Soepel, zelfverzekerd en met een oog voor detail dat scherpstelt op herkenbare alledaagsheid, etaleert MacLeod in ‘Dierenmens’ zijn inzicht in de menselijke aard

Alexander MacLeod heeft het van geen vreemde. Net als zijn vader Alistair beheerst hij de kunst van de korte vertelling. In acht verhalen ontmoeten we gewone mensen die in onverwachte omstandigheden cruciale keuzes moeten maken. De Canadees blaast razendsnel leven in zijn authentieke personages, die zich door een incident anders moeten verhouden tegenover hun dierbaren, hun eigen kwetsbaarheid en de vermeende zekerheden in het leven.

In zijn sterkste verhalen voegt hij pittige ingrediënten toe aan dat recept: de laatste wens van een verkeersslachtoffer, de onverwachte hulp aan een jonge concertpianist met een black-out, de nipt vermeden gezinsmoord, de man die in luchthavens andermans bagage steelt, maar doorgaans teleurgesteld is door de voorspelbare middelmatigheid die hij aantreft.

Soepel, zelfverzekerd en met een oog voor detail dat scherpstelt op herkenbare alledaagsheid, etaleert MacLeod in ‘Dierenmens’ zijn inzicht in de menselijke aard. Hij kleurt wel erg binnen de lijntjes, waardoor zijn verhalen te eenvoudig en te sloom kunnen aanvoelen. Ook legt hij de link tussen het voorval en de boodschap erachter weleens te opzichtig bloot. Als hij bij zijn volgende bundel onze hand meer durft los te laten, steekt hij papa alsnog naar de kroon.