‘lk wist niet dat ik voor Anderlecht speelde! lk dacht dat mijn ploeg Neerpede heette’

Anderlecht-coach Vincent Kompany wordt vandaag 35. Herlees hier ons allereerste interview met de toen 17-jarige verdediger.

Dit artikel verscheen in Humo op 23 september 2003.

Zeventien is hij. Een meter negentig groot, 85 kilo zwaar. Een jongen in het lijf van een vent. Zoon van een Congolese vader en een Belgische moeder. Perfect tweetalig, bescheiden en toch barstensvol branie. En dan die cool! Neen, Vincent Kompany is allesbehalve doorsnee. Dat kan ook niet als je als broekje overtuigend debuteert in het hart van de verdediging van Anderlecht. Nu Glen De Boeck weer de oude is, zou Kompany zijn plaats in de basis weleens kunnen verliezen, maar het handjevol wedstrijden van de jonge lefgozer hebben op elke voetballiefhebber een diepe indruk nagelaten. Humo had een afspraak met de toekomst.

HUMO Is Kompany een echte Congolese naam of hoor ik er het Franse ‘compagnie’ in?

VINCENT KOMPANY «Mijn overgrootvader, die stamhoofd was, werkte in een kopermijn van de Compagnie de Kasai. Om de naam van de mijn te promoten, hebben ze hem Kompany genoemd. Dat heb ik me toch laten vertellen.»

HUMO Er woont in Belgie een gerenommeerde Congolese schrijver die Joseph Kompany heet.

KOMPANY «Dat is mijn oom. Ik heb nog niks van hem gelezen, maar ik ben het wel van plan. Zijn boeken zijn nogal politiek geladen.»

HUMO In de jaren vijftig heeft je oom in het tijdschrift Le National een lijst gepubliceerd van alle Belgen die volgens hem na de onafhankelijkheid Congo moesten worden uitgezet.

KOMPANY «Echt waar? Papa Joseph? Dat wist ik niet. Ik weet wel dat hij in de jaren zeventig het Mobutu-regime is ontvlucht en naar Belgie is gekomen. Ook mijn vader is toen naar ons land verhuisd. Mijn grootouders zijn in Congo gebleven, ik ken ze alleen van op de foto. Helaas.»

HUMO Je bent nog nooit in Congo geweest.

KOMPANY «Neen. Eerst hadden we het geld niet, later werd het te gevaarlijk, vanwege de burgeroorlog. Maar ooit ga ik erheen: niet zozeer om mijn roots te ontdekken - ik heb hier in Brussel heel veel contact met de Congolese gemeenschap - maar vooral om er mijn achtergebleven familieleden te ontmoeten en de natuur te ontdekken: die schijnt er prachtig te zijn.»

HUMO Voor veel zwarte Amerikanen is het eerste bezoek aan Afrika een schok: alleen maar zwarten!

KOMPANY «Dat zal hij mij niet het geval zijn. Laat morgen alle Congolezen blank worden en ik zal het verschil niet merken. Je kijkt ongelovig, maar jij bent dan ook geen métis. Voor mij is huidskleur echt niet meer dan dat een kleur. Voor de buitenwereld ben ik een zwarte, maar ik voel me evenzeer blank. lk ben blank en zwart tegelijk.»

HUMO Bob Marley had een blanke vader, maar hij noemde zichzelf altijd zwart.

KOMPANY «Is dat zo? lk kan het wel begrijpen, hoor. Als je voortdurend in een hokje wordt gestopt, als je misschien zelfs wordt verdrukt, dan ga je je identificeren met mensen die hetzelfde lot ondergaan. Bob Marley zal best wel veel met racisme te maken hebben gehad. lk eigenlijk niet.»

HUMO lk las in een interview in Sport Magazine dat je in de jeugdreeksen weleens met ‘ontoelaatbare vormen van racisme’ in aanraking bent gekomen.

KOMPANY «Anderlecht is een multiculturele club: bij de jeugd spelen jongens van Afrikaanse afkomst, jongens uit de Maghreb, Turken, Italianen, noem maar op. Als je daarmee buiten Brussel gaat - en, ik vind het jammer om het te zeggen, vooral naar Vlaanderen - geloof je je oren niet. De ouders van de tegenstanders schelden je verrot. Jongens van elf, twaalf jaar warden voor vuile neger uitgemaakt! Door ouders met een kind van dezelfde leeftijd! Kan je je dat voorstellen?

»Ik begrijp het mechanisme erachter wel, hoor. Voetbal maakt mensen emotioneel, en dan komt je ware aard naar boven. Tegenover Anderlecht, met al die goeie spelertjes, voelen ze zich ook nog eens minderwaardig, en dat maakt hen extra geprikkeld. Mensen die anders nooit een onvertogen woord over hun lippen zouden krijgen, roepen op een voetbaltribune plots de gemeenste dingen. En als ze op Afrikanen schelden, hebben ze nog een excuus ook: die zijn toch allemaal twee jaar ouder dan op hun paspoort staat, denken ze. ‘Dus’ zijn het volwassenen, ‘dus’ mag je ze alles zeggen.

»Er zijn misbruiken geweest met Afrikaanse paspoorten, maar Afrikaanse jongens zien er ook veel sneller volwassen uit dan hun Europese leeftijdsgenoten. Kijk naar mij: ik ben heel fors gebouwd. Ik heb vaak genoeg mogen horen dat ik ouder was dan ik zei.»

HUMO Heb je onder dat racisme geleden?

KOMPANY «Natuurlijk: elke jongen lijdt daaronder. Ik heb ploegmaats zien huilen. Het ergste van alles is dat er amper iets tegen wordt ondernomen. (Fijntjes) En de scheidsrechters blijken het op een of andere manier nooit te leren.»

HUMO Ze mogen er nochtans de wedstrijd voor stilleggen. Maken die racistische spreekkoren je ook boos?

KOMPANY «Vroeger wel: ik heb at eens een rode kaart gepakt omdat ik ziedend was. Nu maken die kreten me alleen maar sterker. Dan steek ik nog een tandje bij.»

HUMO Khalilou Fadiga had dat ook. Maar Aruna Dindane heeft het er moeilijk mee.

KOMPANY «Fadiga kwam uit Frankrijk, die is dat racisme gewend; Aruna komt uit Afrika, die kent dat niet. Maar nogmaals: ik heb het nu alleen over het voetbal. Daarbuiten kan ik niet zeggen dat ik al een keer racistisch ben behandeld.»

HUMO Maar de meeste mensen zullen wel denken dat je een vreemdeling bent, neen?

KOMPANY «Weet je wat de supporters zeiden toen ik dit seizoen met de A-ploeg begon te trainen? Dat ik een Braziliaanse transfer was! (lacht) Volgens anderen was ik rechtstreeks uit Afrika overgevlogen. Terwijl ik verdorie al sinds mijn zesde voor Anderlecht voetbal.»

Sporting Neerpede

HUMO Vond je dat toen een eer, als jongetje van zes voor het grote Anderlecht mogen voetballen?

KOMPANY (lacht) «lk wist niet eens dat ik voor Anderlecht speelde! lk dacht dat mijn ploeg Neerpede heette (waar de jeugdterreinen van Anderlecht Jiggers, red.). lk had er ook geen flauw benul van dat voetbal voor veel mensen zo belangrijk was. lk keek bijvoorbeeld nooit naar voetbal op tv. Voor mij was het gewoon een sport: leuk, maar meer ook niet.»

HUMO Toen je twaalf was, werd dat anders. Sinds die tijd krijg je van Anderlecht speciale begeleiding: extra training, de club heeft geregeld contact met je ouders...

KOMPANY «En toch zijn er ook periodes geweest dat Anderlecht niet meer in me geloofde. lk was ook een echt jeugdproduct van de club, en die hebben het hier nooit onder de markt gehad. Pas sinds een jaar of drie is daar verandering in gekomen.»

HUMO Nu overdrijf je. Babayaro, Zetterberg, Baseggio, Stoica, De Witte, Van De Paar, Sonko en ik vergeet er nog een handvol: ze hebben allemaal hun kans gekregen.

KOMPANY «Wie van die jongens speelde al op zijn zesde voor Anderlecht? Dat bedoel ik met eigen jeugd. De spelers die jij noemt, zijn bij andere ploegen weggehaald. Toen ik veertien was, was het nog ondenkbaar dat een zuiver Anderlecht-product ooit in het eerste elftal zou spelen.»

HUMO Volgens sommige waarnemers zit er in het reserve-elftal van Anderlecht evenveel talent als in de A-kern.

KOMPANY «Als je het over ruw talent hebt, klopt dat, denk ik. Maar de meeste spelers missen natuurlijk nog heel wat ervaring.»

HUMO De B-kern zou fysiek zelfs sterker zijn dan de A-kern.

KOMPANY «Wij zitten al vanaf ons veertiende in het krachthonk, dat scheelt. Vorig seizoen hebben we met de B-kern tegen de eerste ploeg gespeeld: we hebben wel verloren, maar we zijn zeker niet afgegaan.»

HUMO Je broer is vijftien en speelt bij KV Mechelen. Is hij even getalenteerd als jij?

KOMPANY «Hij heeft nu meer techniek dan ik op zijn leeftijd. Maar eigenlijk wil ik niet over mijn broer praten: ik wil die jongen geen druk op de schouders leggen. Laat hem nog maar wat lol trappen.»

HUMO Ik vroeg er maar naar omdat ook je zus op weg was te slagen in de sport: ze heeft het Belgisch record hinkstapspringen voor junioren.

KOMPANY «Maar door een blessure is ze met atletiek moeten stoppen. We zijn alledrie heel sportief. Dat hebben we aan onze ouders te danken: die wilden dat we veel aan sport deden.»

Waar de meisjes zijn

HUMO Je ouders zijn een paar jaar geleden gescheiden. Heeft dat je getekend?

KOMPANY «Destijds wel: ik was veertien, ik begreep niet goed wat er aan de hand was, het deed pijn. Gelukkig kende ik genoeg andere kinderen van gescheiden ouders, dus ik voelde me niet alleen. En ik kan vluchten in het voetbal.»

HUMO Je woont nu bij je vader. Heb je moeten kiezen?

KOMPANY «Ik heb voor Anderlecht gekozen, en daarom ben ik bij mijn vader gebleven: mijn moeder woont niet meer in Brussel. Maar mijn ouders zijn zonder ruzie uit elkaar gegaan. Daar ben ik ze heel dankbaar voor.»

HUMO Trek je lessen uit het mislukte huwelijk van je ouders?

KOMPANY «Ik trek lessen uit alle tegenslagen, en ik heb er al heel wat gehad, dat kan ik je verzekeren. Harde klappen maken je sterker.»

HUMO Welke klappen?

KOMPANY «Daar heb ik het liever niet over, ik wil mezelf niet in een slachtofferrol duwen. Die verhalen gaan ook over mensen met wie ik het allang heb bijgelegd, en ik heb geen zin om oude wonden opnieuw open te halen.»

HUMO Je komt uit een Franstalig gezin, maar je bent vanaf je zesde naar Nederlandstalige scholen geweest. Heb je daar klappen opgelopen?

KOMPANY «Misschien. En toch ben ik blij dat ik nu Nederlands spreek. Ik speel voor een club die populair is in de beide landsdelen, ik kan met iedereen praten, en ik voel hoezeer de mensen dat appreciëren. Weet je, mocht iedereen in België tweetalig zijn, dan waren er volgens mij geen communautaire problemen. Hoe meer culturele bagage je meedraagt, hoe toleranter je wordt.»

HUMO Je volgt Moderne Talen en studeert ook Engels en Duits. Later wil je ook nog eens Lingala leren, de taal van je vader. Heb jij een talenknobbel?

KOMPANY (lacht) «Verre van: het gaat echt wet moeizaam. Maar ik vind het belangrijk dat je met andere mensen kunt communiceren in hun eigen taal.»

HUMO Wil de combinatie school en profvoetbal wat vlotten?

KOMPANY «Het is lastig, maar ik heb een groot geluk: de club, de school en mijn ouders steunen me. Het zal nog moeten blijken of ik mijn laatste twee jaren zal kunnen afmaken, maar ik zal er alles voor doen. Ik wil dat diploma halen. Als ik een doel heb, geef ik niet op: doe je dat wel, dan geef je bij je volgende doel misschien ook wel op.

»Met dat diploma kan ik na mijn carrière doorstuderen. Hoe ik dat diploma haal, is niet zo belangrijk: dit jaar volg ik nog gewoon de lessen, maar misschien doe ik het laatste jaar wel voor de middenjury.»

HUMO Ben jij een held op school?

KOMPANY «Bij de hele kleintjes wel, maar voor de rest ben ik gewoon Vincent gebleven. Voor mijn vrienden maakt het geen verschil dat ik nu in de eerste ploeg speel. Ze vinden het fijn voor mij, maar ze gaan er zich niet anders om gedragen.»

HUMO En de meisjes?

KOMPANY (glimlacht) «lk zie niet zoveel verschil met vorig schooljaar.»

HUMO Je had toen ook al veel succes?

KOMPANY «Als ik al succes heb, hoop ik dat ze voor Vincent vallen en niet voor ‘de voetballer van Anderlecht’.»

HUMO Heb je een vriendin?

KOMPANY «Nu niet, neen. Een vaste relatie is niet zo makkelijk als je…»

HUMO Zeventien bent?

KOMPANY (lacht) «Dat ook. Maar ik bedoelde dat ik een te druk leven heb voor een vaste vriendin: buiten de school en het voetbal rest me echt niet veel tijd.»

Het goede doel

HUMO Word je al herkend op straat?

KOMPANY «Af en toe, vooral als er daags tevoren een wedstrijd op televisie is geweest. lk vind het wel leuk. Sommige mensen herkennen me en doen vervolgens heel hard alsof ze me niet gezien hebben: geestig is dat.»

HUMO De Anderlecht-supporter heeft je al in de armen gesloten: je naam wordt al geregeld gescandeerd.

KOMPANY «Dat geeft me veel moed. De eerste keer duurde het een tijd voor ik doorhad dat ze mijn naam zongen. Ik kon het eerst niet goed geloven. Nu, je mag ook niet denken dat je het gemaakt hebt omdat de supporters je naam scanderen. Je moet in het leven alles zoveel mogelijk relativeren, zeker het succes.»

HUMO Toen je dit seizoen in de A-kern kwam, heb je een paar mensen op Anderlecht verteld dat je nog voor nieuwjaar in de eerste ploeg wilde spelen.

KOMPANY «Dat is waar, en toch heb ik dat zelf nooit geloofd. lk leg de lat altijd heel erg hoog voor mezelf, zo hoog dat het onhaalbaar lijkt. Ik heb dat nodig. Bereik ik mijn doel niet, dan hoef ik nog altijd niet beschaamd te zijn, maar ik moet die uitdaging hebben. Zeg mij dat ik iets niet kan, en ik doe alles om je het tegendeel te bewijzen.»

HUMO Oke, je hebt erom gevraagd: ik beweer dat jij op je zeventiende onmogelijk een heel seizoen lang op hetzelfde niveau kan voetballen.

KOMPANY (glimlacht) «Daar kan ik maar beter niet op antwoorden, want dan kom ik over als een arrogante dikkenek. En dat ben ik niet. Kijk, ik weet dat ik dit jaar nog beter zal worden, en ik zal zeker proberen dat een heel seizoen vol te houden. Fysiek moet ik de komende jaren nog veel sterker worden, en mentaal denk ik toch redelijk stevig in mijn schoenen te staan. lk zeg niet dat het me lukt, he! Zo pretentieus ben ik niet. Maar mij er nu al bij neerleggen dat ik het geen heel seizoen volhoud: zo zit ik niet in mekaar.»

HUMO Een andere uitdaging is een doelpunt scoren. Je hebt er zin in, dat zie ik.

KOMPANY (glimlacht) «Toen ik klein was, maakte ik heel veel goals. Maar om als centrale verdediger te scoren, moeten je ploegmaats je goed kennen: anders verwachten ze niet dat je plotseling aan het zestienmetergebied staat.»

HUMO Dat is je al overkomen: je rukt mee op en niemand ziet je staan.

KOMPANY (knikt) «lk moet nu eerst bewijzen dat ik kan meespelen zonder de ploeg te verzwakken; om de ploeg te versterken is het nog te vroeg.»

HUMO Mensen die je kennen, zeggen dat je te streng bent voor jezelf.

KOMPANY «lk ben streng, maar niet te streng. lk krijg nu veel complimenten, en dat is leuk, maar die helpen me niet echt vooruit. lk moet op mijn fouten letten, ook als anderen zeggen dat ik een nagenoeg perfecte wedstrijd heb gespeeld. Alleen zo ga je vooruit.»

Daddy Cool

HUMO Thuis tegen Krakau begon je met twee blunders. Je maakte je even flink boos op jezelf, en toen was het over: vijf minuten later dribbelde je een tegenstander in het zestienmetergebied alsof je een oefenpartijtje aan het spelen was. Waar haal jij die cool vandaan?

KOMPANY (lacht).

HUMO Waarom moet je nu lachen?

KOMPANY «Omdat steeds meer mensen schijnen te denken dat ik gek ben. ‘Zo cool op die leeftijd, daar moet iets aan mankeren.’ En waarom wel? lk ben al mijn hele leven zo. Niemand heeft me daar ooit iets over gezegd, maar nu ik bij het eerste van Anderlecht speel, vindt iedereen dat opeens opmerkelijk. Een jonge speler kan toch ook culot hebben? En dat ik me snel over fouten heen zet, dat heb ik aan Franky Vercauteren te danken: die heeft dat er vorig seizoen bij mij ingepompt.»

HUMO Enig idee waar die kalmte vandaan komt?

KOMPANY «‘t Is ongetwijfeld erfelijk: mijn vader en mijn ooms zijn net als ik. De vrouwen in mijn familie zijn dan weer het tegenovergestelde.»

HUMO Je bent zelfs zo kalm dat je ook op het voetbalveld al eens nonchalant wordt.

KOMPANY «Zelf heb ik dat gevoel niet, maar iedereen zegt dat, dus er zal wel iets van aan zijn. Ik zal eraan werken.»

HUMO Was je voor je debuut in het eerste elftal - het kwalificatieduel tegen Rapid Boekarest - niet een heel klein beetje zenuwachtig?

KOMPANY «Ik heb even gedacht: ‘Dit kan een catastrofe worden, voor mij en voor de ploeg,’ maar dat heb ik meteen uit mijn hoofd gezet. Anders was ik er beter niet aan begonnen. De trainers hebben toen toch een groot risico genomen. Je moet lef hebben om een jonge speler in zo’n wedstrijd het vertrouwen te geven. lk weet niet of ik het gedurfd zou hebben.»

HUMO Had je in de uren voor de wedstrijd je walkman op, zoals gewoonlijk?

KOMPANY «Neen, ik durfde niet. lk dacht: stel dat ik hier straks de match verlies en ik heb op voorhand doodleuk naar mijn walkman zitten luisteren, dan hangen ze me gewoon op (lacht)! lk heb mijn walkman op de hotelkamer gelaten en de hele avond netjes in de pas gelopen: wat de anderen deden, deed ik ook. lk maak graag grapjes tot kort voor de wedstrijd, maar toen heb ik me ingehouden.»

HUMO Wat zit er zoal in je walkman?

KOMPANY «Afrikaanse muziek, r&b, Amerikaanse rap, Franse rap.»

HUMO Waarom maak je een onderscheid tussen Amerikaanse en Franse rap?

KOMPANY «Naar Amerikaanse rap - 50 Cent of Snoop Dogg - luister ik vanwege de lekkere beats: ‘t is dansmuziek. In de Franse rap apprecieer ik vooral de teksten. Mannen als Booba en Sniper wringen zich niet in bochten om politiek correct te zijn of iedereen te behagen. Ze zeggen het rechttoe-rechtaan, en daar houd ik wel van. Ze rappen ook over situaties die ik herken: dat heb ik bij Amerikaanse rap minder.»

HUMO Ze hebben het vaak over het leven in de banlieues: de drugs, het geweld, de politie, het racisme... Jij woont zelf in een Brusselse probleemwijk.

KOMPANY «Ik hou niet van die term. Er zijn problemen in onze wijk, ja, maar is de wijk daarom een probleem? Er wonen daar meer mensen zoals ik, hoor, mensen die niks met drugs of misdaad te maken hebben, mensen die elkaar vriendelijk goeiedag zeggen op straat. Sommige van mijn vrienden hebben stommiteiten uitgehaald, en ik praat dat niet goed, maar moet je ze daarom voor het leven veroordelen? Moet je ze daarom crapuul noemen? Neen, je moet ze nog een kans geven en vooral: je moet luisteren naar hun verhaal. ledereen heeft zijn eigen verhaal, en als je dat niet kent, kan je hen ook niet helpen.»

HUMO In jouw buurt wonen veel ‘kansarmen’, zoals dat heet. Vind je dat een juiste omschrijving?

KOMPANY «Ja. Als je in onze wijk woont, krijg je het niet op een schoteltje aangeboden. Maar je bent niet helemaal kansloos. ledereen heeft de mogelijkheid zich op te werken, alleen is het niet voor iedereen even makkelijk. Niet iedereen heeft het geluk goed en graag te voetballen, bijvoorbeeld.»

HUMO Heb je soms zin om te revolteren tegen dat soort onrecht?

KOMPANY «Oh ja: ongelijkheid en racisme maken me opstandig. Daar zal ik me altijd tegen verzetten, of ik nu 17 of 77 ben. Of steenrijke bedrijven die honderden mensen de bons geven, alleen om nog meer winst te maken: dat maakt me boos. En dan houd ik mijn mond niet. Dat ik er mensen mee kan kwetsen, neem ik erbij. lk wil zo weinig mogelijk mensen voor het hoofd stoten, maar als het moet, dan moet het. Als ik spreek, spreek ik rechtuit.»

HUMO Je houdt er niet van als mensen rond de pot draaien, heb ik gehoord.

KOMPANY «Klopt. Als je me iets te melden hebt, zeg het me dan zonder franjes.»

Naar Congo

HUMO Hebben je ploegmaats bij Anderlecht je snel het gevoel gegeven dat je erbij hoorde?

KOMPANY «Heel snel. lk heb natuurlijk het geluk dat de sfeer dit jaar uitzonderlijk goed is. Er is veel ambiance in de kleedkamer, en iedereen steunt elkaar. We peppen ook de geblesseerden voortdurend op - zoals Nenad Jestrovic.»

HUMO Krijg je ook goede raad van je rechtstreekse concurrenten binnen de ploeg?

KOMPANY «Vooral van hen: Glen De Boeck, Aleksandar Ilic, Olivier Doll, ze hebben me prima geholpen. lk heb ook nooit het gevoel gehad dat ze mij een bedreiging vonden, integendeel: ik heb de indruk dat ze het best leuk vinden om mij op te leiden. En ook Besnik Hasi, Pär Zetterberg en Yves Vanderhaeghe helpen de jongeren voortdurend. Naar hen luister je ook: je weet dat ze het allemaal al. eens hebben meegemaakt.»

HUMO Wat zegt Glen De Boeck ervan als je weer eens wat te veel risico hebt genomen?

KOMPANY «Glen heeft daar nog niks van gezegd, maar Pär heeft me wet al gevraagd zo simpel mogelijk te spelen en niet te vaak mee op te rukken. Die tijd komt nog, zegt hij, doe het nu maar wat voorzichtig aan.»

HUMO Hugo Broos heeft je in Lyon op de bank gelaten: uit voorzichtigheid.

KOMPANY «lk heb daar begrip voor, ik was allang blij dat ik erbij mocht zijn. En zo’n wedstrijd vanop de bank bekijken, daar steek ik ook veel van op. Hoe Glen zijn krachten doseert, bijvoorbeeld: dat is leerrijk.»

HUMO Er hebben al heel wat grote clubs naar je geïnformeerd. De laatste was Arsenal, maar je hebt bedankt.

KOMPANY «Dat lijkt me logisch. lk kan veel meer bijleren in het eerste elftal van Anderlecht dan bij de reserven van Arsenal. Om hoger dan Anderlecht te mikken, moet ik me eerst hier bewijzen, en dat zal nog wel een jaar of twee duren.»

HUMO En dan naar Olympique Marseille?

KOMPANY «Oh, neen! Bij Marseille kunnen ze je maken of kraken, daar ga ik liever niet op mijn twintigste naartoe. Maar over tien jaar: heel graag. Voor Marseille spelen is een droom. Wij zijn daar vroeger heel vaak in de buurt op vakantie geweest, en dan ging ik weleens naar de trainingen kijken. En dan die ambiance! Wat Daniel Van Buyten daar doet, vind ik groots. Hij is echt een voorbeeld voor mij.»

HUMO Aime Anthuenis ziet in jou een toekomstige Rode Duivel.

KOMPANY «Wat wil je dat ik daarop zeg? Wanneer mijnheer Anthuenis denkt dat ik er klaar voor ben, zal ik er staan.»

HUMO Vind je het allemaal niet wat overrompelend?

KOMPANY (lacht) «lk heb de indruk dat het jou zenuwachtiger maakt dan mij.»

HUMO Die cool van je is ook een pantser, niet?

KOMPANY «Helemaal niet. Vorig jaar ben ik meer dan eens tijdens de les in slaap gevallen: zó kalm ben ik (glimlacht).»

HUMO Je zal straks waarschijnlijk heel veel geld gaan verdienen. Vind je dat belangrijk?

KOMPANY «lk ben de Barmhartige Samaritaan niet, maar als ik veel verdien, zal ik ook anderen helpen. Zelf geef ik niet zoveel uit, dus ik zal wel aardig wat kunnen sparen. Een mooi huis zegt me wel wat, maar een wagen interesseert me bijvoorbeeld at veel minder. lk zou het fijn vinden als ik met de bus en de metro naar de trainingen kan blijven komen. Ik wil wel doodgraag mijn vader helpen. Die heeft een windturbine uitgevonden (Pierre Kompany is ingenieur, red.) waarmee je, bijvoorbeeld in Afrika, heel makkelijk energie voor een klein dorp kan opwekken. Maar om die uitvinding op de markt te brengen, heb je eerst veel geld nodig. Echt gek: je maakt iets waarmee je duizenden mensen kan helpen, maar eerst moet je daar je persoonlijke fortuin in stoppen. Ze zouden mijn vader verdorie geld moeten geven.»

HUMO Hoe lang denk je te blijven voetballen?

KOMPANY «lk hoop dat ik nog eens zeventien jaar meekan.»

HUMO Stel dat ik je dan nog eens interview: waarover zouden we het aan het eind van je carrière moeten hebben?

KOMPANY «Het zou tof zijn als je me proficiat zou kunnen wensen, en kunnen zeggen dat ik altijd mijn uiterste best heb gedaan. lk wil het tegen die tijd ook wel over mijn vrouw en kinderen kunnen hebben. En misschien vraag je me wel waarom ik na zo’n lange carrière toch opnieuw ben gaan studeren. We zullen het zeker ook over Congo hebben, waar ik dan al heel vaak geweest zal zijn, en waar ik een aantal ontwikkelingsprojecten zal hebben opgezet. lk heb al een paar plannetjes, maar die doe ik nog niet uit de doeken. lk ben zeventien, ik ben voetballer: laat ik eerst maar eens bewijzen dat ik mijn job goed doe. lk zou het vreselijk vinden mochten de mensen me arrogant vinden. Wat denk jij: kom ik pretentieus over? Nee toch?.»

HUMO Allesbehalve, beste Vincent. Tot over zeventien jaar!