bingokoningWilly Michiels
‘Gokverslaafden, faites vos jeux’
Lees hier het volledige dossier
Met zijn overstap naar de VLD in 1993 sloeg bingokoning Willy Michiels een dubbele slag. Hij kon niet alleen terugvallen op een apparaat, maar daarin ook contacten opbouwen met de juristen in het parlement op het moment dat de eerste grote Belgische gokwet in de maak was. De inzet was belangrijk: een casino voor Brussel.
HUMO Wat heeft de bal aan het rollen gebracht?
MARC CALLU (projectverantwoordelijke kansspelen Gerechtelijke Politie) «Paniek. Iedereen zal zeggen dat het niet waar is, maar dat was het. Dat casino moest er vooral om fiscale redenen komen en dat heeft de politieke wereld in beweging gebracht. Uiteraard was het voor minister van Justitie Stefaan De Clerck mooi meegenomen dat hij bij die gelegenheid grote schoonmaak kon houden, en de acht casino’s die volgens de wet van 1902 verboden waren maar ‘gedoogd’ werden een wettelijk statuut kon geven.»
FONS VERGOTE (aftredend VLD-senator) «De Brusselse ministers Charles Picqué van de PS en CVP’er Jos Chabert hebben enorm gelobbyd bij de federale regering om dat casino binnen te halen. Stefaan De Clerck heeft dat op een mondelinge vraag van mij toegegeven.»
HUMO De Brusselse lobby was in de jaren ‘80 in actie geschoten vanuit de rechtervleugel van de PSC, de Cepic van Paul Vanden Boeynants?
CALLU «Juist, toen Jean Gol minister van Justitie was en Claude Leroy (nvdr. de later veroordeelde substituut) zijn adviseur voor de sector werd. Nadien heeft de Franstalige liberaal Jacques Simonet, de zoon van de inmiddels overleden PS-minister Henri, de draad opgepakt. De bestaande casino’s reageerden op de Brusselse druk met een eigen lobby; zij waren misnoegd over de lunaparken die onder hun neus waren uitgegroeid tot elektronische gokpaleizen en ze wilden opnieuw jackpots plaatsen om daar verweer tegen te hebben. Ik heb het nu over de echte stars, zoals de huidige generatie van de eenarmige bandiet heet, uiterst agressieve elektronische toestellen die zeer winstgevend zijn. In Frankrijk is de omzet van de casino’s niet 76 procent gestegen sinds ze daar de jackpot hebben toegelaten. In Las Vegas is hetzelfde vastgesteld, en dat fenomeen zal zich hier ook voordoen.
»De vroegere procureur-generaal van Luik, Leon Giet, richtte een werkgroep op om zicht te krijgen op de problematiek. Ik was daar voorzitter van. We maakten officiële studiereizen naar casino’s in Frankrijk en Nederland, eigenaardig genoeg op uitnodiging van, betaald door, en in het gezelschap van casino-eigenaars, onder wie Willy Verdonck, de patron van de speelhuizen van Oostende, Spa en Chaudfontaine. We waren nog maar pas aan het werk, of CVP-senator Johan Weyts kwam uit de lucht vallen niet zijn wetsvoorstel.»
HUMO Vandaar die paniek?
CALLU «Precies. Het was weer eens het klassieke scenario: de gokbonzen wisten wat er boven hun hoofd hing, dus beslisten ze om de regering de pas af te snijden en zelf een wettekst af te leveren. ‘Niemand moet hier zijn hoofd over breken, wij doen dat wel in uw plaats en het komt voor mekaar.’ Ik wil de onkreukbaarheid van de senator niet in twijfel trekken, maar het is duidelijk dat zijn ‘met kennis van zaken geschreven tekst’ iedereen tevreden moest stellen, vooral de industrie.»
100.000 gokverslaafden
Het gevolg was dat er elders ook paniek uitbrak: bij de gokverslaafden.
BRIGITTE (Nationale Anti-gok Coalitie) «Wij hoorden dat de bingo helemáál niet verboden werd zoals we vroegen, integendeel: er zou één of meer casino’s bijkomen en de jackpot zou opnieuw toegelaten worden. Toen hebben we VLD-senator Fons Vergote aangesproken, en hij heeft ervoor gezorgd dat we onze problemen mochten aankaarten in het parlement.»
FONS VERGOTE «Met de steun van alle democratische partijen hebben we de betrokkenen uitgenodigd in de senaat: verslaafden, hulpverleners, casinobonzen en automatenhandelaars.
»Ik had er geen flauw idee van dat het probleem zo diep geworteld zat in onze maatschappij. De dienst strafrechtelijk beleid van justitie heeft er cijfers over: naar schatting zijn er in dit land honderdduizend gokverslaafden, van wie een vijfde tot een kwart zwaar verslaafd zou zijn. Volgens mij is dat een grove onderschatting, als je weet dat de verboden piramidespelen - alleen hier al vermoedelijk vijftigduizend slachtoffers hebben gemaakt. Dat blijkt uit de processen die daarover lopen.»
Op de hoorzittingen werden de hulpverleners en hun cliënten op een andere dag uitgenodigd dan de vertegenwoordigers van de gokindustrie.
PROFESSOR ROOSEN (Man Talbott-instituut, waar gokverslaafden begeleid worden) «Dus heeft iedereen naast elkaar heen zijn argumenten verdedigd. Het zou nuttiger geweest zijn als er een echte discussie was georganiseerd.»
Het resultaat was dat de senatoren het maar over één ding eens werden: dat de regering werk moest maken van een sluitende wetgeving. De kladtekst daarvan was overigens al opgesteld door de werkgroep-Callu, gekneed op het kabinet van Justitie, uitvoerig gemasseerd op vergaderingen van de premier, zijn vier vice-premiers en de minister van Justitie, goedgekeurd door het overlegcomité van de regering en de gemeenschappen, bijgevijld in de ministerraad, geschaafd door de Raad van State en ten slotte in de senaat ingediend als amendement op het voorstel-Weyts, met dien verstande dat het regeringsontwerp het voorstel van de senator niet een beetje, niet grotendeels, maar helemáál verving. Weyts mokte: ‘Misschien beschikt de minister over te veel tijd zodat hij zich kan permitteren een nieuwe tekst op te stellen, terwijl er al één voorhanden is.’
CALLU «De regeringstekst werd gefatsoeneerd in de Senaat en dan naar de Kamer van Volksvertegenwoordigers gestuurd, waar er weerwerk kwam van Waalse kant en het voorstel op enkele punten verstrengd werd.»
Na de omweg via de Kamer zat er een aantal verrassende wendingen in de tekst. Zo staan in één en hetzelfde artikel acht, twee min of meer tegenovergestelde bepalingen: aan de ene kant dat een speler in lunaparken’en cafés niet méér mag verliezen dan vijfhonderd frank per uur, aan de andere kant dat het maximumverlies in een uitvoeringsbesluit - dus later -moet worden geregeld.
FONS VERGOTE «Maar in de senaat wilden de meerderheidspartijen er niets meer aan veranderen omdat de verkiezingen voor de deur stonden. Hadden ze dat toch gedaan, dan moest het voorstel opnieuw naar de Kamer en was de wet niet meer voor deze legislatuur, en kon Brussel voorlopig naar zijn casino fluiten. De regeringspartijen kwamen zelfs met een plannetje om de wet goed te keuren en meteen een wetsvoorstel in te dienen om hem te wijzigen!»
HUMO Wel een beetje belachelijk.
VERGOTE «Tuurlijk, tourlijk. Het is dan ook niet doorgegaan. De wet is op 3 april, twee weken voor de verkiezingen, goedgekeurd.»
Het wespennest
Tijdens dit hele parcours werd de tekst zo vaak in alle mogelijke richtingen veranderd, dat je er tureluurs van wordt. Elk gesprek erover verzandt in een ellendig gepuzzel in stapels werkdocumenten, want niemand weet nog.uit zijn hoofd wie wat op welk niveau heeft voorgesteld of verworpen. Voor CVP-senator Marc Olivier, die bij de verkiezingen met pensioen ging, lag het nog simpel. Hij koos consequent de kant van de gokverslaafden.
MARC OLIVIER «Op mijn zitdag was ik in contact gekomen met een zelfstandige die een bloeiende zaak had opgebouwd, maar zonder dat zijn vrouw er van wist zijn hele bedrijf had vergokt op de roulette. Hij was gaan lenen van familie en daarna van vrienden, en toen zijn bonafide bronnen opgedroogd waren, was hij blijven gokken in de hoop de toestand recht te trekken, maar hij was altijd verder de dieperik ingezogen. Gezin uit mekaar, kinderen in opstand tegen vader, vader in de ziekteverzekering, tot hij er bij een zelfhulpgroep achterkwam dat je gokschulden niet moet betalen. Maar zijn schuldeisers legden zich daar niet bij neer. Ze dreigden ermee dat ze de hele zaak aan de grote klok zouden hangen, en zo belandde hij bij mij.
»Maar er zijn ook heel andere vormen van gokverslaving. Op een keer zag ik iemand in het station voor tienduizend frank krasbiljetten kopen, en maar krabben en krabben. Ik heb die man aangesproken. Hij had driehonderd frank gewonnen, zei hij. Dat noemde hij winnen. En in de wijk waar ik woon in Kortrijk is er een garage waar brood-, drank- en speelautomaten staan. Ze is dag en nacht open en er hing ook een apparaat om geld te wisselen. Het was daar een puinhoop van rondslingerende blikken, spuiten, fietsen. Er was enorm veel overlast, de milieupolitie was ingeschakeld, het stadsbestuur aangeschreven, maar ze stonden zo goed als machteloos.
»Dat soort toestanden heeft me gemotiveerd om mijn energie in dit dossier te stoppen. Maar ik heb ook tegenwind gekregen. In hei radioprogramma ‘Groot Gelijk’ reageerden mensen woedend omdat ik mij moeide. Maar ik heb me daar niks van aangetrokken. Ik heb me voor één zaak geëngageerd: hoe kunnen we gokverslaafden zo goed mogelijk beschermen. Simpel was het niet. Figuren uit de lobby van casino’s en lunaparkuitbaters hingen voortdurend rond de senaatscommissie voor Financiën die de wet het meest heeft beïnvloed, maar ik ben ver uit de buurt van dat wespennest gebleven.
»Ik was mààr plaatsvervangend lid van die commissie. Veel van mijn amendementen hebben het niet gehaald: in plaats van maximum één bingo per café mogen er twee staan, maar dat is er toch één minder dan nu en dus is het al een grote vooruitgang. Ik pleitte ook voor een verbod op wisselautomaten in de cafés, maar die worden wel toegelaten.»
De autobusgokkers
Niet iedereen heeft evenveel afstand gehouden, ook niet in de CVP van Olivier. Senator Johan Weyts wilde nog twee casino’s méér, namelijk één in Antwerpen en een ander in het Duitstalige landsgedeelte. Hij pleitte ervoor om jongeren al vanaf 18 en niet pas vanaf 21 jaar in cafés op de bingo te laten spelen en haalde zijn slag thuis. En hij wilde lagere straffen bij overtredingen, maar daarin werd hij dan weer niet gevolgd. VLD-volksvertegenwoordiger Aimé Desimpel diende een amendement in om Mister Cash-automaten toe te laten in goktenten. Die staan op dit ogenblik trouwens al inde casino’s; je kunt daar op één avond met je bankkaart zeventigduizend frank uit de muur halen. Hij kon zijn collega’s echter niet overtuigen; ze worden verboden. PRL-senator Paul Hatry pleitte niet voor één, maar twee casino’s in de hoofdstad, omdat ‘de welstellende gemeenten in de Brusselse rand niet aan de speeltafel zullen willen zitten in een stad als Halle of Vilvoorde.’ Volksvertegenwoordiger Hugues Wailliez (Front National) had in de Kamer een tot in de puntjes geregeld wetsvoorstel ingediend, waar een grote vertrouwdheid met de branche van afstraalde, maar bij de bespreking van de wet deed hij zijn mond niet open.
CALLU «Ik ben naar de toespraken van de grote ‘kenners’ in de senaat gaan luisteren. Het hoogtepunt van hun deskundigheid was het soort talkshowdiscussie over de minimumleeftijd om in een lunapark binnen te mogen, waar iedereen zijn mening wel over kwijt wil. Maar op het stuk van de organisatie van en controle op het spel zag je dat hun vragen voorgekauwd waren door de sector.»
HUMO Bijvoorbeeld?
CALLU « Ik kan eigenlijk niet begrijpen dat het parlement het monopolie van de bestaande casino’s verlengt. Je kunt er toch niet naast kijken dat de uitbaters bijna een eeuw lang illegaal geld hebben verdiend. Waarom moeten zij dan beloond worden door deze wet, die hun concessie voor de volgende twintig jaar vastlegt? Als er bijna honderd jaar nodig was om de gokwet op te stellen, hoe lang zal het dan niet duren voor hij weer gewijzigd wordt? Waarom mag de plaats waar de casino’s komen niet bepaald worden door de vrije concurrentie?»
HUMO De casino’s hebben nog een andere overwinning behaald: de automaten komen er, hoewel ze niet in het eerste regeringsontwerp stonden. De burgemeesters van de casinogemeentes zijn ervoor komen pleiten in het parlement, en onder meer ook de CVP’ers Johan Weyts en Leo Delcroix en PSC-senator Philippe Charlier hadden er, via amendementen, om gevraagd.
CALLU «Ik was daar tegen, omdat het gaat om de zeer agressieve jackpot. Als je die in 1975 verbiedt, waarom zou je hem dan vijfentwintig jaar later invoeren? Maar ik moet toegeven dat je ze overal ter wereld in de casino’s vindt, van Las Vegas tot Macao.»
HUMO Is het niet beter om ze in elk geval uit nachtwinkels en cafés te houden, zodat scholieren er niet zo gemakkelijk bij kunnen?
CALLU «Inderdaad, in een casino mag je straks niet binnen onder de eenentwintig. De controle is er beter. Het is het beste van alle kwaden, maar het blijft zeer gevaarlijk.
»In Engeland mogen er per casino maar vijf jackpots staan, hier is er geen enkele rem. In het begin zullen ze er maar honderd of tweehonderd opstellen. Maar hoe lang zal het duren voor de casino’s uitbreiden met een fabriekshal vol slots? Daar heb ik het zeer moeilijk mee.
»Voor we het doorhebben zitten we met het fenomeen van de autobussen. Ik heb in Duitsland een casino bezocht waar de senioren met vrachten werden aangevoerd. Ik stond naast een madammeke dat aan twee jackpots tegelijk zat te rukken, rukken, rukken. Het was de tijd van de eenarmige bandiet, en we hebben haar op een bepaald moment moeten wegsleuren, want het toestel naast haar vloog in brand en ze had het niet eens gemerkt. Ze zag niks anders dan: ‘lk win, ik win, ik win.’
»Mijn idee was per roulettetafel tien jackpots toe te laten in één en dezelfde zaal, in plaats van de casino’s op te delen in loodsen voor het plebs, en salons met gepolitoerde meubelen voor de high society in smoking aan de roulette. Voor een avondje uit moet dat met elkaar verweven zijn, zoals in Nederland. Het moet amusement zijn én geen lopende-band-geldklopperij.»
Fortuin te koop
HUMO De casino- en lunaparkbonzen moeten pas een jaar na de publicatie van de wet - en die is nog altijd niet verschenen - hun aandeelhouders bekend maken. Senator Weyts had hun zelfs anderhalf jaar willen gunnen. Ondertussen kunnen hele geldstromen van eigenaar veranderen zonder dat wie dan ook daar zicht op heeft.
CALLU «Het gevolg is dat alle Belgische casino’s momenteel te koop staan. En de kopers weten dat ze twintig jaar safe zitten als ze een concessie bemachtigen.»
HUMO De controle op de geldstromen die in de speelzalen en langs de automaten passeren wordt niet bij wet geregeld.
CALLU «Ik pleit al sinds 1985 voor de invoering van een ‘zwarte doos’, zoals in vliegtuigen. Ze moet verzegeld in elk automatisch kansspel ingebouwd zijn en alle verrichtingen registreren. Je kan ze niet openbreken, alleen de gegevens uitprinten die geregistreerd worden. Zo heb je een fiscaal sluitende controle en de automatenhandelaar kan zelf ook verifiëren of spelers of cafébazen hem niet bedotten. Het is gewoon goed voor iedereen.
»Die doos had al in de jaren ‘80 in de speelkasten moeten zitten. En toen de wet op de bingo verstrengd werd begin jaren ‘90 heeft men opnieuw de kans gemist om ze verplicht te maken.»
HUMO Welke argumenten had de toenmalige minister van Justitie Wathelet om er geen werk van te maken?
CALLU «Geen. Er was blijkbaar geen behoefte aan controle.
»Daarnaast kun je in Iunaparken en casino’s alle automaten aansluiten op een centrale computer, zodat ik op een scherm in mijn kantoor zal kunnen zien in welk casino er op welke jackpot gespeeld wordt met welke inzet. De sector heeft gezegd dat dat haalbaar is. Wat zeur ik dan?»
HUMO Ja, wat zeurt u dan?
CALLU «We zitten in een juridisch vacuum. De kaderwet is goedgekeurd, maar het belangrijkste moet nog komen: hoe en hoe snel zal alles gepreciseerd worden in uitvoeringsbesluiten?»
POLITICUS «Die politieman legt de vinger op de wonde. Ik vraag me af of de volgende minister van Justitie, Marc Verwilghen, sterk genoeg zal staan om dat waar te maken, zolang iemand als de bingokoning Willy Michiels een eminent lid blijft van de VLD.»
De lijdensweg
HUMO Wat is er wél goed aan de wet?
CALLU «Twee voorbeelden. Dat er veel strengere sancties mogelijk zijn. Dus wordt het voor magistraten interessanter om op te treden. Verder is het goed dat er een duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen kansspelen en behendigheidsspelen. Volgens de nieuwe wet heb je een kansspel als het toeval een rol speelt, basta. Zelfs als die rol bijkomstig is.
»Wat is de situatie nu? Ik geef u één voorbeeld, de ‘international toot’. Weet u wat dat was, toen het in de wet van 1975 werd toe: gelaten? Dat was een kermisspel met houten paardjes die vooruit wipten. Het eerste dat met zijn neus tegen een belletje aantikte, leverde tien gratis beurten op om verder te spelen. Dat spel staat in alle lunaparken, in uitvergrote elektronische, zeer gevaarlijke versie. Nu kunnen daar in één ruk miljoenen doorgejaagd worden door verschillende combinaties toe te passen.
»Volgens ons is dat niet toegelaten, maar als politieman kan ik niet veel doen. Het parket van Leuven werkt eraan. Al jaren, want het is een lange lijdensweg. Er wordt een expert ingeschakeld, die zegt dat het een kansspel kan zijn maar ook een behendigheidsspel, dus beslist hij niet te beslissen. De zaak wordt versluisd naar een rechtbank. Die kan opteren in een voor de branche gunstige zin; waar staan we dan. En in het tegenovergestelde geval gaat de sector in beroep en zal de zaak jaren later beslecht worden voor Cassatie.
»Maar wat nu voorligt heeft in elk geval de verdienste dat het de mogelijkheid biedt om de sector te controleren.»
HUMO Herkent u uw ontwerp nog na dit grillige parcours?
CALLU «Als je vergelijkt wat er vanuit onze werkgroep naar de beleidsmensen vertrokken is en wat er in de wet van overleeft, dan merk je dat er onderweg beïnvloeding heeft plaatsgevonden. In de politieke coulissen werd de zaak aangepast zodat er voor elk wat wils in zit. lk heb het dus over lobbying, ik spreek me niet uit over corruptie.
»De wet op de kansspelen is veel te vlug gemaakt. Het uiteindelijke resultaat, moet ik eerlijk toegeven, is heel beperkend tegenover de automatenhandelaars, maar verregaand beïnvloed door de casino’s. Vandaar ook de paniekreactie van sommigen die geprobeerd hebben tot op het laatste moment iedereen in de strijd te werpen. Het is mislukt, maar daar wil ik het niet over hebben, want er loopt een onderzoek.»
Van gesel tot goed
In dat onderzoek kwamen twee mensen in opspraak vlak voor de wet op 30 april werd goedgekeurd: de auditeur die meewerkte aan de voorbereidingen voor het ministerie van Financiën en die toegaf dat hij een half miljoen frank had gekregen van Willy Michiels, en de bingokoning zelf. Ze vlogen allebei in de gevangenis. Naar verluidt was de auditeur opgelucht dat hij daar een tijd in veiligheid zat. Vlaams-Bloksenator Wim Verreycken, die hierover vorige week nog altijd niet verhoord was, maakte bekend dat Willy Michiels hem postzegels was komen aanbieden voor zijn verkiezingsdrukwerk. Dat was weer eens wat anders.
Chipper heeft de reputatie meestal met sigarenkistjes op bezoek te gaan. Na zijn vrijlating half juni had Michiels het ‘razend druk’ en dus geen tijd voor een interview. Maar in Het Nieuwsblad zei hij dat de casino’s hun zaak goed verdedigd hadden. ‘Ik begrijp niet dat het gerecht niet grondiger zoekt wie de nieuwe gokwet op welke punten in zijn voordeel heeft omgebogen. Want die manipulaties zijn gebeurd, dat weet ik zeker. Alleen door veel machtiger mensen, en voor veel meer geld dan ik kon betalen.’
CVP-senator Johan Weyts is eveneens in opspraak gekomen in de marge van de wet op de kansspelen, maar de aantijgingen tegen hem zijn vager. De met goed vijfduizend stemmen in het Vlaams Parlement herkozen Brugse advocaat zou de gokbonzen ontmoet hebben in het Sheratonhotel aan de luchthaven. Bij die gelegenheid zouden ze de senator een enveloppe gegeven hebben. De senator betwist dat allemaal niet, maar in de enveloppe zaten enkel werkdocumenten, zei hij aan een paar media.
DONALD (zelfhulpgroep Anonieme Gokverslaafden) «Wij hebben Weyts ook uitgenodigd, niet in een hotel maar op een vergadering met jongens die om de drie, vier weken hervallen. Met ons wilde de senator geen contact.»
De Bruggeling heeft in elk geval een rijpingsproces doorgemaakt. Aan het begin van de jaren ‘90 omschreef hij de Belgische bingo als een ‘gesel’ en de ‘meest verschrikkelijke gokmachine ter wereld’. Nu wilde hij in de cafés jongeren vanaf 18 - volgens de schaarse onderzoeken een zeer kwetsbare groep - op de bingo laten spelen en er alleen nog bingo’s en one balls toelaten. Dat stond in zijn wetsvoorstel.
CALLU « Begrijpt u wat dat betekent? Wie baat er bingo en one balls uit in België? Weet u dat niet? Michiels!»
HUMO Die heeft toch driehonderd concurrenten?
CALLU «Mensen die tien bingo’s hier hebben staan en vier bingo’s daar, inderdaad. En er zijn zeker ook nog een paar grote jongens zoals Fernand Renson in Luik en Mario Menegalli in Brussel. Maar de belangrijkste van allemaal is Willy Michiels.»
HUMO Volgens een bingoconcurrent zou Chipper Michiels eigenaar zijn van ongeveer de helft van de meer dan elfduizend bingo’s in België.
CALLU «Zeker weet ik het niet, omdat veel van die bedrijven op ingewikkelde manieren met elkaar verweven zijn, maar het zal er niet ver naast zijn.»
HUMO In welke mate zijn casino’s, lunaparken en automatenhandelaars wel elkaars concurrenten?
CALLU «Is dit niet prachtig: Willy Verdonck, de man die tegen de lunaparken is, heeft er één in zijn eigen casino in Oostende laten installeren. Door wie? Door Willy Michiels.
»Hoe ver gaat die verwevenheid? We zijn nu pas bezig met het in kaart brengen van de structuren van de lunaparken. Weet u dat we nog maar sinds november 1998 weten dat er honderdtachtig lunaparken in België zijn? Daar zitten pijnpunten van de georganiseerde misdaad tussen, figuren die actief zijn in het witwassen van misdaadgelden en in de mensenhandel, meer bepaald in Antwerpen.»
And the winner is:
Is er een winnaar in dit politieke pokerspel? Voor de bingokoning wel: de casino’s. ‘Hun lobbywerk heeft het gehaald, en ik heb verloren,’ zei hij in Het Nieuwsblad. Als professioneel speler schudde hij meteen de kaarten om een nieuw partijtje te beginnen. Volgend jaar zijn er namelijk gemeenteraadsverkiezingen. ‘Ik ga voor burgemeester’ verkondigde hij bij zijn vrijlating in de krant Het Volk. Traditiegetrouw bereidt Chipper zich zeer goed voor.
DORPSGENOOT «Hij heeft bijvoorbeeld zijn grond ter beschikking gesteld om voor de Willy Michiels Club een kaatsplein aan te laten leggen met zeshonderdduizend frank gemeentelijke sportsubsidies. Iedereen kan er komen kaatsen.»
Ook zijn recente arrestatie zal de mensen weer niet wakker schudden. Hij is populair, en dat is onomkeerbaar.
JAN CAUDRON (ex-volksvertegenwoordiger Volksunie) «De mensen zijn raar hoor. Ze moeten allemaal ‘merci’ tegen hem zeggen tot en met de pastoor toe. Gerechtigheid, dat interesseert de mensen niet. Wat kun je in godsnaam rechttrekken in dit land?»
CVP-BRON «Hij liet in de krant verstaan dat hij dit keer zeker de sjerp zal krijgen, nu de liberalen de regering zullen vormen. Kun je de Kroon nog meer ‘ontbloten’? Dit verhaal is niet af. Dit verhaal is eindeloos.»