‘Ik ben in de Wetstraat nog niemand tegengekomen met wie ik weleens... (Grijnst)’

Doet ons deze week kond van de hoogte- en laagtepunten uit haar bestaan: Maggie De Block. Laten we beginnen met de prettige dingen des levens.

(Verschenen in Humo 3752 op 31 juli 2012)

HUMO Wat is voor u het belangrijkste: intellectueel of fysiek genot?

MAGGIE DE BLOCK «De eerste variant, al was het maar omdat je daar vaker de kans toe hebt. Ik kan genieten van een spitsvondige uitspraak of grap, een theatervoorstelling, muziek. Ik luister graag naar Eric Clapton, Phil Collins, Alison Moyet en recent heb ik ook de cd van Adele gekocht.

»En boeken natuurlijk, al kom ik de jongste tijd weinig aan romans toe. Gabriel García Márquez is mijn favoriete schrijver. Ik heb zowat alles van hem gelezen, dus het was echt schrikken toen ik las dat hij aan dementie lijdt. Mijn lievelingsboek is ‘Liefde in tijden van cholera’. Het verhaal van een levenslang onvervulde liefde tussen twee mensen die elkaar toch nog vinden op hun oude dag. In hun hoofd dartelt de verliefdheid zoals op de eerste dag. Prachtig!»

HUMO Valt er in de politiek intellectueel te genieten?

DE BLOCK «Voor mij is het in de eerste plaats werk. Voor moeilijke dossiers moet je je verstand natuurlijk scherpstellen, maar dat heb je toch overal? Als eerstejaarsstudente geneeskunde dacht ik na de eerste les anatomie dat ik nooit zou kunnen onthouden waarvoor al die spieren en zenuwen precies dienden. Maar na wat blokwerk blijkt dan dat die kennis toch voor de rest van je leven blijft hangen. Politiek werk moet je ook in de vingers krijgen. Als dat lukt, doet dat uiteraard plezier, maar dat wil nog niet zeggen dat ik er lyrisch van word.»

HUMO U had een bloeiende praktijk als huisarts. Waarom stapte u in 1999 in de politiek?

DE BLOCK «Uit nieuwsgierigheid, en omdat ik dacht dat ik zo dingen ten goede zou kunnen veranderen. Ik heb me die stap nog geen dag beklaagd. Ik heb mijn artsenpraktijk trouwens lang gecombineerd met mijn parlementair mandaat. Niet evident, maar mijn werk als dokter was inspirerend voor mijn taak als kamerlid en vice versa.»

HUMO Geniet u van een stevig politiek debat?

DE BLOCK «Ik geniet van een politiek debat als het met kennis van zaken wordt gevoerd. Ik heb er geen moeite mee om mijn beleid te verantwoorden, maar wat moet ik met al die reacties van mensen – ook politici – die duidelijk niet gehinderd worden door veel dossierkennis? (Ironisch) Kennelijk voelen kranten de behoefte om geregeld eens ‘Maggie De Block ligt onder vuur’ in vette letters op de frontpagina te zetten. Ze doen maar.

»Mijn departement wordt met een vergrootglas gevolgd omdat het asiel- en migratiebeleid nu eenmaal grondig hervormd moet worden, en achter elke zaak een mens van vlees en bloed schuilgaat. Dat maakt elke beslissing moeilijk, en soms ook hard.»

HUMO Voelt u zich geviseerd?

DE BLOCK «Nee. De meningen over mijn beslissingen zullen altijd verdeeld en emotioneel zijn, maar dat belet mij niet om mijn werk te doen.

»Iedereen wil dat asielaanvragen volgens rechtvaardige criteria beoordeeld worden. Tot een bekende niet aan die voorwaarden voldoet. Dan moeten er plots uitzonderingen gemaakt worden.»

HUMO Echt genieten van de media-aandacht is er wellicht niet bij voor u?

DE BLOCK «De aandacht hoort erbij, maar ik heb ze nooit zelf opgezocht, ook niet als parlementslid. Ik werkte toen al het liefst in de luwte. Als journalisten me uitleg vroegen over een dossier of voorstel, dan kregen ze die met alles erop en eraan, maar ik heb de media nooit achternagelopen zoals sommige collega’s.»

HUMO Wat is voor u fysiek genot?

DE BLOCK «Zwemmen. Ik zwem elke week. Baantjes trekken, het geluid van het klotsende water, je hoofd helemaal leegmaken of gewoon wat ronddobberen als een eend in het water.

»En ik geniet ook van m’n tuin en planten. Ik heb groene vingers. Zelfs als ik pas laat in de nacht thuiskom kan ik er van genieten om mijn kruiden of bloemen nog wat water te geven.»

HUMO Hoe zit het met culinair genot?

DE BLOCK «Ik kook graag, en blijkbaar ook niet zo slecht, want de goede vrienden die ik inviteer komen allemaal graag terug. Ik zorg er wel altijd voor dat ik gerechten klaarmaak waarbij het meeste werk vooraf moet gebeuren, want ik wil zelf mee aan tafel kunnen zitten met mijn gasten. Lekker eten en samen over vanalles en nog wat kletsen.»

HUMO Aan wie of wat hebt u een bloedhekel?

DE BLOCK (verwonderd) «Ik zou het niet weten. Ik stop geen energie in allerhande ergernissen. Zelfs politieke tegenstrevers die mijn beleid bekritiseren storen me niet. Ook al verwachtten sommigen onder hen al op de dag vóór mijn eedaflegging dat ik met de definitieve oplossing voor het asiel- en migratiebeleid op de proppen kwam.»

HUMO Stel dat u vandaag sterft, komt u dan in de hemel of de hel terecht?

DE BLOCK «Ik geloof in geen van beide, dus misschien land ik ergens tussenin? Doe mij maar de laagste wolk voor de hemelpoort (lacht).»

HUMO Hoe zou uw hemel eruitzien?

DE BLOCK «Als een heel groot zwembad, omzoomd met mooie bomen. Geen al te fel zonnetje erbij en dan eeuwig dobberen.»

HUMO En de hel als een parlementair halfrond waar u voor eeuwig en altijd vragen over asieldossiers moet beantwoorden?

DE BLOCK «Nee, hoor. Eerder: in the middle of nowhere autopech hebben en twintig kilometer op hoge hakken naar het volgende dorp moeten stappen.»

HUMO Wanneer hebt u zich het ongelukkigst gevoeld?

DE BLOCK «Bij de dood van mijn vader. Ik was acht jaar toen hij om-kwam bij een auto-ongeval. Ik bleef achter met mijn broertje van drie en mijn moeder die zwanger was van haar derde kind. In één klap waren we een totaal ander gezin, maar uiteindelijk – het klinkt misschien raar – zijn we er met z’n allen beter uitgekomen. Mijn vaders dood heeft ons veel dichter bij elkaar gebracht.»

HUMO In welke periode was u het gelukkigst?

DE BLOCK «Tijdens de zwangerschap van mijn eerste kind, m’n dochter Julie. Ze is inmiddels vijfentwintig, maar ik heb toen negen maanden op een roze wolk geleefd. Hoewel ik nog studeerde, wilden mijn man en ik graag een kind. Ik had in die periode massa’s energie: studeren, stages, examens afleg-gen en ’s avonds speelde ik ook nog eens souffleuse bij het amateurtoneel. Mijn man snapte er niks van. Ik moest als zwangere vrouw toch rustig aan doen?

»Dat euforische gevoel heb ik later nooit meer gekend, ook niet toen ik zwanger was van mijn zoon Jan.»

HUMO Slotvraag. Met wie zou u weleens een zwoele nacht willen beleven? Gesteld dat u carte blanche krijgt van uw echtgenoot, natuurlijk.

DE BLOCK «Oh my god... Mag ik hier m’n joker inzetten?»

HUMO Helaas, het leven is geen kaartspel.

DE BLOCK «Wel, dan zeker geen politicus! Ik ben in de Wetstraat nog niemand tegengekomen met wie ik weleens... (Grijnst) Maar het omgekeerde geldt wellicht ook.

»Doe mij maar Denzel Washington. Mooie man, prima acteur, boeiende films. Wat denk je: het zal er wel nooit van komen zeker? (lacht)»