In het pas verschenen ‘Kiet. Verzameld werk’ wordt Tom Hautekiet door vrienden en familie gememoreerd

Naamloos zijn ze meestal, de affiches die ons op straat toeschreeuwen, de logo’s die we zo gewoon zijn dat een halve blik volstaat, de pancartes aan de drankstandjes op een onfrisse festivalweide. Maar in uitzonderlijke gevallen komt de maker ervan toch in beeld. In 2020 overleed grafisch ontwerper Tom Hautekiet. In het pas verschenen ‘Kiet. Verzameld werk’ wordt hij door vrienden en familie gememoreerd. Dat gebeurt op passende wijze, met een beperkt aantal anekdotes en vooral heel veel voorbeelden van zijn ontwerpen. Voor wie net als ondergetekende in de jaren 90 en de vroege nillies tot wasdom kwam, vormen ze een ‘feest van herkenning’, zoals de inleiding zegt. De huisstijl van Rock Werchter, de affiches van De Nachten, de logo’s van cultuurhuizen als Villanella (dat varkentje!) en Handelsbeurs, het embleem van Sporza, de cd-cover van Zita Swoons ‘I Paint Pictures on a Wedding Dress’... tot op vandaag staan ze in de memorie gebrand van de generatie die net te vroeg ter wereld kwam om recht te hebben op een aangeboren smartphone. Het straffe is dat je je na dit boek realiseert dat je beeld van die periode grotendeels gevormd is door één man. Het stomme dat je pas nu beseft dat je je nooit hebt afgevraagd wie al dat fraais bedacht, en dat hij eerst moest doodgaan om het antwoord te weten. (bvds)