Hoe wordt het kerstdiner toch nog gezellig als het je kind niet smaakt? ‘Roep niet dat je het vies vindt’

In reclames en films ziet het er allemaal bijzonder gezellig uit: de hele familie stralend aan de kerstdis vol luxe gerechten. Maar wat als je kind weinig lust?

Kerst is een goed moment om eens uit te pakken en uitgebreid te kokkerellen. Maar moeilijke eters maak je daar lang niet altijd blij mee. ‘Onze zoon van acht eet nauwelijks iets’, vertelt een moeder. ‘Droge pasta of rijst, friet en een stukje vlees. Overdag boterhammen en fruit, dat gaat goed. Ook komkommer en paprika vindt hij lekker. Maar dat is het wel zo’n beetje. We proberen er thuis geen issue van te maken, dan maar rijst met kip en wat groentesnacks als avondeten. Hopelijk komt het ooit goed.’

Toch maakt moeder zich zorgen nu de feestdagen voor de deur staan. ‘We hebben verschillende etentjes gepland, onder meer bij mijn schoonouders. Maar een kerstdiner met zalmterrine en runderstoof? Dat is niet aan onze zoon besteed. Ik vind het lastig als hij niks wil proberen van het eten dat anderen met liefde voor ons hebben gemaakt. Tegelijkertijd wil ik hem ook niet dwingen, dat levert alleen maar een hoop gedoe op. Hoe zorgen we ervoor dat het kerstdiner gezellig wordt met een kind dat niets lust?’

Bekijk het van de positieve kant

‘Als je kijkt naar wat de jongen wél eet, kun je niet concluderen dat hij niets lust’, vindt opvoedcoach en psycholoog Joyce Akse.

AKSE «Bekijk het van de positieve kant. Ik zie toch wat gevarieerde dingen op het lijstje staan, die horen bij de schijf van vijf. Moeder hoeft zich weinig zorgen te maken over of hij wel voldoende vitamines en voedingsstoffen binnenkrijgt.»

Kinderen hebben vaak moeite met nieuwe gerechten, vanwege een andere smaak, kleur, geur of structuur. ‘Dan is een terrine of runderstoof best heftig’, zegt Michelle van Roost, voedingsconsulent bij Voedingsjungle.

VAN ROOST «Het kost tijd om te ‘leren lusten’. Bij de een wat meer dan bij de ander. Het begint voor ouders bij acceptatie dat dit nu de situatie is.»

Te hoog gespannen verwachtingen

Rondom het kerstdiner zijn de verwachtingen vaak te hoog gespannen.

VAN ROOST «Probeer het letterlijk behapbaar te maken. Ook voor de kinderen.»

Zij raadt moeder aan om vooraf met de kok te bespreken wat er op het menu staat en of er ook iets bij zit voor de kinderen. Voor Akse hoeft dat niet per se.

AKSE «Ik begrijp dat mensen daarvoor kiezen, maar je hoeft niet het hele menu aan te passen aan één persoon. Een kind leert juist gevarieerd te eten door herhaaldelijk te proeven.»

Eventueel kunnen ouders aanbieden iets mee te nemen wat het kind zeker lust.

VAN ROOST «Werk met kleine schaaltjes en gerechtjes. Dat ziet er gezellig uit en de kinderen kunnen zo zelf kiezen wat ze wel of niet lusten of een keer willen proberen. Als er broodjes en groentesnacks tussen staan, kan iedereen sowieso wat eten.»

Laat ze stoom afblazen

Een andere tip: laat de kinderen tussen de gangen door lekker spelen en stoom afblazen. Dat is een welkome afwisseling van het lange zitten, zodat ze daarna weer frisse energie hebben.

Een kerstdiner kan voor veel spanning zorgen bij de jongen.

VAN ROOST «En het helpt niet als je tegen hem zegt: ‘Kijk je kleine nichtje eens lekker smullen’ terwijl hij met lange tanden boven zijn bord zit. Het is belangrijk dat het gezellig blijft.»

Akse vindt eigenlijk wel dat kinderen van elke maaltijd en elk gerecht een hapje kunnen proeven. Ook bij het kerstdiner.

AKSE «Maak daar vooraf duidelijke afspraken over. Je wilt uiteindelijk niet dat het probleem blijf bestaan en hij als tiener nergens aan kan schuiven. Het hoeft niet veel te zijn, maar door het te proeven leert hij de smaken kennen. Het is wel het beste om dat het hele jaar door te doen, daar moet je niet opeens met kerst mee beginnen.»

Natuurlijk maken de ouders afspraken met hun kind over hoe je netjes blijft aan tafel, ook al lust je het eten niet.

VAN ROOST «Roep niet dat je het vies vindt, maar benoem wat je wél lekker vindt. Dan toon je respect en dat is ook leuker voor opa en oma die zo hun best hebben gedaan.»

(TROUW)