Wallonië stelt strengere regels voor studentendoop voor maar die blijven soepeler dan in Vlaanderen

Drie jaar tijd. Drie verschillende studentendopen. Drie dodelijke slachtoffers. In 2018 begonnen de gemeenschappen aan een gereguleerd doopkader. Zes maanden na het derde overlijden maakt de Franstalige minister van Onderwijs nu haar plannen voor verstrengingen bekend. Maar zijn haar voorstellen wel zo vooruitstrevend?

‘Ik wil dat de charters écht worden nageleefd’, verkondigde Franstalig minister van Onderwijs Valérie Glatigny (MR) op de radiozender Bel-RTL. Ze vertelde er over haar specifieke wensen voor het nieuwe doopkader dat komend academiejaar in zal gaan voor studenten in Franstalig België.

‘Ik wil dat er tijdens doopactiviteiten minstens een persoon volledig nuchter blijft’, benadrukt de minister. ‘Ik wil dat er in de studentenkring een persoon verantwoordelijk is voor veiligheid op alle feesten die een opleiding eerste hulp heeft gehad.’ Bovendien zou een kring verplicht worden om de plaatselijke autoriteiten op de hoogte te brengen van hun activiteiten zodat er meteen ingegrepen kan worden. Als er iets misloopt, stelt Glatigny als straf een verbod op lokaalverhuur voor. Het protocol zou niet enkel van toepassing worden op dooprituelen, maar gelden voor elke samenkomst van een bepaald aantal studenten.

De doelstellingen werden in samenspraak met een comité opgesteld. Dat comité kwam naar aanleiding van Namense student Antonin Deneffe, die in november vorig jaar na een doopritueel in zijn slaap overleed.

Strenger in Vlaanderen

Toch is de vooruitstrevendheid van dit nieuwe voorstel eerder beperkt, vooral qua alcoholgebruik. Toen eind 2018 in beide Vlaanderen en Wallonië een student overleed ten gevolge van dooprituelen, dienden de twee gemeenschappen doopcharters in die de al bestaande reglementeringen van de schoolinstellingen moesten overkoepelen. Het originele Vlaamse doopdecreet, dat destijds door Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits op tafel werd gelegd, was al een stuk strenger dan Glatigny’s plan en wordt nog steeds jaarlijks herschreven.

Sinds 2019 is het volledige bestuur van Vlaamse verenigingen verplicht om compleet nuchter te blijven tijdens dooprituelen. Verder mag officieel ook niemand dronken gevoerd worden.

Franstalige studenten moeten zich vanaf 2020 houden aan een lijst richtlijnen die een verbod gaven op vernederende behandeling, onfatsoenlijk gedrag, racistische opmerkingen, buitensporig alcoholgebruik of seksistische liederen. Er werd nog heel wat ruimte gelaten voor de scholen om zelf hun kader op te stellen dat daarbinnen valt. Het voorstel van minister Glatigny met specifieke regels maakt dus een groot verschil, al raakt het nog niet aan de Vlaamse verwachtingen.

Vangnet met mazen

Maar werkt zo’n doopkader wel? Axel Leroy kwam om het leven nadat hij door zijn peters en meters, die hem ‘gekocht’ hadden, langs meer dan tien cafés werd geloodst op een avond die buiten de doop zelf viel. Studentenclub Reuzegom had het Leuvense charter niet ondertekend en huurde voor de doop zelfs traditiegetrouw een blokhut af ver van het grondgebied van hun universiteit om zo aan controle te ontkomen.

Minister Glatigny’s bezorgdheid over het naleven van een doopcharter is terecht. De overheid kan voorschriften opstellen, maar in elk vangnet zitten mazen. Daarom zetten ook de scholen zich in. Antwerpse verenigingen en opleidingen steken dit jaar de koppen bij elkaar in ‘Het grote Antwerpse doopdebat’, in Gent en Leuven moet elk draaiboek dat een doop beschrijft eerst langs de universiteit passeren en Brussel experimenteert dit jaar met opleidingen voor vertrouwenspersonen binnen de kring.