Maaike Neuville: ‘Zij.’

Actrice ­Maaike Neuville heeft een bijzonder moedig boek ­geschreven. Voor het gemak zouden we het een #MeToo-roman kunnen noemen, maar daarvoor is haar kwetsbare portret van een 39-jarige actrice – laten we haar Ada noemen – te weinig pamflet en te veel ­zalvende literatuur. De blikkerende kern van ‘Zij.’ liegt er nochtans niet om: op weg naar een theatervoorstelling denkt Ada terug aan Hem, de oudere theaterleraar met wie ze tijdens haar toneelopleiding een woelige, onevenwichtige relatie had. Samen met Hem komen nog een rist andere mannen voorbij die Ada’s grenzen ooit hebben overgestoken en vrolijk de stopborden hebben genegeerd. Skileraars, ­babysitpapa’s, therapeuten…

‘Zij.’ schetst geen mooi beeld van de man-­vrouwverhoudingen, maar toch is dit boek geen eenzijdige afrekening. Neuville houdt als debuterend auteur de touwtjes stevig in handen. Ze schrijft onbeschaamd vrouwelijk, genadeloos zichzelf onderzoekend en met een intuïtieve wijsheid (‘Een mens is een hardnekkiger verhaal dan ik me ooit had kunnen inbeelden’) die alleen maar kan ontstaan als een schrijver alle scrupules overboord gooit. Beetje jammer dus dat ‘Zij.’ in het tweede deel begint te schipperen, omdat De Boodschap Neuvilles onmiskenbare schrijftalent alsnog dreigt te overstemmen. Niettemin: straf debuut.