Wat was er mogelijk geweest in Qatar mocht Roberto Martínez de moed van Domenico Tedesco hebben getoond?

Wen er al maar aan: het nieuwe België is het oude België. Dat van de vorige eeuw, wel te verstaan. Dodi Lukebakio en Johan Bakayoko zetten Romelu Lukaku (wie anders?) op weg naar drie goals. Mooi debuut voor bondscoach Domenico Tedesco: 0-3 tegen Zweden.

Of Tedesco de Rode Duivels met drie dan wel vier verdedigers zou laten spelen: het scheen nogal wat kenners tot vlak voor de aftrap heel hard bezig te houden. Het werden er vier. Daarvoor een rijtje van vier middenvelders, daarvoor twee aanvallers. In voetbaljargon: een 4-4-2. Simpeler veldbezetting bestaat er niet. Het zal wel weer vloeken in de kerk zijn, maar alles wel beschouwd verraadde het toch vooral grote nadruk op defensieve veiligheid. Terecht, zo bleek. Want hoe machteloos de Zweden ook over het veld zwierven, ze kregen wel de twee grootste kansen van de wedstrijd. De eerste keer redde Wout Faes ternauwernood op de lijn, na de rust gleed Emil Forsberg uit toen hij alleen voor Thibaut Courtois de hoek voor het uitkiezen had.

Tedesco drukte ons met onze neus op de nieuwe realiteit: deze Rode Duivels hebben niet het niveau van de - vooruit, nog één keer en tussen aanhalingstekens - ‘gouden generatie’. Veeleer dat van de Duivels uit de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw. Dat noopt tot realisme: wie minder kwaliteit heeft, past zich aan. Die hangt niet de wereldveroveraar uit. Weg is dus de offensieve 3-4-3 van Roberto Martínez, al maakte de nieuwe bondscoach ook een klein statementje diep in de tweede helft, toen het al 0-3 stond, door de wedstrijd met drie centrale verdedigers uit te spelen - Sebastiaan Bornauw ging postvatten naast Faes en Jan Vertonghen. Een realistische, maar ook flexibele bondscoach, dus.

Tedesco koos voor het resultaat, niet voor het spektakel. De Duitser, Italiaan van geboorte, is dan ook geen volgeling van het befaamde Vollgas-Fussball. België heeft, voor alle duidelijkheid, geen Jürgen Klopp aangetrokken. Ook Frank Vercauteren is Klopp niet. De technisch directeur zat in Zweden mee op de Belgische bank, in trainingspak. Hij zit met zijn neus op de ploeg, en Tedesco lijkt er geen moeite mee te hebben. Twee gelijkgestemde voetbalzielen, daar lijkt het toch op.

Opvallendste speler in het nieuwe collectief van Tedesco was Dodi Lukabakio. Vier jaar geleden al gedebuteerd in Humo, maar toch stilaan weggezet met het etiket ‘net niet goed genoeg voor de echte top’. Tegen het wel erg slappe stelletje Zweden wierp hij dat etiket van zich af. Voorzet met links, of versnellinkje rechts buitenom: het lukte hem allemaal en Romelu Lukaku plukte er de vruchten van. Bij de RTBF meenden ze getuige te zijn geweest van de geboorte van een nieuwe speler: Lukekaku. Afwachten toch maar hoe levensvatbaar hij is.

Als iets Tedesco niet ontzegd kon worden, is het moed. Met Amadou Onana, Arthur Theate en Wout Faes koos hij voor de lang verwachte verjonging. En al helemaal toen hij bij zijn eerste wissels niet op veilig speelde, maar zowaar nóg een hele en een halve debutant inbracht: Johan Bakayoko en Orel Mangala. (Zou Tedesco Humo lezen? Ook Mangala maakte vier jaar geleden zijn debuut in Humo.) Bakayoko liet twee Zweden tegen elkaar botsen, presenteerde Lukaku zijn derde doelpunt van de avond zoals dat heet op een presenteerblaadje, en sprong vervolgens kinderlijk blij in de armen van die vriendelijke reus. ‘Be brave’ had Tedesco hem als opdracht meegegeven, zei hij achteraf, nog altijd even vrolijk.

Tedesco heeft zijn ouverture als Belgisch bondscoach niet gemist. De organisatie - ah, dat vermaledijde woord - stond er, jonge spelers kregen hun kans, 0-3 gewonnen. Wat hadden we dan meer gewild? ‘We kunnen beter, we móéten beter’, gaf Tedesco zelf het antwoord. Het geeft te denken wat er mogelijk was geweest in Qatar mocht zijn voorganger een jaar geleden al dezelfde moed hebben getoond. De vraag stellen is ze beantwoorden: bij de Portugezen greep Roberto Martínez ondertussen al terug naar Cristiano Ronaldo, de Axel Witsel van Portugal zeg maar. Om met 4-0 te kunnen winnen van Liechtenstein.