SQÜRLDe boom in met Jim Jarmusch
Regisseur Jim Jarmusch over zijn band SQÜRL: ‘Ik maak alles wat vrolijk is donker’
Vreemde naam, merkwaardige groep: SQÜRL (uit te spreken als squirrel, eekhoorn) is waar de inmiddels 70-jarige Jim Jarmusch zich mee bezighoudt wanneer hij geen films aan het regisseren of zijn tig zwarte zonnebrillen aan het poetsen is. Veertien jaar nu al fabriceren hij en zijn compagnon de route Carter Logan iets dat we bij gebrek aan beter maar ‘instrumentale slowcore’ zullen noemen, maar met ‘Silver Haze’, dat kan pronken met gastbijdragen van Charlotte Gainsbourg, Annika Henderson en Marc Ribot, brachten ze pas onlangs hun eerste volwaardige plaat uit.
CARTER LOGAN «In 2009 zaten we Jims film ‘The Limits of Control’ af te werken – ikzelf als producer – toen bleek dat er nog een paar scènes waren die muziek konden gebruiken. Waarop de monteur op een uitstekend idee kwam: ‘Jim, jij speelt gitaar, en Carter, jij kunt drummen. Waarom maken jullie niet samen iets?’ Met Shane Stoneback achter de knoppen hebben we dan iets uit onze mouw geschud waar we zo blij mee waren dat we nog meer nummers begonnen uit te werken. Daar zijn dan een paar ep’s uit voortgekomen.»
HUMO Aanvankelijk noemden jullie jezelf Bad Rabbit.
JIM JARMUSCH «Ja, tot we vaststelden dat er plots ontzettend veel bands de kop opstaken met een rabbit in hun naam: toen zijn we maar voor een ander diertje gegaan. Die umlaut hebben we er dan nog aan toegevoegd omdat het ons iets metalachtigs gaf.»
LOGAN «We houden van stoner, en van doommetal.»
JARMUSCH «Een vriend vroeg me: ‘Ben je je ervan bewust dat squirrel met een umlaut eigenlijk als skwúúrl moet worden uitgesproken?’ Ik vertelde dat tegen Carter, waarop hij: ‘Hey man, ga je vriend maar zeggen dat hij vanaf nu ook Múútorhead moet zeggen, en Blue Úúyster Cult.’ (lacht)»
HUMO Sonic Boom, de frontman van Spacemen 3, sprak ooit de woorden: ‘Drie akkoorden goed, twee akkoorden beter, één akkoord best’.
JARMUSCH (grinnikt) «Dat doet me denken aan dat fameuze citaat van Lou Reed: ‘Als het meer dan twee akkoorden heeft, is het jazz.’»
HUMO Dat lijkt ook jullie filosofie te zijn.
JARMUSCH «Laat ik het zo zeggen: we hebben niks tegen meerdere akkoorden, tenzij ze te snel op mekaar volgen. Wij zijn niet geïnteresseerd in al te virtuoze muziek – geef ons maar Terry Riley, Morton Feldman, Arvo Pärt.»
LOGAN «De kunst is te weten wanneer een song genoeg heeft.»
HUMO Die aanpak werkt erg goed in ‘Berlin ’87’, het machtige openingsnummer van ‘Silver Haze’. Klopt het, Jim, dat je dat nummer gebaseerd hebt op je eigen herinneringen?
JARMUSCH «Ja. Ik zat in mijn privéstudio in het bos toen ik moest terugdenken aan de tijd dat ik in Berlijn woonde, in 1987. Het was een interessante periode, waarin ik fantastische mensen heb ontmoet. Ik hing rond met Nick Cave, die er The Bad Seeds oprichtte, mijn vriend Christoph Dreher had een groep genaamd Die Haut, en er was ook de geweldige, grotendeels vrouwelijke band Malaria!. Zelf legde ik er de basis voor het scenario van mijn film ‘Mystery Train’.»
HUMO Met SQÜRL coveren jullie geregeld rock-’n-roll- en countryklassiekers als ‘I’m So Lonesome I Could Cry’ van Hank Williams, ‘Little Sister’ van Elvis Presley en ‘Funnel of Love’ van Wanda Jackson. Wat maakt zulke nummers zo aantrekkelijk voor jullie?
JARMUSCH «Er zit in oude country en vroege rockabilly iets donkers, iets onheilspellends dat wij erg fascinerend vinden. Bij wijze van grap noemen we de covers die we ervan maken oxybilly, een kruising van rockabilly en oxycodon (een krachtige opioïde pijnstiller, red.).»
LOGAN «The Cramps hebben ook veel vroege rock-’n-roll gecoverd, maar zij versnelden die nummers. Wij doen precies het omgekeerde.»
JARMUSCH «Alles wat vrolijk is donker en sinister maken, zie het als een levenstaak.»
HUMO Bedankt voor het gesprek.
JARMUSCH «Jij bent bedankt voor je tijd. Ik bedoel: je had evengoed je was kunnen doen.»
‘Silver Haze’ is uit bij Sacred Bones/Konkurrent.
