In 'De grote Kalanag' wordt de goochelaar interessanter voorgesteld dan hij was

Wat literatuurcriticus en Peter Handke-biograaf Malte Herwig heeft bezield om het levensverhaal op te tekenen van de Duitse goochelaar Kalanag (1903-1963), wil me ook na lectuur van zijn boek niet helemaal duidelijk worden. De succesvolle illusionist mag dan creatief geweest zijn in het verdoezelen van zijn naziverleden, een uitzondering was hij daarin niet. Ook zijn persoonlijkheid heeft nauwelijks belang. Hoezeer de biograaf ook zijn best doet om ons Kalanag voor te toveren als een fascinerend vat vol tegenstrijdigheden, een figuur die ‘meedogenloos, malicieus en slinks’ was en toch ‘een miljoenenpubliek over de hele wereld betoverde’ (alsof die twee niet juist heel goed samengaan), hij blijft een lege huls, een opportunistische blaaskaak zoals die in heden en verleden bij bosjes te vinden zijn. Het verbaast dan ook niet dat Herwig het verhaal van deze banale man interessanter probeert te maken dan het was. Hij vervalt geregeld in de sensatiebeluste boulevardbladstijl waarmee hij tijdens zijn uitvoerig archiefonderzoek in de variétésector blijkbaar besmet is geraakt. Aan het eind schrijft de auteur over de doodzieke en uitgetoverde goochelaar: ‘de grote Kalanag keek achter de schermen van zijn eigen leven en ontdekte daar een grote leegte’. De lezer kende die intussen helaas al veel te lang.