Er zijn fotomodellen, en er is Carla Bruni. Er zijn zangeressen, en er is Carla Bruni. Er zijn ex-lieven van Mick Jagger, en er is Carla Bruni. (En er zijn ex-lieven van Serge Simonart, en geen ervan heet - voorlopig - Carla Bruni.) In een vorig leven was ze supermodel: de muze van Christian Dior, Karl Lagerfeld, Yves Saint-Laurent en Gianni Versace. Ze schitterde in ‘Prêt-à-Porter’, Robert Altmans miskleun over de modewereld. Nu is ze veertig en zangeres.
Meer legendarische 7 Hoofzonden vindt u hier.
(Eerder verschenen in Humo 3473 op 27 maart 2007)
Twee mooie cd’s heeft ze al gemaakt: haar muziek zou je kunnen omschrijven als design-folk of postmodern chanson. Voor ‘Quelqu’un m’a dit’ schreef ze alle teksten zelf; voor haar nieuwste, ‘No Promises’, zette ze gedichten van gerenommeerde poëten als W.H. Auden, Christina Rossetti, Emily Dickinson, Dorothy Parker, William Butler Yeats en Walter de la Mare op muziek. Bruni is geen schitterende zangeres – soms mompelt ze meer dan ze zingt - maar charmante plaatjes zijn het zeker. Onlangs reduceerde ze in ‘De laatste show’ Steve Stevaert en Stijn Peeters tot verliefde pubers; een paar uur voor die opnames liet ze haar charmes los op Humo.
Of Carla heeft geen schroom, of ik stráál vertrouwen uit: als ze me in haar loge ontvangt, ligt haar gigantische handtas wijdopen. Discretie weerhoudt me ervan precies te beschrijven wat ik allemaal zag liggen – in ieder geval genoeg om een excentriek maar interessant museumpje te vullen. Anderhalf uur later moet ze zich dringend omkleden, maar als ik aanstalten maak om naar buiten te gaan zegt ze: ‘Blijf. Als jij ertegen kunt, dan ik ook.’ Ik zou het graag interpreteren als een ouverture, maar het zijn de woorden van een topmodel dat zich al duizend keer heeft omgekleed in het bijzijn van mindere goden. In de hoop dat ze zeer zondig is en dat erover praten haar nog losbandiger zal maken, waar ik dan weer schaamteloos misbruik van zal maken (mensen manipuleren: de achtste hoofdzonde!), leg ik haar de 7 Hoofdzonden voor.
Traagheid
HUMO Laten we langzaam op gang komen, liever dan je meteen je zondige liefdesleven voor de voeten te werpen. Jouw muziek is een goeie soundtrack bij een lome zondag. Ben je zelf traag? Of lui?
CARLA BRUNI «Ik bén traag. En verder: niet erg slim (lacht), loom, zuiders relaxed, niet assertief, niet agressief, niet verschrikkelijk ambitieus... Dat kan schijnheilig lijken, omdat ik toch fotomodel ben geweest en nu een soort ‘artieste’ (rolt met de ogen), maar ik ben overal ingerold. Maar: lui ben ik niet. Veel te onrustig voor. Ik kan niet stilzitten.»
HUMO Je hebt een net-uit-bed-look én een net-uit-bed-stem, een onweerstaanbare combinatie. Sommige mensen worden wakker met de wekker afgesteld op het nieuws, anderen stellen ’m af op muziek, nog anderen verkiezen walvissengezang. En jij?
BRUNI «Ik háát wekkers. Ik heb een zoontje van vijf, Aurélien, dus ik kan niet anders dan extreem matinaal zijn, maar da’s niet mijn vrije keuze, geloof me. Wat dat betreft is er niks veranderd: vrouwen steken volgens mij nog steeds veel meer tijd in het huishouden en in de opvoeding van de kinderen. Mannen... Jullie hebben het makkelijk.»
HUMO ... zegt de vrouw die, doordat ze niet met de halve wereldbevolking wil slapen, al miljoenen mannen ongelukkig heeft gemaakt! Wat zou je doen als je één dag een man was?
BRUNI «I would have sex! Ik wil weten hoe het is om een erectie te krijgen, te ejaculeren, rechtopstaand te plassen, een kind te maken, te kijken in plaats van bekeken te worden, op straat te lopen en me veilig te voelen... Want een vrouw voelt zich haar hele leven toch een béétje een prooi. Terwijl de man... De man blijft de jager, hè. Jullie hebben nog steeds veel meer privileges, geef toe. Wij vrouwen blijven, hoe modern we ook proberen te zijn, de slaaf van onze biologische impulsen: ons moederinstinct, onze ingebakken zorgzaamheid, het tikken van de biologische klok, onze kwetsbaarheid, noem maar op.»
HUMO Ik heb het ooit uitgemaakt met een meisje dat elke ochtend begon met op de wekkerradio naar het nieuws te luisteren, het drinken van sloten zwarte koffie en het doornemen van de ellende in de kranten. En dan vroeg ze zich af waarom ze de rest van de dag zo neurotisch was.
BRUNI «De Franse zanger Stéphane Eicher heeft daar een liedje over: ‘Déjeuner en paix’. Hij vertelt hoe zijn vriendin vanaf het ochtendgloren begint te zeuren, en hij zingt: ‘Je voudrais ce matin, si possible, pour une fois, DEJEUNER EN PAIX!!!’ (lacht). Ik probeer ’s ochtends de buitenwereld ook zolang mogelijk uit te sluiten. Is dat zondig? Niet in mijn Bijbel.»
HUMO Supermodellen kunnen hun eisen stellen, populaire zangeressen ook. Ben jij een controlefreak?
BRUNI «Ik wil wat privacy, en genoeg slaap. En de vrijheid om keuzes te maken. Maar een controlefreak ben ik niet, want die zijn per definitie ongelukkig. Totale controle is namelijk een illusie. Zeker voor een fotomodel, want tenslotte draag je kleren van iemand anders, en bepaalt de fotograaf het eindresultaat.»
HUMO ’s Nachts lijkt de tijd trager te gaan. Jouw muziek klinkt alsof je er ’s nachts aan werkt.
BRUNI «Je suis très très très nocturne. Niet dat ik zo’n nachtbraker ben, maar ik schrijf meestal ’s avonds laat mijn liedjes. Dat heeft natuurlijk ook te maken met mijn zoontje - ik kan pas een heldere gedachte formuleren als meneer is gaan slapen. Maar toch: ik heb het gevoel dat de nacht me helpt.»
HUMO De nacht bezwangert je muziek?
BRUNI «C’est ça! Als mijn liedjes taarten zijn, dan worden ze door de nacht bestrooid met een laagje magie en mysterie. En de meeste melodieën voor ‘No Promises’ heb ik geschreven in de winter, rond kersttijd: dat is nog intiemer werken.»
Gulzigheid
HUMO Die taart brengt ons bij...
BRUNI «Ah, la gourmandise! Schuldig! Ik ben compulsief. Ik ken geen maat.»
HUMO Ik wil plots nog meer met je de liefde bedrijven dan voorheen.
BRUNI «Je gedachten niet bij de les houden is ook een zonde (lacht).
»Ik ben het type dat heel makkelijk verslaafd raakt. Ik laat het nooit bij één glas rode wijn. Of één fles. Ik word graag dronken. Een lichte dronkenschap kalmeert me, net zoals vrijen of masturberen ’s avonds niet alleen genot verschaft, maar je ook helpt om in te slapen. Het orgasme als slaappil, haha.
»Maar: zelfkennis is het begin van alle wijsheid, en ik wéét dat ik moet opletten voor uitspattingen. Ik sta alleen weerloos tegen sigaretten: een echte pest.»
HUMO Op YouTube staat een filmpje waarin een stomdronken meisje één van jouw liedjes probeert te zingen...
BRUNI «Dat meisje heet Anaïs, en die clip komt uit het programma ‘Taratata’ (op France 2, red.). Daarin imiteren mensen hun idool, en dat meisje had de tekst van ‘Quelqu’un ma dit’ létterlijk genomen, meer bepaald de passage over dronkenschap. Ze noemde zich voor de gelegenheid Carla Bourrée, wat Frans is voor ‘Carla Stomdronken’.
»Als ik componeer, ben ik altijd bloednuchter. Uit onzekerheid: ik wil het góéd doen. Ik wil het weinige talent dat ik heb ten volle benutten.»
HUMO Live heb je ’ns een liedje ingeleid met de melding ‘Dit gaat over overdaad en uitspattingen, en meer bepaald over iemand die teert op dat soort dingen’...
BRUNI «Ja: (zingt) ‘Je suis excessive / quand tout explose pour l’extase / quand la vie s’exhibe / c’est une trance exquise...’ Dat nummer, ‘L’excessive’, gaat over excessen - over iemand die kickt op veel te veel x’en, gevolgd door veel te veel s’en. Heel dubbelzinnig, complètement deuxième degré. Ik voel me niet te goed voor flauwe woordgrappen (lacht).»
HUMO Je maakt nu muziek. Noem eens een paar platen die jou meteen in feeststemming brengen, ook al zeggen je vrienden ‘Oh God, niet díé kitsch!’?
BRUNI «Party mood? Foute disco! Diana Ross uit de jaren 70! En als het iets verfijnder moet: Marvin Gaye.»
HUMO ‘Got to give it up’!
BRUNI «Exactement! (Staat op en begint op de kaptafel te dansen). Of ‘Jammin” van Bob Marley (zingt).»
HUMO Sommige modellen hebben iets nodig om te ‘ontspannen’ voor ze de catwalk opgaan. Jij ook?
BRUNI «Nee. Een glaasje champagne misschien. Of twee, of drie (lacht). Ik heb nooit ‘plankenkoorts’ gehad, en na verloop van tijd wordt de runway je tweede thuis, hè.»
HUMO Het is een publiek geheim dat er in het modewereldje driftig gesnoven en gerookt wordt. Heb jij je daaraan bezondigd?
BRUNI «Amper. J’ai mes folies, mais pas celle-là. Trouwens, coke vind je overal. Men zegt altijd dat de modewereld zoveel decadenter is dan andere milieus, maar ik heb drugs gezien op school, op de beurs, bij piloten en stewardessen, in de showbusiness, onder politici, in de media... In de modewereld wordt misschien wat meer gefeest, maar modellen staan ook constant onder druk: tijdsdruk, de druk om er op ieder moment perfect uit te zien, de druk van een met militaire precisie georganiseerd defilé waarop je geen stap verkeerd mag zetten...
»Meisjes die niet van nature slank zijn, voelen ook de druk van bookers en fotografen, die hen er telkens op wijzen dat er best nog een paar kilootjes af mogen. Ik ben uit het vak gestapt vóór de heroin look in de mode kwam, maar ik denk niet dat ik me zou hebben uitgehongerd. Ik vind ook dat mensen te gauw grote woorden als ‘anorexia’ uit de kast halen. Anorexia is een zeer ernstige ziekte, waaraan je kunt sterven; da’s heel wat anders dan een fotomodel dat op haar lijn let. Net zoals iemand die de ene dag bier drinkt en de andere wijn daarom nog niet schizofreen is.»
HUMO Als je model bent is er altijd wel iemand die je dronken wil voeren, of je een lijntje coke aanbiedt, of een pil...
BRUNI «Als ik één goeie eigenschap heb, dan is het mijn ingebouwde bullshitdetector. Ik had al vroeg een antenne voor louche mannen met bijbedoelingen. Bref: ik heb nooit heroïne gespoten.
»Als mannequin moet je veel wachten. Ik vond dat heerlijk, dan kon ik veel boeken lezen. Maar wie niet leest, verveelt zich gauw, en dan wordt er snel naar drank of drugs gegrepen. Als je coke snuift of een joint draait, lijkt verveling plots geen verveling meer, ook al is het in wezen verveling met een joint erbij.»
HUMO Jij bent compulsief, maar niet zelfdestructief?
BRUNI «Voilà! Soms is dat een dunne grens, maar ze is er. Ik voel niet de behoefte m’n lichaam te vergiftigen. En ik wil niet eindigen als alcoholist of junkie: omdat het tamelijk ongezond is – je gaat er namelijk aan dood – maar ook omdat het zo’n eenzijdig bestaan is. Er zijn miljoenen interessante dingen in deze wereld, maar de verslaafde staart zich blind op één ding, en niet eens het meest interessante. Die tunnelvisie bevalt me niet.
»Ik ben heel evenwichtig, en dat komt door mijn ijzeren zelfdiscipline. En die zelfdiscipline is dan weer het gevolg van zelfkennis: ik wéét dat ik, zodra ik de teugels ook maar een beetje zou vieren, helemaal uit balans zou raken. Wat is de overtreffende trap van ‘epicurist’? Een epicurist proeft véél, maar alles met mate. Ik proef ook veel, maar niet met mate (lacht). Ik moet echt oppassen, hoor. Als ik me zou laten gaan... pfff. C’est comme si j’avais un trou quelque part. Alsof ik een bodemloos vat ben dat constant gevuld moet worden.»
HUMO Voor mij geldt in alles: kwaliteit, niet kwantiteit. Liever één glas schitterende wijn dan drie flessen rood afwaswater. Liever één tof lief dan zes marina’s...
BRUNI «Ik wou dat ik dat kon zeggen. Ik ben zelfs qua lichaamshygiëne compulsief.»
HUMO Hygiëne vind ik dan weer gruwelijk overschat, zoals je ongetwijfeld ruikt.
BRUNI «O, ik hou wel van wat stank op z’n tijd. Benzinegeur! Vers zweet! De geur van iemand die hout is gaan hakken en net binnenkomt en de geur van een herfstige tuin uitwasemt: dood hout, rot, vochtige aarde... Ohlala!
»Moi, c’est la décadence extrême et l’hygiène extrême. Ik wissel grote decadentie af met grote kuisheid en hygiene, ook mentaal. Ik doe veel aan sport, ik vast soms, ik trek me terug in mijn versie van een kloostercel... Ontlasting is belangrijk - en maak daar nu níét de kop boven dit artikel van. Ik bedoel ook mentale ontlasting: jezelf zui-veren, ascese.»
HUMO Is die decadentie gelinkt aan momentopnamen? Als het niet te persoonlijk is: ben je geneigd om je te laten gaan in periodes van crisis? Zoals toen je rouwde om het overlijden van je broer?
BRUNI «Ik ben zo al gulzig: het contrast is te klein om het met zekerheid te kunnen zeggen. Maar ik snap wat je bedoelt: sommige mensen worden streng en zuinig en ascetisch in tijden van grote onrust, anderen gaan zich dan net te buiten aan uitspattingen, alsof het onheil gecompenseerd moet worden door genotimpulsen. De Engelsen noemen dat soort vreetpartijen om je verdriet te stillen niet voor niets comfort food - troostvoeding.»
Trots
HUMO Voor ‘No Promises’ was je niet te trots om je door je vriendin Marianne Faithfull te laten helpen bij het zingen van de Engelstalige gedichten.
BRUNI «Marianne heeft elk gedicht voorgedragen en opgenomen; zo kon ik horen hoe het precies werd uitgesproken, en dat heb ik vervolgens fonetisch opgeschreven. Ik spreek behoorlijk Engels, maar in sommige van die gedichten wordt een archaïsch taaltje gebruikt - Walter de la Mare zegt bijvoorbeeld ‘nought’ als hij ‘nothing’ bedoelt.
»Ik heb een hekel aan artiesten die op een onzorgvuldige manier spreken of zingen in een andere taal. Of aan, bijvoorbeeld, Amerikaanse films waarin een zogenaamde Fransman voorkomt, maar ze waren te lui of te gierig om een echte Franse acteur in te huren, dus hebben ze maar een Amerikaan gekozen die afgrijselijk Frans praat. In Hollywood denken ze dan: ‘Ach, ’t is toch maar voor de Taiwanese markt, geen hond die het merkt.’ Maar ik heb respect voor mijn dichters; ik wil hun werk eer aan doen.»
HUMO Ik zag een foto van het bureautje waar je werkt: de muur waar je tegen aankijkt, is een slagveld van kriskras geplakte foto’s en aantekeningen, bijna een soort dagboek. Je muziek lijkt een soundtrack bij dat dagboek, en dus bij die muur. Geef ons eens een rondleiding?
BRUNI «De grootste foto die er hangt is er eentje van Serge Gainsbourg. ’t Is de voorpaginavan de krant Libération, die tien jaar na zijn dood een foto van een rokende Serge publiceerde met het onderschrift ‘Dix ans après sa mort, Gainsbourg fume encore!’ Gainsbourg was een stijfkop die ook na z’n vele hartinfarcten bleef roken, maar je kunt die zin ook ruimer interpreteren: tien jaar na zijn dood brandt de vlam nog, raken mensen nog steeds begeesterd door zijn muziek, en door wie hij was als mens.
»Gainsbourg was lelijk, als fotomodel zou hij geen cent verdiend hebben, maar hij had een mooie lelijke kop. Hij heeft daar trouwens een prachtig nummer over geschreven: ‘La beauté des laids’. Hij heeft zijn complexen over z’n uiterlijk altijd gecompenseerd door mooie vrouwen aan z’n arm te hebben. En in zijn bed, d’ailleurs. Het voordeel van een lelijke kop, zei hij altijd, is dat-ie amper veroudert.»
HUMO Is ijdelheid een zonde?
BRUNI «Ja. Een kleintje. Maar het kan een grote zonde worden als je ze combineert met andere zonden, zoals machtswellust. Wat is een dictator anders dan iemand die een heel land domineert en manipuleert omdat hij zichzelf zo geweldig vindt?»
HUMO Over ijdelheid gesproken: is plastische chirurgie voor jou een optie?
BRUNI «Over honderd jaar, misschien (lacht). Zeg nooit ‘nooit’, maar ik zit er niet op te wachten. Wie had dertig jaar geleden durven te voorspellen dat miljoenen vrouwen ooit vrijwillig onder het mes zouden gaan? Ik hou van puur, naturel, authentiek. Iemand die zich niet gedraagt naar z’n leeftijd, vind ik veeleer bizar dan mooi. Om er als oudere vrouw verleidelijk te blijven uitzien, moet je eerst accepteren dat je ouder wordt.»
HUMO Heel wat beroemde en rijke mannen ruilen op latere leeftijd hun vrouw in voor een jonger model. Jouw vriend is tien jaar jonger. Is dat een statement?
BRUNI «Een trofeeman, zoals de trofeevrouwen van oudere miljonairs? Nee: we zijn verliefd. En: hij heeft evenveel energie als ik. En hij is even onafhankelijk ingesteld. We gunnen elkaar de vrijheid, maar we hebben geen van beiden behoefte aan grote vrijheid: is dat geen mooie definitie van liefde? Ik blijf trouwens bevriend met al mijn exen, ook al hebben die daar zelf helemaal geen behoefte aan (lacht).»
HUMO Moet je als fotomodel een exhibitionist zijn? Was jij het?
BRUNI «Het helpt vast, maar ik was het niet. En nu, als zangeres, nog minder. Ik wil hoogstens erkenning, geen herkenning.
»Het helpt jonge modellen ook als ze vroegrijp zijn. En als ze het niet zijn, worden ze het snel. Helaas, soms.»
HUMO Op die muur aan je bureautje hangt naast Gainsbourg een zwart-witfoto van een jongetje op het San Marcoplein in Venetië. Je zoontje?
BRUNI «Nee, het is m’n grote broer... die onlangs overleden is. (Geëmotioneerd) Als ik die foto zie, heb ik het gevoel dat hij nog leeft, dat hij nog een kind is. Onschuldig. Kwetsbaar. Puur. Mijn grote broertje... Als kinderen waren we heel close. Later word je allebei pesterige pubers, en nog later hakte mijn modellencarrière in de tijd die we samen hadden kunnen hebben.
»Die muur is... een houvast. De vrienden, verwanten, vertrouwelingen die daar hangen, die waken over mij. Ils sont tous lâ. Ik heb dat nodig, ik voel me nogal gauw ontworteld. Er hangt ook een foto van Dylan: ik heb ’m nog nooit ontmoet, maar toch heb ik door die foto een soort vertrouwensrelatie met hem. Ik wil hem niet eens léren kennen, omdat hij nu, in mijn hoofd, een betere vriend is dan hij ooit in het echt zou kunnen zijn.»
Gierigheid
BRUNI «Onschuldig! Ik ben juist erg vrijgevig. Té, soms. Maar sta me toe daar verder niet over uit te weiden.»
HUMO Ben je iemand die alles bijhoudt of iemand die zoveel mogelijk weggooit?
BRUNI «Ik ben een Steenbok: die zijn overwegend sober, anti-bling bling. Ik ben niet materialistisch, ik héb weinig, en wat ik heb, zou ik makkelijk kunnen missen. Ik heb ook niet zoveel foto’s uit mijn modellentijd bewaard. Kleren evenmin, hoe duur ze soms ook waren.
»Maar dingen met een emotionele waarde, daar kan ik onmogelijk afstand van doen. Al is het een door mijn moeder geschreven boodschappenlijstje van tien jaar geleden.»
HUMO Het handschrift van mama is heilig, net zoals zij dat is?
BRUNI «Ja! Absoluut! Ik kan nog geen krabbel van één van mijn geliefden weggooien. Laat staan hun brieven.»
HUMO Mensen die in een opwelling brieven verbranden, heb ik nooit begrepen.
BRUNI «Ik ook niet! Jamais! Het zijn aliens! Mensen verbranden liefdesbrieven omdat ze wraak willen nemen op hun ex, of omdat ze de herinnering aan hem of haar willen uitwissen, of omdat ze zich schamen over het verleden, of omdat het verleden te veel pijn doet. Ik heb geen moeite met het verleden. Ik heb veel meer moeite met het heden.»
HUMO Hoe sta je tegenover rijkdom? Cindy Crawford pochte altijd dat ze voor minder dan tienduizend dollar haar bed niet uitkwam – en die uitspraak dateert uit de jaren 80, dus dat cijfer moet dringend geïndexeerd worden.
BRUNI «Ik heb ook dagen gehad dat ik zoveel verdiende, maar evengoed dagen dat er geen stuiver binnen-kwam. Ik leef graag goed, als een echte bourgeois, in m’n mooie eigen huis in Parijs. (Zucht) Maar ik zou al m’n geld, alle aandacht, alle erkenning die ik nu voor m’n muziek krijg, en het beetje talent dat ik heb, meteen inruilen om m’n broer weer levend te maken.»
Gramschap
HUMO Word je gauw kwaad?
BRUNI «Nee: ik klap meestal dicht voor ik kan ontploffen. Maar áls het eens gebeurt, ohlala!»
HUMO Moeten ze iemand voor je ogen martelen voor je verontwaardigd raakt, of kun je al uitvliegen om kleine ergernissen en irritaties?
BRUNI «Valt ‘snel geïrriteerd raken’ ook onder gramschap? Wow, dan scoor ik angstwekkend hoog (lacht). Carla in het verkeer is bijvoorbeeld géén fraai gezicht. Verontwaardigd raak ik ook snel. Ik kan niet tegen onrecht.»
HUMO Verraadt je muziekkeuze iets over je talent voor woede? Hou je van metal of techno?
BRUNI «Ik hou van The Clash: die konden behoorlijk beuken. Maar ze straalden toch eerder bezieling en verontwaardiging uit dan platte agressie.»
Jaloezie
HUMO Het cliché wil dat mooie vrouwen meer jaloezie opwekken dan dat ze zelf jaloers zijn. Geldt dat ook voor jou?
BRUNI «Bôf... Ik ben in ieder geval niet jaloers van aard. Een wedstrijd ‘wie is het minst jaloers’ zou ik met de vingers in de neus winnen - en anders zou ik niet jaloers zijn op de winnaar, haha. Natuurlijk is het me weleens overkomen dat vrouwen nijdige opmerkingen tegen me maakten omdat ik minder lelijk was dan zij, of omdat de man op wie zij vielen toevallig meer in mij geïnteresseerd was. C’est la vie.»
HUMO Hoe is het om een bloedmooie vrouw te zijn die heel haar leven aanbidders moet afwijzen?
BRUNI «Ach, er laat weleens iemand interesse blijken, maar ik ben eigenlijk nooit zo populair geweest. Er zijn veel vrouwen die veel beter in de markt liggen.»
HUMO Dat was het tactvolle antwoord. Nu graag het eerlijke.
BRUNI «Ik méén het. Je vais te dire un truc: ik weet uit ervaring - niet alleen uit eigen ervaring, maar ook omdat ik vijftien jaar gewerkt heb in een milieu waar het krioelde van de aantrekkelijke én beroemde vrouwen - dat weinig mannen azen op een vrouw dans une position. De meeste kerels willen helemaal niet naar bed met een knappe, machtige, rijke, beroemde vrouw: dat kunnen ze namelijk niet aan. That’s a fact! Het castreert hen, tot op zekere hoogte. Veel mannen zijn bang dat ze zo’n vrouw niet kunnen domineren.
»Andere mannen zien op tegen je bagage. In mijn geval: dat ze er het hele modellenmilieu bij kregen. Dat klinkt misschien aantrekkelijk, maar ik was veel weg, ik verdiende meestal meer dan zij, en negen van de tien mannen werden ziekelijk jaloers op alle aandacht die ik van andere mannen kreeg, ook al flirtte ik zelf met niemand.
»Ik ben Italiaanse, ik ben opgegroeid in Turijn, en vooral mijn mannelijke landgenoten hadden daar grote moeite mee. Onlangs is er in Italië een onderzoek gevoerd naar de amoureuze aantrekkingskracht van celebrity’s. Eerst vroeg men puberjongens of ze hun vriendinnetje zouden inruilen voor Angelina Jolie of Christina Aguilera. De overgrote meerderheid zei: néé!»
HUMO Dat wil niets zeggen: het is een politiek correct antwoord. Bovendien is Angelina Jolie toch niet geïnteresseerd in puistige pubers uit, pakweg, Trieste, én is ze samen met de alpha male Brad Pitt...
BRUNI «Attends, attends! Men vroeg ook aan de meisjes of zij hun vriendje zouden inruilen voor Brad Pitt, Tom Cruise of Heath Ledger, en wat bleek: dat wilden ze maar al te graag. De prins kan best met een eenvoudig boerenmeisje trouwen, maar wie heeft ooit gehoord van een prinses die trouwt met een boer? Wat dat betreft zijn we nog niks opgeschoten: vrouwen kunnen zichzelf nog altijd makkelijker een sociale positie ‘kopen’ dan mannen. Of hoeveel rijke zakenvrouwen ken jij met een veel jongere man?
»Toen de onderzoekers doorvroegen, bleek dat de jongens best eens wilden masturberen bij of gezien worden met een beroemdheid, of er – on peut rêver – een onenightstand mee beleven, maar dat ze een relatie niet zagen zitten: dan liever the girl next door. Want dat wérkt, ils sont tous les deux â leur place.»
HUMO Maar...
BRUNI «Ssst, tais-toi! Het is heel simpel: in het leven moet je elkaar aanvullen, compatibel zijn. Si tu es un homme soleil, il te faut une femme lune, en vice versa. Je moet de hemel delen - en twee zonnen aan de hemel geeft gegarandeerd ellende.
»Wel interessant is dat we nu één vrouwelijk archetype méér hebben. Vroeger was een vrouw of maagd, of moeder, of hoer; nu is de Beroemde Vrouw erbij gekomen. Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal flauwekul en zijn er honderden gradaties en nuances in élke vrouw, alleen willen maar weinig mannen die zien. In onze eendimensionale vorm zijn we zo al verwarrend genoeg voor die arme schatten (lacht).»
HUMO Ik heb beelden gezien die backstage gefilmd waren op een defilé: jij, Naomi Campbell en Kate Moss naast elkaar aan de kaptafel, omringd door een legertje assistenten. Ik heb de beelden vertraagd afgespeeld, en als ik me niet vergis keek Naomi lelijk naar jou en deed Kate heel koel: als jij iets vraagt, lees je het woord ‘no’ op haar lippen, en meteen daarna draait ze haar hoofd weg. Wie was jaloers op wie?
BRUNI «Ach, dat is een momentopname. Waarschijnlijk stonden we alle drie stijf van de stress. Maar ik werd niet door iedereen aanvaard, dat klopt. En ik was te braaf om deel uit te maken van the gang, het kliekje nachtbrakers en diva’s.»
HUMO Een fotomodel vertelde me over wrede practical jokes, zoals een debutante ‘hele goeie vochtinbrengende crème’ aanraden die in werkelijkheid aambeienzalf is. Schuldig?
BRUNI «Nee. Nauwelijks. Een beetje (lacht). Die aambeienzalf is nog vrij onschuldig, maar ik heb ook al geweten dat ze zo’n naïef meisje iets lieten opsmeren waarvan de huid echt aangevreten of ontstoken raakte. C’est dégueulasse. Maar ik was braaf, ik was geen grote bedreiging, en ik had altijd de neiging om debutanten in bescherming te nemen. Ça t’embête si je vais faire pipi?»
HUMO Eh, nee... maar ik dacht dat supermodellen dat nooit deden.
BRUNI «Weer een illusie armer.»
Onkuisheid
HUMO Last, maar in jouw geval allerminst least: onkuisheid. Laten we samen dat begrip eens heel grondig ontleden...
BRUNI «Alweer: schuldig! En altijd bereid om bij te leren.»
HUMO Wist je dat jouw volledige naam, Carla Bruni Tedeschi, een anagram is van ‘A rich desirable cunt’?
BRUNI «Vraiment?! Heel subtiel (lacht).»
HUMO Je slaagt erin om te flirten met pudeur...
BRUNI «Ah, wat een mooi compliment! (legt haar hand op mijn dij)»
HUMO Kijk, nu doe je het wéér...
BRUNI «Nonnonnon, dit is geméénd.»
HUMO Je straalt veeleer intimiteit uit dan geilheid...
BRUNI «Is dat een compliment?»
HUMO Naar mijn normen: absoluut.
BRUNI «Ah, c’est joli et gentil. Ik hoop dat je dat van mijn muziek ook kunt zeggen. Ik zou zeggen: veeleer sensueel dan seksueel.»
HUMO Als model sta je constant onder druk om onkuis te zijn, of beter: onkuiser dan je uit eigen beweging zou zijn.
BRUNI «O ja? Hoe dan?»
HUMO Fotografen dringen toch altijd aan op meer bloot? Ik ken ettelijke voorbeelden van beroemde fotografen die tijdens sessies voor, pakweg, Vogue, van het model ook een paar naaktfoto’s nemen, die ze dan opsparen voor een eigen koffietafelboek.
BRUNI «Ja, en wat je de laatste tijd veel ziet zijn backstage genomen kiekjes: omdat die fotografen weten dat modellen daar de helft van de tijd naakt rondlopen. Dan willen ze zogenaamd de informele sfeer in de coulissen authentiek weergeven... toevallig met foto’s waarop een model net haar slipje uittrekt. Ik zou backstage geen fotografen toelaten – een beetje zoals een correcte regisseur vrijscènes filmt op een closed set, waarop behalve hij en de cameraman niemand aanwezig is.
»Wat ik ook weleens zie zijn fotografen die meisjes op een subtiele manier verder laten gaan dan ze zelf eigenlijk willen: ‘Leg je hand eens iets meer naar links’... ja, en nog iets méér naar links en het lijkt alsof ze masturbeert. Of: ‘Trek dit of dat kledingstuk uit. Het is mooier voor de cadrage, en ik zorg ervoor dat je borsten niet in beeld komen.’ En dan maakt zo’n fotograaf stiekem een paar kiekjes waarop die blote borsten wél te zien zijn. Tja. Dat werkt bij beginnende modellen, die nog niet zo assertief zijn. Ik heb ettelijke naaktsessies gedaan, maar altijd in een sfeer van grote klasse, en met een betrouwbare fotograaf. Ook weleens met een manipulatieve rare kwiet als Helmut Newton: die liet me topless poseren met mijn broer, en op een andere foto zie je mijn hoogbejaarde mama in bikini (lacht).»
HUMO Toch merkwaardig: als een brave jongen op straat aan een fotomodel vraagt of hij haar borsten eens mag zien, is ze zonder twijfel gechoqueerd. Maar de volgende dag gaat ze volledig naakt voor foto’s die door duizenden bekeken zullen worden.
BRUNI «Ja, maar je kunt het ook omkeren: jaarlijks zonnen miljoenen vrouwen topless, zonder dat ze daar een cent voor krijgen. Dat snap ik dan weer niet (lacht).»
HUMO Hou jij eigenlijk een dagboek bij? En zo ja, vind je het niet essentieel dat de rest van onze dag samen nog héél spannend wordt, zodat je morgen iets leuks hebt om over te schrijven?
BRUNI «Sorry, ik heb nooit een dagboek bijgehouden, dat zou in mijn geval véél te gevaarlijk zijn (lacht).»
HUMO Alleen mensen die iets te verbergen hebben, houden geen dagboek of een moderne e-mail- of sms-versie daarvan bij.
BRUNI «O, maar ik wens iederéén toe dat ze iets te verbergen hebben. Het leven zou anders maar saai zijn. Ik heb naakt geposeerd, maar ik toon niet álles, als je begrijpt wat ik bedoel.»
HUMO Wat is naar jouw gevoel een goeie soundtrack bij de liefde?
BRUNI « Bij het voorspel – het mooiste onderdeel van seks, le juste avant, als de twee geliefden zich als een orkest op elkaar afstemmen – zou ik de ‘Nocturnes’ van Chopin spelen. En daarna... Een vrouw die mysterie en passie uitstraalt. Billie Holiday, bijvoorbeeld, want haar stem heeft ook iets dierlijks.»
HUMO Noem eens een seksscène uit een film waarvan je het gevoel had dat ze geloofwaardig was; een scène die jouw vrouwelijke sensibiliteit niet beledigde?
BRUNI «Ik heb een hekel aan de seksscènes uit films als ‘Basic Instinct’ of ‘9 1/2 Weeks’: die zijn ontsproten aan de natte dromen van de regisseur. Dat ik lang moet nadenken voor ik een goed voorbeeld vind, bewijst hoe zeldzaam geloofwaardige seksscènes zijn.
»Ken je ‘The Naked Gun’? Daarin wordt een scène uit de film ‘Ghost’ geparodieerd: de verleider (Patrick Swayze, red.) die een vrouw leert ‘pottenbakken’ (rolt met de ogen), en dat pottenbakken was dan zogenaamd erotisch. In de parodie vloog de modder alle kanten uit (lacht). Ik bedoel maar: de meeste seksscènes zijn op zich al parodieën. Heb je ‘L’Empire des sens’ gezien?»
HUMO Ik was als zestienjarige op de première van die film in Antwerpen, waar de Japanse ambassadeur gechoqueerd de zaal verliet. Nadien werd die film verboden, en nu is het zogenaamd een klassieker. Maar die seksscènes zijn evengoed bespottelijk: de vrouw steekt een ei in haar vagina, ze snijdt zijn penis af... Of is dat dagelijkse kost in het gezin Bruni?
BRUNI «Ik heb graag dat dingen gesuggereerd worden. Een man en een vrouw zitten op een terrasje, je ziet drie armen op tafel en je vraagt je af waar de tweede arm van meneer is, en wat zijn hand onder tafel bij haar doet: dat vind ik veel spannender dan een orgie van blote lichamen.
»Ik ben heteroseksueel - ik stip het maar even aan (lacht) - maar er schiet me nu een mooi fragment uit een film naar een boek van Jean Genet binnen (‘Un chant d’amour’, overigens door Genet zelf geregisseerd, red.). Twee homoseksuele minnaars zitten in de gevangenis, in aangrenzende cellen. Een tantaluskwelling: zo dicht bij elkaar, zonder elkaar te kunnen voelen of zien. Er is één rond, klein gat in de muur die hen scheidt. In een pornofilm zouden ze daar hun penis doorsteken, maar hier blaast de ene man heel traag de rook van zijn sigaret door dat gat. Gesuggereerd wordt dat het een boodschap is, een ouverture; een metafoor voor het verlangen.
»Ik hou van alles wat teder en gevoelig is; van échte intimiteit. Ik hou van het voorspel. Zullen we dat als laatste woord houden? Voorspel.»
