Lynn Berger beargumenteert helder en goed onderbouwd dat onbetaald en onzichtbaar werk ook onmisbaar is voor de samenleving

Het tekort aan arbeidskrachten, in de zorg en elders, lijkt maar één oplossing te hebben: iedereen voltijds aan het werk. Ook vrouwen die blijven hangen in deeltijdwerk, ooit de oplossing voor vrouwen die kinderen en werk wilden combineren. Betááld werk, benadrukt de Nederlandse journaliste Lynn Berger in ‘Ik werk al’, want voor kinderen zorgen is ook werk, alleen onbetaald, en daardoor onzichtbaar. Maar het is onmisbaar voor de samenleving, beargumenteert ze.

Bergers betoog is helder en goed onderbouwd. Ze stelt de vragen die beleidsmakers overslaan. De leuze ‘Iedereen aan het werk’ is een schoolvoorbeeld van de manier waarop oplossingen van politici en ambtenaren ons verder in de problemen brengen: mantelzorgers raken overbelast, en ouders met jonge kinderen en veeleisende banen moeten ook de zorg voor hun oude ouders en zieke vrienden op zich nemen.

Hoe kunnen we daaruit raken? Je kunt de waarde van onbetaald zorgwerk zichtbaar maken door het uit te drukken in geld. Maar we kunnen ook erkennen dat het tijd en energie kost, onderdeel van het leven is, en betekenisvol. Die waarden kunnen we best al meegeven in het onderwijs: presteren gaat niet alleen over hoge cijfers, ook over de zorg voor anderen.