‘Poetic Rivals’
Black Box Revelation over hun nieuwe plaat: ‘De heftigste om te maken, onderweg kwamen we onszelf vaak tegen’
Jan Paternoster en Dries Van Dijck waren 17 en 14 toen ze in 2006 tweede werden in Humo’s Rock Rally. Vandaag zitten we aan tafel met twee dertigers die de wereld hebben gezien, in het voorprogramma van Beady Eye, Jane’s Addiction en Iggy Pop speelden, bij David Letterman op de sofa zaten, in prestigieuze series als ‘True Blood’, ‘Californication’ en ‘Sons of Anarchy’ te horen waren en net hun zesde plaat uit hebben.
Plaat nummer zes heet ‘Poetic Rivals’, en werd opgenomen in Londen bij producer Andy Savours, die al samenwerkte met The Killers, Arctic Monkeys, en My Bloody Valentine. Een paar dagen voor ons gesprek speelden ze voor StuBru in de sneeuw van Avoriaz, een dag later staan ze in het legendarische ‘Rockpalast’ op WDR, en deze zomer mogen ze nog eens op de Main Stage van Werchter aantreden. Paternoster maakte intussen zijn debuut als jurylid in ‘The Voice van Vlaanderen’, en thuis hebben wij weddenschappen lopen over uit welk pak van ‘The Masked Singer’ hij tevoorschijn zal komen. ‘Je kunt niet geloven hoeveel berichtjes ik krijg van mensen die denken dat ik Hippo ben.’
HUMO Heren, hoe is de bevalling van ‘Poetic Rivals’ verlopen?
JAN PATERNOSTER «Het was niet noodzakelijk de moeilijkste plaat om te maken, maar wel de heftigste. Omdat we onderweg zo vaak onszelf zijn tegengekomen, is het een eerlijke plaat geworden. De tijd die er was – en door de pandemie hadden we véél tijd – hebben we gebruikt om op zoek te gaan naar de essentie. We hebben ons de vraag gesteld: wie zijn wij eigenlijk? Om dan via duizend omwegen uit te komen bij de rockplaat die we al lang wilden maken. We hebben al vaak de energie van een liveconcert in een plaat willen steken, maar het is altijd net iets anders uitgedraaid. Ditmaal zijn we daar wel in geslaagd, vermoedelijk omdat we een tijdlang niet hebben kunnen optreden.»
HUMO Ben je in die zoektocht naar je eigen oeuvre gaan luisteren?
PATERNOSTER «Op onbewaakte momenten, ja. En vaak kwamen we uit bij de onbevangen energie van onze eerste plaat. ‘De snerende gitaren en de kruising tussen Mick Jagger en Iggy Pop,’ zoals Rolling Stone het toen omschreef. Of was het Playboy? In ieder geval: namen met wie je graag vergeleken wordt. Doordat we een tijd hadden stilgelegen, konden we er ditmaal aan beginnen met de honger van een debuterende band. Honger naar het podium, want die heb je nodig om te kunnen schrijven. We hebben nu meer dan ooit het gevoel dat we een liveband zijn. Voor de plaat is opgenomen, hebben we in de studio een paar livesessies gespeeld voor vijftien man. Om de nummers te testen.»
DRIES VAN DIJCK «We hebben onszelf voor de leeuwen gegooid, om te checken welke nummers overeind bleven, en welke nog niet goed genoeg waren. Het was ook gewoon leuk om te spelen voor onze allergrootste fans. Achteraf hebben we nog wat met hen gebabbeld, en ze mochten ook vrijuit hun mening geven.»
PATERNOSTER «Vroeger namen we altijd veel meer songs op dan we nodig hadden, maar dit keer wilden we op voorhand een strenge selectie maken, en alleen de tien beste songs opnemen.»
VAN DIJCK «We hebben serieus gezweet in preproductie. Hoeveel keer zijn we niet helemaal opnieuw begonnen aan een nummer?»
PATERNOSTER «Van sommige songs zouden we een ep kunnen uitbrengen met verschillende versies. Als een slang die zes keer verveld is.»
Lees ook:
In ‘Boris’ vormen humor en onpeilbaar leed een prachtig delicate combinatie ★★★★☆
Dossier ‘Woonwaanzin’: ‘Jongeren gaan graag op citytrip, maar kunnen zo niet genoeg sparen voor een eigen woning’
Nawal Farih, parlementslid en vriendin van Sammy Mahdi: ‘Tijdens een ruzie durft hij al eens een debatfiche te gebruiken’
HUMO Welke song is van oorspronkelijk idee tot uiteindelijke versie het meest veranderd?
VAN DIJCK «‘Coastline’. Dat nummer was eerst volledig akoestisch.»
PATERNOSTER «Daarna kwamen de synths, niet?»
VAN DIJCK «En dan is het even net geen jazz geweest. Een heel experimentele versie.»
PATERNOSTER «Tot die toch té psychedelisch bleek te zijn.»
VAN DIJCK «Niet concreet genoeg.»
PATERNOSTER «Dan is er een hiphop-achtige loop aan te pas gekomen, waarover ik parlando aan de slag ging.
»‘Margarita’ is ook heel erg veranderd. Dat nummer is begonnen op orgel, zonder gitaren, en is uiteindelijk iets geworden met feedbackende gitaren, zónder orgel (lacht).»
VAN DIJCK «Het maakte niet uit welke instrumenten erin zaten, maar we zijn niet in de val getrapt om er te veel in te stoppen. We hebben het redelijk uitgepuurd gehouden, dat werkt voor ons. Met minder franjes heb je vaak veel meer impact.»
PATERNOSTER «Andy Savours heeft ons daarin heel hard aangemoedigd: zoveel mogelijk ballast wegsnijden en pakweg de drie essentiële dingen overhouden. Waardoor je songs krijgt die zich veel meer lenen om live te spelen. Songs waarin je op een podium momenten kunt creëren: stilleggen, het publiek erbij betrekken...»
VAN DIJCK «Dat hebben we vorige zomer al kunnen vaststellen, toen we een kleine tournee langs de Amerikaanse Westkust hebben ondernomen. Zonder eigen backline: je deelt een drum met één van de andere groepen op de affiche, en speelt elke dag op een andere versterker. Maar het wérkte: gewoon vlammen.»
PATERNOSTER «Schrijven doen we met z’n tweeën, maar live spelen we met drie, met multi-instrumentalist Jasper Morel erbij. We hebben voor de plaat hard op harmonieën gewerkt, en die willen we live doortrekken in het samenspel tussen bas en gitaar. Je moet je blijven amuseren, hè.»
HUMO Naar verluidt zijn jullie naar Amerika gegaan om de nieuwe songs te testen, maar de plaat was toen al volledig ingeblikt.
PATERNOSTER «De voornaamste reden voor die tour was een festival in Las Vegas, Psych Fest. Probeer het je voor te stellen als Graspop in een casino.»
HUMO Geef me 10 minuten.
PATERNOSTER «Een promotor die we hebben leren kennen in de tijd van onze derde plaat, toen we superveel getourd hebben in Amerika, was al jaren aan het vragen om op zijn festival te komen spelen. We hebben daar dan maar een bescheiden tour aan gekoppeld, van Seattle tot San Diego.»
HUMO Negen concerten in twaalf dagen, waarvan vijf op een rij.
VAN DIJCK «Superplezant.»
PATERNOSTER «Very basic. We zijn daar niet met het grote geld gaan touren. De bedoeling was om plezier te maken, het opnieuw te vóélen. Mijn pedalboard bestond uit één fuzzpedaal en een stembakje. Ik had één gitaar bij. Gewoon bám, rechtstreeks inpluggen in de Marshall van de groep voor ons. Proberen om op die manier overeind te blijven: dat is een bootcamp.
»We zijn begonnen in een ruftig motel in Portland – een bed met haar erin…»
VAN DIJCK «Hoeren en dealers op de parking.»
PATERNOSTER «Ratten voor de deur. Een frigo waarvan de deur loskwam. Om dan de tour te eindigen in Las Vegas, met voor iedereen een suite op de dertigste verdieping. Het was tof om van het ene uiterste naar het andere te gaan.»
HUMO Denk je dan niet als je daar in Portland aankomt: zijn we hiervoor al zolang bezig?
PATERNOSTER «De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we dat motel zelf hadden geboekt (lacht). Score 5,2 op Booking.com. What were we thinking?»
LEES OOK:
De 7 Hoofdzonden van Jan Paternoster: ‘Toen Eva juist met mij samen was, waarschuwden collega’s haar: ‘Pas op voor die gast!’
HUMO Zijn jullie van plan om nog in Engeland te gaan spelen? Dat schijnt sinds de Brexit een heel gedoe te zijn.
VAN DIJCK «We hebben het al voorzichtig geprobeerd toen we bij Andy in Londen zijn gaan opnemen.»
PATERNOSTER «De eerste keer zijn we gewoon met een gitaar en een cymbaal naar daar getrokken, maar omdat Andy’s versterkers de geest gaven, zijn we de keer daarop met een auto vol materiaal gegaan.»
VAN DIJCK «En ja, dan sta je daar bij de douane tussen de vrachtwagens te wachten met je carnet, en ben je een dag kwijt.»
PATERNOSTER «Om je een idee te geven van hoe absurd die Brexit-situatie is: ik had Andy een USB-stick opgestuurd om de volledige sessies op te zetten. Een stick van 30 euro. Om hem terug in België te krijgen, heb ik 30 euro invoerrechten moeten betalen (lacht).»
HUMO In welke studio werkt Andy Savours?
VAN DIJCK «Een vrij shabby studio (lacht). ‘The Aquarium’ stond er op de deur.»
PATERNOSTER «Misschien omdat het binnenregende op de gang (lacht). Een keuken was er niet, eten deden we zittend op een kruk naast de microgolfoven. Toch de eerste dagen, daarna zijn we elke dag Jamaicaans gaan afhalen.»
VAN DIJCK «Het helpt wel als je een rock-’n-rollplaat wilt maken. Je kunt je niet verliezen in luxe.»
PATERNOSTER «En het klikte geweldig met Andy. Hij heeft ons het geluid gegeven waarnaar we op zoek waren. De drums in your face, de versterkers alsof ze op springen staan: alles plakt aan de speakers.»
HUMO Nog even terug naar Amerika. Jullie speelden er vorig jaar terloops ook in The Roxy in Los Angeles, zowat het epicentrum van de rockmuziek aan de Westkust.
VAN DIJCK «Iedereen die er werkt, ziet eruit als een rockster en gedraagt zich ook zo.»
PATERNOSTER «Ernaast heb je The Rainbow, waar Lemmy altijd aan de toog hing. We speelden er op een dinsdag, niet de beste dag van de week, qua sfeer in de stad. Dinsdag in L.A. is ook maar smallen desdag. Hier moet je dinsdag ook niet op café gaan, hè.»
VAN DIJCK «Maar het blijft wel een legendarische plek. Als je beseft wie daar allemaal gestaan heeft: dat inspireert. Een machtig gevoel om op hetzelfde podium te staan. Met ouder worden, ben je je daar veel meer van bewust, en kun je er meer van genieten. Vroeger waren we gewoon een stel losgeslagen honden.»
PATERNOSTER «Toen stonden we voor de Viper Room (een nachtclub die ooit eigendom was van Johnny Depp, red.), midden op Sunset Boulevard, in onze onderbroek (lacht). Wat niet betekent dat het nu gezapig is. Aan de onnozele uitspattingen kun je vaak aflezen hoe plezant je het nog vindt. De laatste keer op de Lokerse Feesten hebben we klachtenmails gekregen omdat we van de backstage een stal hadden gemaakt. Veel whisky, herinner ik mij. Mijn broer was mee, en hij is nogal van ‘respect voor de organisatie’, maar toen zei hij: ‘Het is gewoon een teken dat je het nog graag doet, anders ben je na het concert meteen naar huis, of zit je in de backstage op je laptop.’»
HUMO Is er in het bestaan van Black Box een moment geweest dat je het niet meer leuk vond?
PATERNOSTER «In 2012, toen hebben we echt te veel getourd. 220 concerten in een jaar. Je zit zo dicht op elkaar dat je elkaar niet meer kunt horen of zien. En als je acht uur per dag samen in een bus zit, heb je gek genoeg geen tijd of geen goesting om dingen uit te praten.»
VAN DIJCK «Nu is het eigenlijk net het tegenovergestelde, ik denk dat onze relatie nog nooit zo sterk is geweest.»
HUMO Zoeken jullie elkaar op als je niet met de groep bezig bent?
PATERNOSTER «Nog altijd niet (lacht).»
VAN DIJCK «Nee.»
PATERNOSTER «Wellicht omdat we al zoveel samen zijn. Het zou heel raar zijn mochten we ook nog samen op vakantie gaan.»
VAN DIJCK «Misschien moeten we dat toch eens doen (lacht).»
PATERNOSTER «En dan tegen acht uur ’s avonds denken: moeten wij niet ergens gaan spelen?»
HUMO Drink je als je niet op tour bent?
PATERNOSTER «Heel weinig. Ik kan niet zeggen dat ik een drankprobleem heb. Onze eerste manager, Jan Theys, zei altijd: ‘Je hebt pas een probleem met drank als je er bij het ontbijt al zin in hebt.’ Hij legde de lat niet al te hoog (lacht). Nee, drinken is voor mij vooral een sociaal gegeven, thuis heb ik er totaal geen nood aan. Ik heb thuis nog nooit zoveel non-alcoholisch bier gedronken als de afgelopen jaren. Ik vind dat ondertussen echt lekker. Een goeie pint na een werkdag, zonder dat ik zin heb om de drank te voelen.»
VAN DIJCK «Voor een show drink ik graag een pint. Ik zal niet de enige zijn: hoeveel procent van de concertbezoekers drinkt een pint voor de show begint?»
HUMO Een stukje songtekst uit ‘Margarita’: ‘When I’m with you, I wake up sick as a dog’. Een liefdesliedje?
PATERNOSTER «Je kunt het ook minder poëtisch zien: ik heb last van katers. Al is de link met verliefdheid er natuurlijk ook: als je heel erg verliefd bent, kun je daar ook ziek van zijn.»
HUMO Een aantal songs op de plaat heb je weer samen geschreven met Beverly Jo Scott. Dat doe je al heel lang.
PATERNOSTER «Een erfenis van onze eerste plaat. Ik was 17, en zij heeft toen mijn teksten nagelezen. Engels is tenslotte niet mijn moedertaal. Het klikte zo goed dat we dat zijn blijven doen. Ze komt meestal in het verhaal als nummers al redelijk afgewerkt zijn. Dan zitten we samen om te zien of we ze naar een niveau hoger kunnen tillen. Ik vind het heel plezant om met haar te werken, en we vinden het ook gewoon leuk om over dingen te praten. In de loop der jaren is ze zowel mijn mentor als mijn maatje geworden. Op zich wel een gekke situatie: ik een gast van 33, zij een vrouw van 63.»
HUMO Hebben jullie Liam Gallagher ontmoet toen jullie in het voorprogramma van Beady Eye tourden?
VAN DIJCK «Heel even.»
PATERNOSTER «‘Sounds great, mate.’ Dat was ons gesprek (lacht).»
VAN DIJCK «En later, toen ze in ons busje hadden ingebroken, is hij ook nog twee woorden komen zeggen. ‘Shame, mate.’ (lacht) Hij hield zich erg afzijdig, ook van zijn eigen groep. Na het concert was hij meestal meteen weg.»
PATERNOSTER «Op Werchter staat hij deze zomer op dezelfde dag als wij: dat wordt een groots weerzien (lacht). Maar: geweldige zanger. Door in de jury van ‘The Voice’ te zitten, ben ik veel meer gaan focussen op de zang. We waren toen net de plaat aan het schrijven, en ik heb heel hard op zangmelodieën gelet. Dat programma ligt heel ver van wat wij doen, maar de basiselementen van zingen of muziek maken zijn dezelfde.»
HUMO Jullie hoeveelste keer Werchter wordt het?
PATERNOSTER «De vijfde keer, en het blijft de max.»
VAN DIJCK «Zeker omdat het op de Main Stage is. Qua massa is dat toch next level.»
PATERNOSTER «Een energie die je op geen enkele andere plek kunt ervaren. Alsof je het geruis van de oceaan voor je hebt. Uiteindelijk bestaat de mens voor 90 procent uit water, toch? (lacht)»
HUMO Heb jij naar ‘The Voice’ gekeken, Dries?
VAN DIJCK «Ik heb een paar afleveringen gezien, omdat Jan meedeed. Normaal kijk ik geen tv. Maar ja, gek, hè, om de Jean daar te zien zitten. Maar hij heeft dat heel goed gedaan.»
HUMO Zou je het weten, denk je, mocht de Jean aan ‘The Masked Singer’ meedoen?
VAN DIJCK «Ik denk dat iedereen dat meteen zou weten. Dat hoor je toch direct? Zijn stem herken je uit de duizenden, dat is er net zo goed aan.»
HUMO Ik bedoelde: zou hij het je verteld hebben?
VAN DIJCK «Ah, dat weet ik niet.»
PATERNOSTER «Zou ik het mogen vertellen? Je kunt niet geloven hoeveel berichtjes ik krijg van mensen die vragen of ik Hippo ben.»
VAN DIJCK «Was je dáárom de laatste tijd zo weinig beschikbaar?»
PATERNOSTER «Je weet toch hoelang ik er al van droom om in een roze tutu te mogen spelen (lacht).»
HUMO Bij de info die ik bij de plaat heb gekregen, stond achter ‘Wrecking Bed Posts’: ‘TikTok time stamp: van 2,35 minuten tot 3,35 minuten’. Wat betekent dat?
PATERNOSTER «Geen flauw idee. We zitten niet op TikTok met de groep, omdat één of andere 4-jarige kleuter – ik denk een Amerikaan – het profiel Black Box Revelation heeft geclaimd. In de meeste filmpjes staat hij gewoon op zijn bed te springen. Een bed in de vorm van een raceauto. Zelf zit ik wel op TikTok, maar dat is puur voor spionage. Ik heb nochtans een goed idee voor een filmpje, voor bij de intro van ‘Wrecking Bed Posts’ – (zingt de drie hoge noten): drie poezen op een rij, en bij elke noot knijpen we in een andere poes (lacht).»
HUMO Dat doet me denken aan de ‘Musical Mice’-sketch van Monty Python: een xylofoon samengesteld uit muizen.
VAN DIJCK (lacht) «Dat dus, maar dan met katten.»
PATERNOSTER «Een topidee, maar we hebben nog niet de moeite genomen om drie poezen te zoeken.»
VAN DIJCK «Ik heb er één.»
HUMO Ik twee!
PATERNOSTER «Kijk, dan moeten we gewoon eens afspreken wanneer we met Dries zijn poes tot bij jou kunnen komen.»
HUMO Heren, de tijd om viraal te gaan is gekomen. Tot binnenkort!
‘Poetic Rivals’ verschijnt op 31/3 bij Universal. Black Box Revelation speelt op 18 en 20/4 in de AB, en in het najaar in De Roma, Het Depot, de Vooruit, Cactus en het Wilde Westen.
