In ‘De tedere verteller’ biedt Olga Tokarczuk de lezer een unieke inkijk in de schrijverskamer: een blik achter de schermen vol persoonlijke anekdotes

Tijdens de lockdown bundelde de Poolse Nobelprijswinnares Olga Tokarczuk twaalf essays en lezingen, geschreven tussen 2008 en 2020. Tokarczuk maakte naam met complexe en omvattende romans, maar in haar nieuwe boek ontpopt ze zich als begenadigd essayiste. Hoewel Tokarczuk vooral reflecteert op haar schrijverschap, behandelt ze ook actuele thema’s zoals dierenleed en ethisch reizen. In de vurige ode aan literaire vertalers en haar ‘korte geschiedenis van mijn lezen’ etaleert ze haar kennis en grote belezenheid. De rode draad in deze rijke bundel is een onwankelbaar geloof in de kracht van verhalen. Voor Tokarczuk is een schrijver dan ook ‘de uitverkoren kunstenaar’. Haar in de Nobelprijstoespraak opgevoerde concept van ‘de tedere verteller’ (een alziende, empathisch betrokken vertelinstantie) is de sleutel om haar visie op het schrijfproces te begrijpen. In andere lezingen gaat ze uitgebreid in op haar drijfveren, de psychologie van de verteller en het ontstaan van haar personages.

Deze zeldzame blik achter de schermen, vol anekdotes en persoonlijke beschouwingen, biedt een unieke inkijk in de schrijverskamer. Iedere bladzijde van ‘De tedere verteller’ ademt Tokarczuks grenzeloze liefde voor de literatuur, als auteur én als lezer.