezet op: ‘Poef Tom’ en ‘Poef Evelien’ – ze wilde ons dat absoluut terugbetalen.

»Het maakt me des te dankbaarder voor m’n kleine, fijne huisje. Ik heb lang gedacht: ik hoef geen woonst, ik heb geen baksteen in de maag. Maar dan begon ik te denken: wat als ik 65 ben en geen dak boven mijn hoofd heb? Een pensioen zal ik niet of amper hebben. Nu ben ik opgelucht: dit pakken ze me niet meer af.»

HUMO Straks is ‘Dertigers’ afgelopen, baart dat je zorgen?

VAN HAMME «Ik hoop vooral dat ik op een set kan blijven staan. Het is jammer dat er de voorbije twee jaar zoveel plannen zijn afgelast en uitgesteld: vlak voor corona was het míjn moment! Op den duur voel je je een elastiekje waar de rek uit is. Je bereidt je met hart en ziel voor op een voorstelling, maar die wordt uitgesteld. Daarna bereid je je op iets anders voor, dat óók niet kan doorgaan. Heel veel kan mijn elastiekje niet meer verdragen voor het knapt. Zo was die laatste beslissing van het Overlegcomité over de cultuursector toch echt bullshit?»

HUMO Ik voel een nieuwe hoofdzonde aankomen.

GRAMSCHAP

VAN HAMME «Ik snapte er niks van. Eerst was ik gelaten, maar de volgende dag, toen het goed was doorgedrongen, werd ik kwáád. Ik heb meegestapt in de mars voor de cultuursector in Brussel. Het zat me hoog. Ik werd er warempel emotioneel van. Ik heb dat altijd als er samenhorigheid in de lucht hangt. Op Werchter kan ik dat ook hebben: als bij ­Mumford & Sons iedereen spontaan begint te zingen, schiet ik gegarandeerd vol.»

HUMO Ben je in andere omstandigheden weleens opvliegend?

VAN HAMME «Helemaal niet! Ik kan me zelfs niet ­herinneren wanneer ik voor het laatst woedend was. Het is te zeggen, ik vóél wel woede, maar ik zal nooit beginnen te roepen en te tieren. Dat klinkt als een positieve eigenschap, maar dat is het niet helemaal. Ik moet leren om sneller te zeggen dat ik iets niet fijn vind. Tijdens mijn schooltijd had ik last van nachtmerries, waarin ik zelf mensen pijn deed. Ik vond dat verschrikkelijk. Ik ben naar de dokter gegaan, en hij vroeg me naar mijn thuissituatie. Toen zei hij: ‘Eigenlijk zijn er veel dingen waar je kwaad om mag zijn, maar je zegt er nooit iets van. Dus moeten je hersenen een andere manier vinden om ermee om te gaan.’ Ik vermijd het liefst conflicten.»

HUMO Was je kwaad om de echtscheiding van je ouders?

VAN HAMME «Die heeft er ­zeker ingehakt. Ik was toen 11, een lastige leeftijd, maar zelfs wij beseften dat een scheiding de beste oplossing was. Verder ga ik er liever niet te diep op in.»

HUMO Je vermijdt conflicten, wil dat dan zeggen dat je lang rancune koestert?

VAN HAMME «Daar betrap ik mezelf weleens op (lachje). Het is één van mijn slechtste ­eigenschappen. Nu werk ik ­eraan, maar vroeger bleven wrokgevoelens sudderen. Ik wilde geen contact meer met sommige mensen, ook al hadden ze oprecht sorry gezegd. Als ik vond dat iemand te ver was gegaan, dan liet ik die niet meer toe in mijn leven.»

JALOEZIE

VAN HAMME «In een relatie ben ik amper jaloers, maar ik ben het wel vóór het officieel is. Dan jeukt het als ik mijn toekomstige zie praten met een ander (lacht). Zodra ik de vis heb binnengehaald, krijgt hij het volste vertrouwen, hoor.

»Ik zal nooit iemand iets misgunnen. Ik kan heel goed een ander bewonderen, en dan nadenken over hoe ik het zelf zou aanpakken. De essentie is dat ik liever aan mezelf werk dan dat ik misnoegd over het tuinhekje van de buren sta te kijken.»

HUMO Wat zou je nog graag aan jezelf veranderen?

VAN HAMME «Ik moet dingen beter kunnen loslaten. Ik heb geleerd dat ik soms op een andere manier met mijn verwachtingen moet omgaan. Ik geef en ik geef, maar ik krijg die energie niet altijd terug. Dat ligt evengoed aan mij, want wat mág ik van een ander verwachten? Dat gaat ook over vrienden en familie. ‘Ik ben nu droevig, waarom ben je er niet voor mij?’ flitst het weleens door mijn hoofd. Terwijl ik ook niet weet hoe die andere zich op dat moment voelt, snap je?»

HUMO Geliefden kunnen je verwachtingen zelden inlossen?

VAN HAMME (twijfelt) «Ik ben in het verleden vaak gekwetst. Nu pas ik mijn eigen verwachtingen aan, om zulke teleurstellingen te vermijden. Relaties beleef ik nu eenmaal voor 100 procent, minder kan ik niet geven. Ik verzorg mijn geliefden met heel mijn hart. En als ik voel dat die affectie niet op dezelfde manier wordt beantwoord, dan verander ik toch beter hoe ik er zelf mee omga?»

HUMO Je klinkt bijna gedesillusioneerd.

VAN HAMME «Ik blijf enthousiast in de liefde, maar als ik merk dat ik ongelukkiger word door mijn eigen gewoontes, dan stel ik ze liever bij.»

HUMO Nog jaloezie: Tinne is in ‘Dertigers’ de bedrogen echtgenote. Ben jij in het verleden vaker de bedrieger of de bedrogene geweest?

VAN HAMME «Het vaakst degene mét wie iemand bedrogen werd (lachje). Soms zelfs zonder dat ik wist dat hij een lief had. Maar dan spreek ik over mijn jaren als twintiger: de laatste tijd is het rustig op dat vlak.

»Ik zou niet kúnnen bedriegen. Ik kan niet liegen, je ziet het meteen aan mijn kop. Geef me een tekst en een podium en ik lieg me te pletter. Maar privé, tegen mensen die ik graag zie? Onmogelijk. Vergeet mijn karma niet: ik zou zo van de hoogste trede struikelen.»

HUMO Er zijn in ‘Dertigers’ weinig koppels die nog géén scheve schaats hebben gereden.

VAN HAMME «Nu je het zegt! Er wordt tegenwoordig héél veel bedrogen, vind ik. Zoveel dat ik denk: moet ik nog wel aan een relatie beginnen?»

HUMO Is monogamie een must voor jou?

VAN HAMME «Ja, alleen geloof ik er niet in (lachje). Als ik mijn lief met een ander zie, dan is het over en uit. Maar ik zie in mijn leven vooral het failliet van de monogamie: moeten we ons dan niet af­vragen of dat nog werkt?»

ONKUISHEID

HUMO Onenightstands zijn niks voor jou, zei je ooit. Is seks een belangrijk onderdeel van je leven?

VAN HAMME «Een héél belangrijk, alleen heb ik het soms te weinig (lacht). Ik heb heel veel onenightstands – en een heel actief seksleven tout court – gehad toen ik een twintiger was. Maar na mijn relaties van de voorbije jaren weet ik pas echt wat fijne seks is: seks met een connectie staat zo ver boven een snelle wip... Dus rest mij alleen nog te wachten tot ik nog eens zo’n klik heb.»

HUMO Adieu, booty calls!

VAN HAMME (lacht) «Met iemand die ik ken: prima! Maar niet met een halve vreemde.»

HUMO Je bent een single vrouw die bewust kinderloos is. Dat is een keuze die, in deze ­maatschappij, verantwoording ­behoeft.

VAN HAMME «Onlangs was het aan de kersttafel weer van dat: ‘Heb je nog altijd geen lief? Hoe komt dat toch?’ Ik weet het niet! Ik zou nochtans graag een partner hebben, ik mis de intimiteit en het samenzijn.

»Het ideaal blijft huisje-tuin­tje-boompje, maar ik kreeg lang oprispingen van die uitdrukking (lachje). Ik heb ook wel last van bindings­angst gehad. Het moet juist zitten voor ik mezelf aan iemand geef, maar ik word niet zo snel verliefd. En als ik verliefd ben, kan ik die liefde moeilijk loslaten. Daarom duurt een relatie bij mij altijd veel langer dan bij de gemiddelde mens. Na het einde van mijn vorige relatie dacht ik pas na drie jaar: oké, misschien wil ik graag weer iemand leren kennen.»

HUMO Wanneer openbaarden jongens zich aan jou als een diersoort die wel het verkennen waard was?

VAN HAMME «Het eerste ­liefje dat ik me kan herinneren, was Kristof – ik zat in het vierde leerjaar. Het stramien van mijn verliefdheden was toen al in steen gebeiteld: jarenlang was ik smoor op die jongen. Ik heb zijn liefdesbrief hier nog ergens liggen. In zulke dingen ben ik een romantisch meisje. Daarna kwam Kurt.»

HUMO De grote fases in je leven zijn onder te verdelen aan de hand van mannen?

VAN HAMME (lacht) «Vier, vijf mannen zijn bepalend geweest. Tja, als het hele proces telkens jaren duurt...»

HUMO Zit er één bij die het voor de anderen heeft verpest?

VAN HAMME «Dat was een relatie rond mijn 18de. Die moest geheim blijven voor zijn vrienden en familie, terwijl wij op dat moment wel al twee jaar seks hadden. Dat heeft mijn zelfvertrouwen een enorme knauw gegeven. Maar goed, ik ben een sterke persoonlijkheid: ik ben daar beter uit gekomen.»

HUMO Wat is de slechtste date die je ooit hebt gehad?

VAN HAMME «Ik had een knappe man leren kennen op Theater Aan Zee. We hadden al gekust en hij wilde eens samen op uitstap. Die dag was hij een uur en drie kwartier te laat. In de auto begon hij te ­schelden, een onafgebroken tirade aan het adres van zijn moeder. Tijdens de koffie vroeg hij: ‘Je zult mij wel al gegoogeld hebben, zeker?’ Ik kreeg het benauwd, en toen kwam de aap uit de mouw: ‘Dan had je geweten voor welke partij ik opkom: Vlaams Belang!’ Toen ging de deur dicht. Met zo iemand kan ik fundamenteel níét samenleven. Ik verzon een smoesje om alleen naar het station te kunnen lopen, en hij zei: ‘Ga maar, ik had toch al door dat het niks zou worden.’ (lacht)»

GULZIGHEID

VAN HAMME (kijkt om zich heen) «Gulzigheid? Nooit van gehoord, niks mee te maken! (lacht)

»In mijn huis geldt de regel: als het open is, mag het op. Dat geldt voor flessen wijn en pakken koekjes. Ik haal veel niet meer in huis, ­omdat ik geen grenzen kan stellen. Ik kan héél gulzig zijn. Ik kan er gelukkig ook intens van genieten, zoals van een goed glas wijn of een lekkere gin-tonic, bijvoorbeeld.»

HUMO Ik spreek duidelijk met een bourgondiër.

VAN HAMME «O, ja. Gelukkig heb ik geen kwade dronk: ik ben een leuke feester.»

HUMO Trekken drugs je aan?

VAN HAMME «Nee. Op de theaterschool heb ik eens iets geprobeerd, maar het bleek niets voor mij te zijn. Ik hou de teugels liever strak in handen.»

HUMO Je komt me over als fundamenteel gelukkig: niet de grote rebel, maar iemand die altijd haar innerlijke kompas volgt.

VAN HAMME «Als je jezelf graag ziet en goed in je vel zit, dán pas kun je er zijn voor andere mensen. Ik streef geen perfectie na, behalve in mijn job. Verder fladder ik liever dan dat ik lijnrecht op één of ander ingeprent doel afga. Het grote, het onrealistische, het ongrijpbare, dat hoeft voor mij niet.»

HUMO Geen kinderen en geen partner, dat wil ook zeggen: geen verplichtingen, geen anker dat je bootje ter plaatse houdt.

VAN HAMME «Daar ben ik me van bewust: elke beslissing die ik neem, neem ik voor mezelf. Dat is ook een deel van de verklaring waarom ik geen kinderen heb: ik zou het egoïstisch vinden om een kind te maken terwijl ik eigen­lijk voor mezelf wil kiezen. (Denkt na) Daarom ook vind ik karma zo belangrijk: ik heb aan niemand verantwoording af te leggen, dus richt ik me tot het universum (lacht).»

HUMO Hoe sluit je het hoofdstuk ‘Dertigers’ af?

VAN HAMME «Met veel hartzeer. Het vooruitzicht van een ‘Dertigers’-loze zomer vind ik ronduit triestig. Maar het is even belangrijk dat we op een hoogtepunt kunnen eindigen. Je houdt zo’n serie niet vol zonder dat er op den duur eens iemand neergeschoten of verkracht wordt, en dat wil niemand van ons. En nóg eens de relatie Bart-­Tinne of Saartje-­Pieter herkauwen? Op den duur heb je het gehad. Ik heb er 100 procent vrede mee dat ‘Dertigers’ stopt, maar het doet wel pijn.

»Ik heb onlangs een link ontvangen waarmee ik naar de laatste acht afleveringen kan kijken, maar dat heb ik nog niet gedaan. Ik ben twee keer voor mijn laptop gaan zitten en ik heb ’m twee keer dichtgeklapt. Als ik kijk, dan is het onherroepelijk gedaan. Dat krijg ik nog niet over m’n hart.»

HUMO ‘Op mijn 80ste wil ik terugkijken op een leven zonder spijt,’ zei je eens. Zit je nog op koers?

VAN HAMME «Zeker. Af en toe is er een onvoorzien zijpaadje, maar ik beland altijd terug op de hoofdweg, waar het aangenaam bollen is. Mijn buik is mijn kompas: als ik die voel samentrekken, dan weet ik dat iets een slecht idee is. Of dat ik honger heb (lacht).»

(Dit interview verscheen oorspronkelijk 4 januari 2022 in Humo)