Annick Mastbooms, de vriendin van Maarten Vangramberen: ‘We deelden af en toe de lakens voor we een koppel werden, daarom dat we geen officiële startdatum hebben’

Vanavond probeert Maarten Vangramberen in ‘Wereldrecord’ 8.95 meter ver te springen. Spoiler: het zal hem nét niet lukken. Maar niet getreurd, want thuis wordt hij getroost door zijn vriendin Annick Mastbooms. In 2017 sprak Humo met haar: ‘Hij is een superpapa, maar hij doet graag alsof hij een kluns is: dan zal een ander het wel oplossen voor hem.’ Maar nog altijd dikke liefde!

Dit interview verscheen oorspronkelijk in juli 2017

Maarten Vangramberen is een aangename verschijning, maar ook Annick Mastbooms zou een ideale tv-presentator zijn, met haar helblauwe kijkers en haar aanstekelijke lach, haar humor en haar zelfrelativering. Ze koos voor een job achter de schermen.

ANNICK MASTBOOMS «Ik werk als personeelsmanager bij De Mensen, het productiehuis dat onder meer ‘Reizen Waes’, ‘Blokken’ en ‘Beau Séjour’ maakt. Ik werk er al vijftien jaar – ik ben er als productieassistente begonnen en doorgegroeid tot producer.»

HUMO De producer is de werkmier van een tv-programma: hij zorgt ervoor dat de vliegtuigtickets van Tom Waes geboekt zijn en dat de cameraploeg niet verhongert als hij in Zuid-Soedan zit.

MASTBOOMS «Klopt, al doet een producer meer dan dat. Hij beheert ook het budget van het programma en stelt de crew samen. De juiste mensen voor de juiste job kiezen heeft me altijd het meest aangesproken. Vandaar dat ik twee jaar geleden naar de personeelsdienst ben overgestapt.»

HUMO Dat lijkt niet altijd de meest aangename functie in een bedrijf. Jij moet ook medewerkers ontslaan, bijvoorbeeld. Hoe doe je dat?

MASTBOOMS «Je mag vooral niet rond de pot draaien: zeg meteen waar het op staat. Op zo’n moment worden mensen zo emotioneel dat ze alleen filteren wat ze willen horen, dus moet je heel duidelijk zijn. Gelukkig heb ik dat nog niet vaak moeten doen. Ik probeer mijn werk niet mee naar huis te nemen, maar van een ontslag lig ik wel wakker. Mensen zijn geen facturen die je ’s avonds opbergt.»

HUMO ‘Een producer is geweldig handig om in huis te hebben,’ vertelde Maarten me.

MASTBOOMS «Ik snap waarom hij dat zegt: ik regel thuis alles. Maarten is een chaoot. Hij is vergeetachtig en laat alles rondslingeren. In Sotsji ligt ergens op een skipiste een gloednieuwe iPhone van hem te blinken. En tijdens de Tour ontvang ik geregeld postpakketjes met spullen die hij op zijn hotelkamer heeft laten liggen: een jas, een schoen, een trui… Toen hij naar de Tour vertrok, heeft onze dochter Juliet hem een knuffel meegegeven. Nu is ze erg bang dat hij die zal verliezen. Elke dag vraagt ze wanneer papa terugkomt, omdat ze haar knuffel mist (lacht). Zelfs bij een bezoekje aan de bakker kan het al fout lopen. ‘Papa, je hebt je autosleutels op de toonbank laten liggen,’ zegt onze zoon Felix dan. En op zijn laptop hebben zijn collega’s een sticker gekleefd: ‘Breng me terug naar Maarten.’ Gelukkig is hij zich bewust van het probleem. Als hij naar het buitenland moet, geeft hij meteen zijn paspoort af aan de producer. Zo is hij zeker dat hij thuis zal raken.»

HUMO Dat mannen niets terugvinden, zou een evolutionaire oorzaak hebben. In het stenen tijdperk gingen zij jagen en bleven vrouwen bij het kroost. Daardoor zijn mannen nu beter in het kaartlezen en vrouwen vinden makkelijker spullen terug.

MASTBOOMS «Jaja, dat zal wel. Ik noem het liever selectieve domheid. Doen alsof je een kluns in iets bent, omdat een ander het dan voor jou oplost. Jan Leyers heeft me dat eens uitgelegd. Een wasje draaien: Maarten doet alsof dat hogere wiskunde is. Als je het echt wil, kun je dat toch meteen?»

HUMO Hij is dus ook niet de handigste in huis?

MASTBOOMS «Neen, ik ben veel handiger. Hij is wel een superpapa voor zijn kinderen. Ravotten, zot doen met hen: daar is hij beter in. We vullen elkaar goed aan, denk ik. Zo heb ik geen oriëntatiegevoel, de gps is voor mij uitgevonden. Terwijl Maarten altijd weet waar hij is.»

HUMO Dan is die evolutionaire theorie toch correct?

MASTBOOMS «Neen. Ik geloof dat er elementaire verschillen in ons gedrag zijn, maar wat zich in de oertijd afspeelde, mag geen excuus zijn om aan rollenpatronen vast te houden. Het aandeel van de vrouw in de huishoudelijke taken is nog steeds groter. Waarom moet dat? Toen ik hem leerde kennen, kookte Maarten nooit. Hij had een paprika in zijn hand en weigerde die te schillen. ‘Ik kan dat niet,’ zei hij. Bij mij pakt dat niet: ‘Googel het dan even, hè!’ Nu kan hij al heel goede wortelpuree met kippenworst maken (lacht).»

HUMO Hij valt op vrouwen met een eigen carrière.

MASTBOOMS «Klopt. Hij wilde geen vrouw die alleen met de kinderen bezig was. Maar door een carrière te ambiëren heb ik het mezelf niet gemakkelijk gemaakt. Toen de kinderen kleiner waren, dacht ik vaak: ‘Moet ik niet een stapje achteruitzetten en parttime gaan werken?’ Maar ik wist: als ik later spijt heb over een gemiste carrière, zal ik dat mijn man kwalijk nemen. Het zou nefast voor onze relatie geweest zijn.

»Eerlijk, zonder de hulp van mijn ouders en schoonouders zou het niet gelukt zijn. En ik besteed ook veel uit: de strijk en het poetsen, bijvoorbeeld. Alle respect voor vrouwen die thuisblijven en zichzelf wegcijferen voor hun kinderen, maar wat doe je als ze 18 zijn en het nest uitvliegen? Dan valt je doel plots weg.»

KOPPEL NA WERCHTER

HUMO Hoe zag jouw jeugd eruit?

MASTBOOMS «Ik groeide op in Pulderbos, een dorpje in de Antwerpse Kempen. Mijn mama was huisvrouw en mijn papa werkte als technisch tekenaar bij Philips in Turnhout. We waren een klassiek gezin, en ons leven speelde zich onder de kerktoren af. Mijn zus en ik gingen in Pulderbos naar school en naar de jeugdbeweging, en samen met mijn vader speelden we ook in de fanfare. Iedereen kende me als ‘de kleine Mastbooms’. Niks mis mee, maar ik wou daar later echt weg. De dorpsmentaliteit vond ik beklemmend. Dat ik daar de rest van mijn leven zou moeten doorbrengen, leek me ondraaglijk. Ik had het gevoel dat alles al vastlag, terwijl ik nog zo veel moest ontdekken.

»Op mijn 18de ben ik er vertrokken om in Leuven politieke en sociale wetenschappen te gaan studeren. Ik wist toen al dat het afscheid definitief was. Toen ik afstudeerde, vond ik niet onmiddellijk werk, maar ik weigerde naar hotel mama terug te keren. Ik huurde in Leuven met enkele vrienden een huis en deed tijdelijke jobs om te overleven.

»Nu woon ik eigenlijk in een nog groter boerengat (lacht). De mentaliteit hier in Meldert (deelgemeente van Hoegaarden, red.) is wel anders: de meeste inwoners gaan in Leuven of Brussel werken.»

HUMO Wanneer heeft jouw pad dat van Maarten gekruist?

MASTBOOMS «De dag dat hij voor het eerst met zijn gezicht op het scherm kwam. Ik werkte als regieassistente voor ROB-tv, de Brabantse regionale tv-zender, en Maarten presenteerde het journaal. Vanuit de regiekamer heb ik zijn debuut op tv gevolgd, en na de opnames hebben we een praatje gemaakt.»

HUMO Was het liefde op het eerste gezicht?

MASTBOOMS «Neen. Maarten zegt altijd dat ik direct voor hem viel, maar dat is niet zo (glimlacht). In het begin vond ik hem een haantje, iemand met een grote mond die over alles en iedereen zijn mening klaar had. Tot ik hem beter leerde kennen en ontdekte dat er in die macho een klein hartje schuilde. Die combinatie vind ik heel aantrekkelijk bij een man.»

HUMO Wanneer sloeg de vonk over?

MASTBOOMS «Nu vraag je me wat. Ik herinner me alleen wanneer we de eerste keer hebben gekust. Dat was na een etentje in Leuven – volgens Maarten had ik toen te veel look gegeten (lacht). Het heeft wel een tijdje geduurd voor we officieel een koppel werden. Ik had net een lange relatie achter de rug en hij ook, en we hadden allebei geen zin in een nieuw lief. ‘We zijn geen koppel,’ zeiden we constant tegen elkaar, ook al deelden we af en toe de lakens. Daardoor hebben we geen officiële startdatum. We zullen nooit kunnen zeggen: ‘We zijn vandaag twintig jaar samen.’ (lacht) Ik herinner me wel dat die onduidelijke periode afliep op de weide van Werchter. We beseften toen dat we niet meer belachelijk moesten doen. We zochten elkaar constant op, dus konden we evengoed als koppel door het leven gaan.»

HUMO Vorig jaar was je Maarten bijna drie maanden kwijt door het EK, de Tour en de Olympische Spelen.

MASTBOOMS «Vorige zomer was het extreem, maar ook tijdens een gewone sportzomer is hij vaak weg. Na de Tour is hij een week thuis, maar daarna vertrekt hij voor veertien dagen naar het WK atletiek in Londen. En in september zit hij twee weken in Noorwegen voor het WK wielrennen. Van de negen weken grote vakantie is hij er zeven weg, en dat is al tien jaar zo. Dit jaar vertrok hij op de laatste schooldag naar de Tour. ‘Joepie, vakantie!’ riepen de kinderen toen ze thuiskwamen, maar een uurtje later moesten ze voor een maand afscheid nemen van hun papa. Je went daar wel aan, en de kinderen hebben het nooit anders geweten.

»Ook een normaal sociaal leven is er niet bij. Maarten is in het weekend bijna nooit vrij, dus naar familiefeestjes ga ik bijna altijd alleen. Ik zie zijn ouders meer dan hij (lacht).»

HUMO Het leven van een sportjournalist is niet alleen maar rozengeur en maneschijn?

MASTBOOMS «Het is een mooie job, maar Maarten moet verdomd hard werken. Het Tour-circus verhuist élke dag, dus begint zijn werkdag met een paar honderd kilometer in de wagen. Daarna zijn er de startinterviews en de voorbereidingen voor de avonduitzending. En als je pech hebt, beland je na een lange werkdag in een bloedhete kamer zonder airco. En dat 23 dagen lang.»

HUMO Bekruipt je nooit de angst dat hij zou kunnen bezwijken voor de charmes van een knappe Française?

MASTBOOMS «Neen. Ik ben geen jaloers type, dat zou in onze relatie ook niet werkbaar zijn. Mocht ik me zorgen maken over wat hij in het buitenland uithaalt, dan zou ik gek worden. Ook omgekeerd: ik zou het niet tolereren als Maarten me zou wantrouwen. Dat is geen leven.»

HUMO Zou je hem een scheve schaats vergeven?

MASTBOOMS «Dat is moeilijk te zeggen, ik heb er geen ervaring mee. Ik denk dat ik het wel zou kunnen plaatsen. Maar dan mag het ook niet meer zijn dan dát. Mocht ik ontdekken dat hij er tijdens ‘Vive le vélo’ een maîtresse op na houdt, dan zou ik dat niet kunnen verkroppen. Maar ik ben er gerust in: die mannen moeten zo hard werken dat ze ’s avonds veel te moe zijn voor vrouwen en vertier.»

HUMO Maarten is een aantrekkelijke man en komt op tv: hij heeft ongetwijfeld aanbidsters. Hoe ga je daarmee om?

MASTBOOMS «We lachen daar eens mee. Af en toe toont hij me een Facebookberichtje van een bewonderaarster. ‘Zo leg ik er elke dag tien tussen mijn boterham,’ zeg ik dan. We kennen elkaar al zó lang. Ik vind hem nog steeds een knappe man, maar hij is al zestien jaar mijn partner. Hier thuis is hij niet de netjes geföhnde sportjournalist, maar de vader van mijn kinderen die in een slobbertrui naar de winkel gaat.»

RUZIES BIJLEGGEN

HUMO Door je job ken je wel iets van tv maken. Coach jij je man soms?

MASTBOOMS «Zelden. Hij heeft ondertussen zoveel ervaring dat ik weinig kan toevoegen. Als ik iets zeg, gaat het meestal over de styling: ‘Je hemd past niet bij je broek.’ Bij ‘Vive le vélo’ is er geen persoonlijke styliste, ze krijgen alleen een rek met kleren mee. Gisteren stond Maarten achter een strijkplank voor de webcam. Ik moest hem uitleggen hoe hij een hemd moest strijken. ‘Niet te lang je strijkijzer op dezelfde plaats houden,’ was het enige wat ik kon bedenken.

»In het begin van zijn carrière gaf ik hem ook inhoudelijke tips. Ik hamerde erop dat hij ook als sportanker zichzelf moest blijven. Door zijn eigen persoonlijkheid of interesses in een interview te laten doorschemeren, bijvoorbeeld. Authenticiteit is belangrijk, ik hou niet van presentatoren die te afstandelijk zijn. Maarten is zot van bier, dus laat hij Marcel Kittel La Chouffe drinken aan de Tourtafel: mooi, toch?»

HUMO Merk jij het wanneer hij niet op zijn gemak is op tv?

MASTBOOMS «Ja. Als hij af en toe een mopje maakt, weet ik dat alles vlot verloopt. Doet hij dat niet, dan is er iets aan de hand – een beeldband die niet start of zo. Hij krijgt dan een gespannen trekje rond zijn mond. De kijker zal het niet merken, maar ik heb het meteen door. De laatste jaren komt het wel steeds minder vaak voor. Hij heeft al een paar WK- en EK-shows met een studiopubliek achter de rug, en daar loopt zo dikwijls iets fout, dat je op den duur getraind bent om met onverwachte situaties om te gaan.»

HUMO Hoe beoordeel jij je man als sportanker?

MASTBOOMS «Ik vind dat hij het goed doet, maar hij werkt er ook keihard voor. Hij studeert vaak na de werkuren – hij spijkert dan zijn sportkennis en zijn talen bij. Zo spreekt hij al een aardig mondje Spaans en Italiaans. In het dagelijkse leven is hij erg vergeetachtig, maar in zijn job is hij enorm gefocust. Over voetbal en koers weet hij alles. Die focus, daar kan ik weleens jaloers op zijn. Als hij van plan is een marathon te lopen, dan loopt hij er zes maanden later één. Alles moet daarvoor wijken, terwijl ik vooral hindernissen zie: ‘Eerst nog naar de bank en dan het huiswerk van de kinderen nakijken, dus joggen zal vanavond niet lukken.’»

HUMO Is lopen jouw hobby?

MASTBOOMS «Ja, het is een verslaving, het geeft me energie. Als ik niet minstens drie keer per week kan lopen, word ik kregelig. Daarom heb ik een loopband in huis geïnstalleerd. Als Maarten weg is, moet ik op de kinderen passen en kan ik dus niet buiten gaan lopen. Zelfs om tien uur ’s avonds ga ik er nog op joggen.»

HUMO Als Maarten na een lange sportzomer thuiskomt, heeft hij dan even zijn bekomst, of palmt hij meteen het tv-toestel in voor een voetbalwedstrijd of een sporttalkshow?

MASTBOOMS «Het laatste, maar hij heeft op zolder zijn eigen televisie, zo hoef ik niet constant naar groene rechthoeken of wielrenners te kijken. Het stopt nooit, hè: in mei is het voetbalseizoen afgelopen, en dan blijkt er nog zoiets als de Confederations Cup te bestaan. Hetzelfde met de winterstop. ‘Even drie weken geen voetbal,’ denk je dan. Neen, hoor, in Engeland spelen ze zelfs op kerstdag.

»Maar dat stoort me niet zo. De iPhone is een grotere pest. Als Maarten wakker wordt, checkt hij meteen zijn Twitteraccount. Daar kan ik echt ambetant van worden. ‘We zijn aan het ontbijten met de kinderen, moet dat nu?’ Maar ergens heeft hij gelijk. ‘Bondscoach Rudy De Bie is net ontslagen en ik moet morgen een veldrit verslaan, ik moet daar wel alles over weten,’ zegt hij dan. Maar kan dat echt geen uurtje wachten?

»Als er tijdens onze vakantie iets gebeurt in België, zou hij daar het liefst bij zijn. Toen François Sterchele was verongelukt, zaten we in Zuid-Frankrijk. Er viel geen land met hem te bezeilen: ‘Zouden mijn collega’s daaraan gedacht hebben? Moeten ze dat niet doen?’ Hij had zijn strandstoel aan de Côte d’Azur met plezier voor een stoeltje op de VRT-redactie geruild.»

HUMO Erger je je nog aan andere dingen?

MASTBOOMS «Aan zijn ongeduld. Het moet bij hem altijd snel gaan. Als we ruzie maken, is het vaak daarom. Ik vind tien minuten te laat komen beleefd, maar hij wil altijd stipt op tijd zijn. Als we ’s middags ergens naartoe moeten, waarschuwt hij me al bij het ontbijt: ‘Nog twee uur en we moeten vertrekken!’ Ik word daar echt zenuwachtig van. En als we samen gaan winkelen, durf ik nooit de kassa te kiezen. Als we twee minuten langer moeten aanschuiven, zou ik de schuld krijgen. In alles is Maarten gehaast, zelfs als hij eet. En bij mijn zoontje merk ik die trek ook. Dat moet ik er echt uit krijgen (lacht).

»Wij kunnen heel goed ruzie maken, én het goed bijleggen. Maar over belangrijke zaken zijn we het altijd eens geweest. Waar gaan we wonen? Willen we kinderen? Gaan we allebei uit werken? Daar hebben we nooit discussies over gehad.»

GROOT EN GESPIERD

HUMO Heeft zijn BV-schap een invloed op jullie dagelijkse leven?

MASTBOOMS «De laatste jaren draaien de mensen zich iets vaker om als we ergens verschijnen. Meestal blijft hun blik dan ook op mij rusten. ‘Aha, dat is zijn vrouw dus,’ zie je ze denken. En het cliché: in de winkelkar kijken. Maar het valt mee, hoor. Ik denk dat Tom Waes en Ben Crabbé vaker aangeklampt worden dan een sportjournalist. Voor onze kinderen is het wel vreemd als iemand plots Maarten om een handtekening vraagt. Dan kijken ze naar mij en fluisteren ze: ‘Waarom willen die een handtekening van onze papa?’»

HUMO Jullie werken allebei in de televisiesector. Een voordeel?

MASTBOOMS «Absoluut. ‘Ik zal later thuis zijn, want de montage loopt uit’: ik weet dat dat schering en inslag is bij tv-producties. Je kunt ook samen naar een bedrijfsfeestje zonder dat de andere er voor spek en bonen bij loopt. Zijn collega’s zijn vaak bekenden voor mij, en omgekeerd. Ik ken ook de gevoeligheden van de sector. Hij mag bijvoorbeeld nooit vergeten de mensen van de productie te bedanken. Productie, dat is shit opkuisen. Als alles goed verloopt, dan is dat maar normaal. Maar als er iets fout loopt, weten ze je te vinden. Het is belangrijk om die mensen eens een complimentje te geven of sms’je te sturen. En dat doet hij gelukkig ook.»

HUMO Zou jij drie weken met hem aan ‘Vive le vélo’ kunnen werken?

MASTBOOMS «Ik zou dat niet echt zien zitten. Als je elkaar al een hele dag gezien hebt, wat heb je ’s avonds dan nog tegen elkaar te vertellen? Zijn autoriteit over mij zou ook een probleem zijn. ‘Regel jij me een hotelkamer of haal me eens een broodje hesp’: ik zou dat van hem niet pikken (lacht). Hij werkt nu aan een programma voor De Mensen en dat is al dichtbij genoeg.»

HUMO Waar gaat het over?

MASTBOOMS «Over wereldrecords, en vooral over de wetenschap die erachter steekt. Hoe is het mogelijk dat hoogspringer Javier Sotomayor over 2 meter 45 is geraakt? Dat wordt tot in de details geanalyseerd. Maarten gaat al die uitdagingen ook zelf aan, om de vergelijking te maken hoe groot het verschil is tussen een prestatie van een kampioen en die van een gewone sterveling.»

HUMO Ben je zelf geïnteresseerd in sport?

MASTBOOMS «Voetbal interesseert me niet zo, maar naar de koers kijk ik graag. Geen uren, welteverstaan, maar de laatste 30 kilometer van een Tourrit of een klassieker probeer ik wel mee te pikken.»

HUMO Even testen: als Froome dit jaar de Tour wint, de hoeveelste eindzege zal dat dan zijn?

MASTBOOMS «Dat weet ik niet. Mensen gaan ervan uit dat ik keiveel van sport weet omdat ik met een sportjournalist samen ben, maar dat is niet zo. Als ik met Maarten bel, heb ik het meer over zijn rol in het programma dan over de wedstrijd. Tenzij er iets héél belangrijks gebeurt. Toen Sagan werd gediskwalificeerd, heb ik wel gepolst wat hij daarvan vond. Iedereen was erover bezig, en dan wil ik er ook het fijne van weten.»

HUMO Zijn er sportfiguren naar wie je opkijkt?

MASTBOOMS «Ik heb het vooral voor Olympiërs. Nafi Thiam en Usain Bolt vind ik prachtatleten. Ik werd al een paar keer uitgenodigd op een groot atletiektoernooi, en van dichtbij hebben die atleten echt indruk op mij gemaakt. Alsof Spartacus en co. voor me stonden: zo groot, zo gespierd, zo verzorgd. En hoe die Jamaicaanse sprintsters zich opmaken voor de 100 meter: helemaal geschminkt, de nagels geelgroen gelakt en kraaltjes in de dreadlocks. Knap, hoor.»

EEN TWEEDE HAAN

HUMO Je bent een echte cinefiel. ‘Door haar ben ik zelfs David Lynch gaan appreciëren,’ zegt Maarten.

MASTBOOMS «Hij was vroeger een absolute filmleek. Hij kende zijn klassiekers zelfs niet. ‘Star Wars’ en ‘Alien’: nog nooit van gehoord. Wellicht vertelt hij daarom dat ik een kenner ben. In het land der blinden is eenoog koning. Als student ging ik heel graag naar de cinema, maar als je kinderen hebt, komt dat er bijna niet meer van. Gelukkig is er Netflix, want ik ben een echte seriefreak. De laatste reeks die ik heb gezien, was ‘Fargo’ – Maarten heeft zelfs meegekeken.»

HUMO Je wordt 40, een moment waarop mensen al eens op hun leven terugkijken. Hoe ziet de voorlopige balans eruit?

MASTBOOMS «Hout vasthouden, maar tot nu toe is alles op wieltjes gelopen. Ik heb een leuke job, twee schatten van kinderen en een fijne partner. Ik heb ook nog niks ergs meegemaakt. Al mijn dierbaren zijn gezond en ik heb geen jeugdtrauma’s of pijnlijke relatiebreuken opgelopen. Als je ziet welke tegenslagen sommige mensen moeten verwerken, dan vraag ik me af of ik dat ooit zou aankunnen. Als je nog niets hebt meegemaakt, sta je kwetsbaarder in het leven. Soms maak ik me daar weleens zorgen over.»

HUMO Ook Maarten wordt 40. Niet bang dat er een midlifecrisis aankomt?

MASTBOOMS «Daarvoor heeft hij een te boeiende job. We hebben een hectisch leven, sleur kennen we niet. Ook niet in onze relatie. Als hij op het einde van de zomer thuiskomt, dan moeten we elkaar opnieuw leren kennen. Dat is niet altijd eenvoudig. Ineens komt er iemand zaken beslissen op mijn terrein. Dat is alsof je een tweede haan in een kippenhok toelaat. Als hij dan te veel op mijn zenuwen werkt, zeg ik weleens: ‘Ik wou dat je terug in Frankrijk zat.’ Hij is bij dezen dus gewaarschuwd (lacht).»

‘Wereldrecord’ om 20.25 uur op Canvas.