‘Mocht ik nog voetballen, ik tackelde Jan Mulder zo hard dat zijn achillespezen in zijn nek hingen’

Belgisch voetbalicoon Wilfried Van Moer is overleden. De drievoudige winnaar van de Gouden Schoen stierf dinsdag op 76-jarige leeftijd aan een hersenbloeding. Dat de Kleine Generaal nog van het leven én het voetbal genoot, kunt u hieronder lezen in één van Humo’s gesprekken met hem. Ook die andere legende van ons voetbal, Paul Van Himst, was erbij.

(Verschenen in Humo 14 mei 2019)

Paul Van Himst en Wilfried Van Moer hebben net hun servet opgevouwen wanneer de telefoon van eerstgenoemde gaat: ‘Eddy, wa nuus? Ik zit hier met Wilfried, veu een artikel. Komde nog af?’ Eddy is Eddy Merckx, en afkomen heeft hij niet meer gedaan, maar voor een middag vrolijk vertier hadden beide iconen van het Belgische voetbal genoeg aan elkaar. Over pinten pakken, Jan Mulder, Hugo Camps en het voetbalseizoen. ‘Vijf minuten voor affluiten ben ik telkens weg, anders is het niet te doen. Al die selfies: een ramp!’

Van Moer kreunt aan de telefoon. Dat verrekte eind van zijn thuis in Zonhoven naar Brussel rijden? Nee, dat ziet hij zo te horen niet zitten. Maar Van Himst zou zijn genereuze zelf niet zijn mocht hij dat niet opgelost krijgen: ‘Ik heb nog wat oude klanten in Limburg die ik lang niet meer heb gezien.’ De volgende ochtend belt Popol terug: ‘We spreken af in L’Angelo Rosso, in Brustem bij Sint-Truiden.’

WILFRIED VAN MOER «Paul kent veel meer volk: hij is van de stad, ik van de boerenbuiten. Ik mijd de drukte liever. Ik vind me ook te oud geworden om me nog in allerlei debatten te mengen.»

PAUL VAN HIMST «Ik zeg ook vaak neen, hoor. Neem nu al die festiviteiten voor Eddy Merckx, 50 jaar na zijn eerste Tourzege. Hoeveel mails ik niet krijg: ‘Vraag eens aan Eddy…’ Maar ik ben zijn secretaris niet, hè!

»En tegenwoordig staat mijn telefoon helemaal roodgloeiend: door de situatie bij Anderlecht bellen journalisten me nog vaker dan anders.»

HUMO Gaat het nooit vervelen, altijd maar over Anderlecht moeten praten?

VAN HIMST «Ik kan alleen proberen uit te leggen hoe het zover is kunnen komen.»

VAN MOER «Zonder op zere teentjes te trappen.»

VAN HIMST «Dat het vandaag niet goed gaat, is het gevolg van een proces dat al lang aan de gang is. Ik heb Herman Van Holsbeeck (voormalig sportief manager bij Anderlecht, red.) goed gekend, een toffe kerel. Hij verkocht een toptalent als Youri Tielemans voor 25 miljoen euro aan Monaco. En daarvan bleef dan ook nog eens een paar miljoen aan de handen van makelaars kleven. Maar Herman verdedigde zich: ‘Paul, ze vragen mij om het budget in evenwicht te houden.’ Tja, als je daarvoor elk jaar je beste speler moet wegdoen.»

VAN MOER «Anderlecht is een instituut. Maar het verleden is het verleden, dat komt niet meer terug. Ik kan begrijpen dat de supporters kwaad zijn.»

HUMO Heb jij je geërgerd dit seizoen, Paul?

VAN HIMST «Ja, ik heb weinig goede matchen gezien. Sommige jongens kunnen waarschijnlijk niet eens beter. Maar zoals gezegd, het gaat al een aantal jaar niet goed met Anderlecht. Onder René Weiler werden ze nog kampioen, maar het voetbal was toen al pover. De transfers afgelopen zomer waren niet goed. En als ik lees dat Marc Coucke weleens in de kleedkamer komt, denk ik: voorzitter, doe dat toch niet, zoek geen kweddelen! Nu, hij beseft dat hij sommige zaken beter anders had aangepakt. ‘Paul,’ zei hij me eens, ‘mocht het te herdoen zijn…’ Direct na de overname heeft hij een heleboel mensen ontslagen. Dat had anders gekund. Maar goed: ‘Mocht ik alles op voorhand geweten hebben,’ antwoordde ik hem, ‘dan was ik nu zo rijk als u.’»

HUMO De 17-jarige Yari Verschaeren is een eenzaam lichtpuntje. Je zei al eens dat hij je aan Wilfried Van Moer doet denken: ‘Een bijter.’

VAN HIMST «Om nog te zwijgen over hoe hij draait, bal aan de voet! Het gaat nu vaak over voetballers met het DNA van Anderlecht. Wel, Yari ís zo’n voetballer. Nooit achteromkijken, altijd doelgericht. Dat miste Anderlecht, middenvelders die voor het doel van de tegenstander opduiken. Vergelijk het met een stierengevecht: als de toreador achteruitloopt, houdt de stier het nog 200 jaar vol.»

VAN MOER (schaterlacht)

HUMO Als DNA zo belangrijk is, merkte Marc Degryse onlangs op, waarom herdopen ze het Vanden Stockstadion dan niet tot de Paul Van Himst Arena?

VAN HIMST (glimlacht) «Ach...»

VAN MOER «Daar heb je nog geen goede ploeg mee.»

VAN HIMST «En vertel mij eens: wat is de rol van Zetterberg? In de tribune gaan zitten en zeggen wie van de spelers goed was? Er zitten elke week 20.000 supporters in het stadion die dat ook kunnen, hoor.»

HUMO Spelersmakelaar Bayat vloog door Operatie ‘Schone handen’ de cel in, waarna aanvoerder Adrien Trebel openlijk zijn steun aan hem betuigde.

VAN HIMST «Dat doe je niet als je weet dat de voorzitter, die jou 3 miljoen euro per jaar betaalt, met hem overhoop ligt. Dat getuigt niet van de juiste mentaliteit.»

HUMO Hoe zal Anderlecht uit deze moeilijke periode raken?

VAN HIMST «Het moet eerst en vooral de juiste trainer aanstellen. Ik ken Frank Arnesen goed, als trainer van Anderlecht had ik hem onder mijn hoede. Hij is een kenner van het Europese voetbal. Wel, als je zo iemand aantrekt en zwaar betaalt, moet je hem alle vertrouwen geven. Laat hem maar beslissen. Een voorzitter moet zijn woordje kunnen meepraten, maar je moet professionals hun gang laten gaan.

»Nu, met Verschaeren, Sebastiaan Bornauw en Elias Cobbaut staat er toch nog íéts. Het is niet al kommer en kwel. Zet daar in iedere linie een goede aanwinst bij, en het kan zomaar dat ze er volgend seizoen weer staan. Zelfs om mee te strijden voor de titel. Ze gaan hem daarom nog niet winnen, maar wel meedoen. Dat geloof ik oprecht.»

VAN MOER «De titel? Dat gaat zijn tijd nog duren. Over een paar jaar staat Anderlecht er wel weer, maar nu is het eerst nog even aan Genk en Brugge. Tenzij ze een halve ploeg verkopen, maar dan is het ook de kunst om goed in te kopen.»

VAN HIMST «Te veel ploegen kopen spelers die ze niet nodig hebben, Wilfried.»

VAN MOER «Genk niet. Ze haalden Junya Ito bij een gedegradeerde Japanse club, niemand kende dat manneke.»

VAN HIMST «Ik lees dat Anderlecht de laatste jaren 40 miljoen euro heeft uitgegeven aan makelaars. Maar enfin!»

VAN MOER «Standard heeft Obbi Oulare net een nieuw vierjarig contract gegeven. Drie matchen gespeeld en dan zijn been gebroken. Ik heb víér beenbreuken gehad. Zes weken gips, één week trainen en ik speelde weer. Maar Oulare heeft al drie máánden geen bal meer geraakt. Toch krijgt hij dat contract: dat is toch vreemd?»

HUMO Standard is jouw club. Kom je er nog vaak?

VAN MOER «Elke thuismatch, al twintig jaar lang. Ik zit in de eretribune, tussen Léon Semmeling, Christian Piot en Eric Gerets. De clubbazen zie ik niet, die hebben hun eigen receptie, een verdieping hoger. Pauls contacten met Anderlecht zijn intenser.»

VAN HIMST «Ik blijf zelden hangen, hoor. Vaak ben ik al weg voor de match afgelopen is.»

VAN MOER «O, ik áltijd. Vijf minuten voor het einde.»

VAN HIMST «Het is anders niet te doen. Mijn auto staat maar 100 meter verder geparkeerd, maar tegen de tijd dat ik daar raak. (Blaast) Al die selfies, een ramp! Wie heeft dat uitgevonden?»

VAN MOER «Door vroeger te vertrekken heb ik dit seizoen al zeker zes à zeven goals van Standard gemist. ‘Van Moer, on va marquer!’ ‘Tant mieux,’ roep ik dan (lacht). Ik hoor het wel in de auto. Anders moet ik nog minstens een uur nablijven. Nee, dank u. Want al dat discuteren over diene foetbal, ik heb daar een hekel aan. Ik babbel er op weg naar huis wel over, in de auto met mijn kameraad.»

HUMO Zagen we jou ook niet vaak bij Racing Genk in de tribune zitten?

VAN MOER «Vijf jaar lang heb ik hun thuiswedstrijden bijgewoond, met enkele vrienden. Ik had een abonnement van 2.000 euro. Op Standard hoef ik niet te betalen. Moet jij betalen op Anderlecht, Paul?»

VAN HIMST «Alleen als ik naar de jeugd ga kijken.»

VAN MOER «Vorige zomer haakten die kameraden af: het werd te duur. Ik had met mijn vrouw kunnen blijven gaan – zij komt graag in Genk en het is niet ver van Zonhoven, waar we wonen – maar zonder mijn vrienden pinten pakken na de wedstrijd? Dat zag ik niet zitten, dus ben ik ook maar thuisgebleven. Daarbij: ik ben bovenal een Standard-man.»

HUMO Heeft je ex-club je kunnen bekoren dit seizoen?

VAN MOER «Standard was vooral buitenshuis ontgoochelend. Neem nu de wedstrijd op Anderlecht: een schande! Ik had bijna het kot afgebroken, zo kwaad was ik. Michel Preud’homme heeft het daar toch nog niet naar zijn hand kunnen zetten. (Tot Van Himst) Was jij in het stadion, Paul? Volgens mij zijn ze vergeten je in beeld te brengen (lacht). Misschien kwam dat door Couckes vrouw, die had een mooie mauve blouse aan (knipoogt).»

VAN HIMST «Wat een ongelooflijk enthousiaste man is die Coucke toch, hoe die tijdens de match meeleeft!»

HUMO Kost ‘Schone handen’ Club Brugge de titel? Ivan Leko was na zijn nachtje cel nooit meer dezelfde.

VAN MOER «Dat kan. Hij had anders allang een nieuw contract gekregen.»

VAN HIMST «Genk en Brugge waren de beste ploegen, maar in mijn ogen verdient Genk die titel meer. Het heeft als enige ploeg het hele seizoen constant gepresteerd. Zelfs toen Alejandro Pozuelo wegging en iedereen dacht dat de ploeg in elkaar zou stuiken.»

VAN MOER «Het ging net béter toen. Hun voetbal werd directer, met Pozuelo was het toch meer draaien en keren.»

HUMO Wie was de beste speler het voorbije jaar?

VAN HIMST «Ik heb er twee: Leandro Trossard en Hans Vanaken.»

VAN MOER «Weet je wie mij is opgevallen? Mats Rits. Erg nuttig, zoals hij in de schaduw van al die uitblinkers bij Brugge speelt.»

VAN HIMST «Ik zei laatst iets over hem in een interview waarrond nogal wat te doen was. Ik noemde hem ‘een goeie kuisvrouw’. Bon, dat woord was niet goed gekozen, maar een vrouw die kuist, dat is toch niet oneervol, hè? Ik las daarna dat het zijn nieuwe bijnaam geworden is: ‘De kuisvrouw’. Daarmee kleineer je die jongen, terwijl dat helemaal mijn bedoeling niet was. Ik vind zelfs dat Anderlecht zo’n speler mist. Met Adrien Trebel én Sven Kums op je middenveld word je kapotgespeeld, die zijn niet complementair.»

Duvel met Caje

HUMO Hadden jullie Antwerp zo sterk verwacht?

VAN MOER «Ik heb er vier jaar gespeeld. En ik ken de sterke mannen van de club: László Bölöni en Luciano D’Onofrio. Toen ze nog bij Standard actief waren, en de Rouches kampioen speelden in 2008-2009, gingen we samen weleens iets eten. Mooie tijd, de mooiste misschien zelfs. Toffe kerel ook, die Bölöni. Bij ons eerste etentje waren er foto’s gemaakt, de keer erna had hij er één mee voor mij, ingekaderd.»

VAN HIMST «Let maar op, D’Onofrio haalt straks nog twee à drie versterkingen en volgend seizoen doet Antwerp mee voor de titel.»

HUMO Hoe ziet een dag van een voetballer op rust eruit?

VAN MOER «Toen je me vorige week belde, om iets na negen uur, maakte je me wakker. Ik kon mijn gsm wel door de kamer keilen van colère. Welke gek belt er nu zo vroeg? Ik sta op om tien uur en ga in de tuin werken. Hij is een hectare groot, dus daar is wel wat onderhoud aan. Een keer of twee per week ga ik golfen, en ik fiets – ik moet kunnen bewegen. Rond vier uur in de namiddag vertrek ik dan naar Hasselt, elke dag. Pinten pakken met de kameraden. Soms ook met Jan Ceulemans: elke woensdag komt hij naar Hasselt met z’n vriendin, een Duvel drinken.»

VAN HIMST «Ik ga niet vaak meer weg ’s avonds. En er is elke dag wel voetbal op tv, maar tegen elf uur lig ik toch in mijn bed. ’s Ochtends breng ik mijn kleinzoon Amando naar school, de jongste van mijn dochter Claudia. Daarna rijd ik door naar kantoor.

»Vroeger, toen mijn oudste kleinzoon Youri nog bij paars-wit speelde, ging ik elke middag kijken naar zijn trainingen. Maar Amando kon dat minder appreciëren: ‘Papy, ik heb liever dat je niet meer komt.’ Ach, ’t is gemakkelijker zo. Tegenwoordig kijk ik ’s namiddags een uurtje naar de koers op tv en daarna keer ik terug naar kantoor. Daarna drink ik iets met Frank (zijn zoon, red.) of krijg ik bezoek van Eddy. Zo vul ik mijn dagen.»

HUMO Jij komt nog dagelijks op kantoor? Wilfried heeft zijn zaak allang verkocht.

VAN MOER «De kinderen van Paul zitten nog in de zaak, dat is het verschil. Ik was 55 en kreeg de kans om mijn café op de markt in Hasselt te verkopen. Mijn dochter wilde het niet overnemen. Dirk Degraen (ex-spelersmakelaar en algemeen directeur van Racing Genk, red.) heeft het dan gekocht voor zijn zus, die al bij mij in de zaak werkte. Mocht mijn dochter het hebben overgenomen, sprong ik nu waarschijnlijk ook nog bij.»

VAN HIMST «Ik vroeg me al af wat jij doet om er zo goed uit te zien, Wilfried. Maar je werkt al lang niet meer, dat zal het zijn (lacht).»

HUMO Paul, woont je oudste kleinzoon Youri nog bij je in?

VAN HIMST «Youri heeft vier jaar bij mij gewoond, maar heeft nu verkering met een tof madammeke. Zijn vader, Laurenzo Lapage (voormalig wielrenner, red.), is bij mijn dochter Claudia weggegaan toen Amando geboren is. Youri is dan bij ons terechtgekomen en mijn vrouw, Arlette, heeft hem opgevoed. Youri was haar god. Toen ze zwaar ziek werd, wilde hij niet meer komen: hij kon het niet aan. Na haar overlijden (eind 2013, red.) is hij weer bij mij komen wonen. Ik had zelf ook een maand in het ziekenhuis gelegen. Als je dan thuiskomt, helemaal alleen, voelt dat heel raar aan. Ik heb veel aan Youri gehad – aan al mijn kleinkinderen trouwens – want ik stond er alleen voor. Dat ik vandaag nog naar de zaak kan, geeft mijn leven zin. Dát, de kinderen en het voetbal. Want geloof me, Wilfried: als je zo alleen zit… En om op mijn ouderdom nog een andere vrouw te pakken, alleen maar om ’s morgens te kunnen zeggen: ‘Wat gaan we doen vandaag?’»

VAN MOER «Ge gaat dat toch niet doen?»

VAN HIMST «Zot! (lacht) Nu, ik hou wel van een schone vrouw…»

VAN MOER «Maar dan moet ge wel eerst uw bril afzetten! (lacht)

»Ieder heeft zijn problemen, zo is het leven. Mijn vrouw heeft 22 jaar geleden kanker gekregen, maar is daar goed doorgesparteld. Mijn broer kreeg MS toen hij 30 was, hij heeft er nog vijftig jaar mee geleefd. De laatste twintig jaar zat hij in een revalidatiecentrum in Limburg en heb ik voor hem gezorgd. Zijn vrouw en kinderen kwamen niet meer.

»Het viel mijn ouders zwaar dat hij ziek werd. Ze hadden al een kind verloren, een zusje dat ik nooit heb gekend. Ze was 9 toen ze stierf, getraumatiseerd door de vliegende bommen tijdens de oorlog. Ik was een nakomertje en kreeg amper vrijheid van mijn ouders: er moest ook maar eens iets met mij gebeuren. Het voetbal is mijn redding geweest. Toen ik 16 was, stond ik in de eerste ploeg van Beveren. Vanaf dat moment heb ik mijn schade ingehaald (lacht).»

HUMO Een paar maanden geleden koos Het Laatste Nieuws zijn ‘Gouden Schoen der Gouden Schoenen’. Een jury met Hugo Camps en Aimé Anthuenis zette jullie ex aequo op één.

VAN MOER «Uit pure ellende. Ze raakten er niet uit.»

HUMO In elk lijstje van de laatste paar decennia stond Paul zonder veel discussie op één.

VAN MOER «Ik heb er geen enkel probleem mee om toe te geven dat Paul de beste voetballer is die België ooit heeft gehad. We hebben jaren samen bij de nationale ploeg gespeeld. Fantastische tijden, we voelden elkaar blindelings aan. En als de ploeg verloor, kreeg alleen híj op z’n kop (lacht).»

Kapotgeschreven

HUMO Paul, heb jij niet ooit gezegd dat je Wilfried de beste vond?

VAN MOER «Dat zul je gedroomd hebben (lacht).»

VAN HIMST «Wilfried én Jef Jurion, dat zijn de beste twee met wie ik ooit gespeeld heb. Voor de bekerfinale ben ik nog iets gaan eten met Jef en Jan Mulder. Goed gelachen, hoor.»

HUMO In hun lijstje in Sport/Voetbalmagazine maakten Mulder en Marc Degryse van Eden Hazard hun beste Belg ooit.

VAN MOER «Je kunt die verschillende tijdperken niet met elkaar vergelijken. Wij zijn van de jaren stillekes.»

VAN HIMST «Ik vind Hazard ook de beste. En ken jij een betere passeur dan Kevin De Bruyne? Er zit iets geniaals in die mannen, ze zijn ieder op hun manier de besten van Europa.»

VAN MOER «Als Hazard naar Real Madrid gaat, zal ik op het puntje van mijn stoel zitten.»

VAN HIMST «Hij maakt ze zot. Let maar op, zót!»

HUMO Paul, Hugo Camps vergeleek jou met ‘een verkoper van stofzuigers’.

VAN MOER «Dat vond ik erover. Maar goed, Hugo zit zo in elkaar. Hij is een vriend: 25 jaar lang ging ik bijna dagelijks met hem om.»

VAN HIMST «Mocht ik Hugo niet kennen, het zou me koud laten. Maar we zijn nog samen gaan eten, waarom zegt hij dat dan? Nu, het verandert mijn leven niet. Ik zou ook van alles over hem kunnen vertellen, maar ik doe dat niet.»

HUMO Volgens Camps is Wilfried wegens zijn minderwaardigheidscomplex altijd tekortgedaan.

VAN HIMST «Wie zoiets schrijft, heeft toch zélf een complex?»

VAN MOER «Toen ik dat las, dacht ik ook: dju, Hugo, waarom schrijf je dat? Weet je met wie ík een groot probleem heb? Jan Mulder. Die heeft mij ooit kapotgeschreven. Ik heb het hem nooit vergeven.»

VAN HIMST «Serieus? Dat moet ik hem eens vragen.»

VAN MOER «Ik was net bondscoach geworden: ‘Dat stom cafébazeke,’ schreef hij, ‘wat denkt die wel?’ Echt, zo cru. En waarom? (Tot Van Himst) Omdat hij uw kameraad is!»

VAN HIMST «Ik heb zeven à acht jaar met Jan samengespeeld bij Anderlecht. Op afzondering lagen we samen op de kamer, tot hij naar Ajax ging. Wat een historie! Zijn knie was al kapot, maar hij wilde per se met Johan Cruijff samenspelen.»

VAN MOER «Ik weet dat jij zijn beste kameraad bent, maar als Mulder op tv komt, zet ik hem af. Tenzij Degryse erbij zit, dan zal ik nog even kijken. Maar mijn vrouw heeft het dan al in de gaten: ‘Daar zit hij weer, de klootzak!’ (lacht) Ik heb Mulder achteraf nog van antwoord gediend, ik geloof zelfs dat het in Humo was. Ik zei iets in de trant van: mocht ik nog voetballen, ik zou Mulder zo hard pakken dat zijn achillespezen in zijn nek lagen!»

VAN HIMST (schaterlacht)

HUMO Jullie interlandcarrière liep niet helemaal gelijk: Wilfried was er nog bij toen België in 1980 de finale van het EK bereikte en later op het WK in Spanje wereldkampioen Argentinië versloeg.

VAN MOER «Toen Guy Thys bondscoach werd, had hij Paul en mij nochtans uit de ploeg gezet. Maar vier jaar later haalde hij mij terug. Ik was 34.»

VAN HIMST «Ik ben op mijn 31ste gestopt bij de nationale ploeg. Wilfried heeft vier keer zijn been gebroken, hij heeft véél kunnen rusten terwijl ik de hele tijd voetbalde (lacht).»

VAN MOER «Voor het WK in Spanje voelde ik dat het niet meer ging en ben ik naar Thys gestapt: ‘Mijn pijp is uit.’ Maar hij luisterde niet: ‘Gij móét mee.’ Ik ben een paar keer ingevallen – tegen Hongarije gaf ik de pass aan de Caje voor zijn beruchte rush – ‘Doorgaan Jan, ze kunnen niet volgen!’ – maar verder was het toch vooral vakantie voor mij. Ik had een stapel boeken mee en heb veel gelezen.»

VAN HIMST «Eddy en ik waren daar ook, we zijn nog eens een nachtje goed doorgezakt! (lacht)»

VAN MOER «Ach, we hebben zoveel mooie herinneringen. En nooit ruzie gemaakt. Jij bent geen man van ruzie, hè? Ik ook niet.»

HUMO Nochtans: toen je Pauls assistent was en hem na zijn ontslag als bondscoach opvolgde, heeft er toch een tijd ruis op jullie relatie gezeten.

VAN HIMST «Ik had niet verwacht dat hij dat zou doen. Dat was zuur.»

VAN HIMST «Het was de grootste fout uit mijn carrière, ik heb me er al honderd keer voor verontschuldigd. Ik had dat nooit mogen doen: ik was niet geschikt voor de job én het was niet correct tegenover Paul. Maar ik heb me laten overhalen.

»Pas maanden later zijn we elkaar weer tegengekomen. Ik ben op hem afgestapt en heb hem alles uitgelegd. Was hij kwaad gebleven, dan was het maar zo.»

VAN HIMST «Dat zit niet in mijn karakter.»

HUMO Wel in het jouwe, Wilfried? Jij hebt jarenlang geen voet meer in het Koning Boudewijnstadion gezet. Zo diep gekrenkt was je na je eigen ontslag als bondscoach.

VAN MOER «Jarenlang? Nog áltijd. Ik zet daar geen poot meer binnen, nog voor geen 100 miljoen! Mijn laatste match als bondscoach was er één tegen Nederland: 0-3 verloren. Die avond ben ik al eens gestorven, van ontgoocheling.»

HUMO Paul, jij werd ambassadeur van de Rode Duivels.

VAN HIMST «Tot mijn vrouw zwaar ziek werd en ik niet mee kon op verplaatsing: ze hebben me nooit meer gevraagd. Voor het WK in Brazilië had ik nog eens toegezegd, maar toen kreeg Laurenzo een hersenbloeding, toen hij mee was als ploegleider in de Ronde van Romandië. Youri woonde nog bij mij en wilde per se naar zijn vader. Wat moest ik doen? ‘Claudia,’ zei ik, ‘als het slecht afloopt met Laurenzo, en Youri is niet bij hem geweest, zal hij ons dat altijd kwalijk nemen.’ Ik heb afgezegd voor Brazilië.

»Later heb ik nog eens twee kaarten gevraagd voor een interland, maar omdat ik uiteindelijk niet kon gaan, gaf ik ze aan mijn kleinzoon. Dat mocht niet. Sindsdien moet je een hele procedure doorlopen waarvoor je gestudeerd moet hebben. Daar heb ik geen zin in.»

VAN MOER «Gij hebt ook geen machientje? (bedoelt een smartphone) Wij zijn nog twee ouderwetse mannen! En zeg nu zelf, wat missen we? Niets. Ja, die ping als er iets binnenkomt. Maar ik verneem het nieuws wel via de radio, en ik lees elke dag twee kranten.»

VAN HIMST «Goh, een béétje moderner zou wel mogen. Maar in elk gezelschap zit wel iemand die snel iets kan opzoeken, waarom zouden wíj het dan moeten kunnen? (lacht)»

HUMO Slotvraag, Wilfried. In zijn biografie uit 2016 rekent Luc Nilis genadeloos af met Eric Gerets, een vriend van jou. Zo vertelt hij dat Gerets zijn vrouw eens na een verloren wedstrijd liet staan, waarna jij haar naar huis moest brengen.

VAN MOER «Dat klopt niet, Eric heeft zijn vrouwke wel degelijk meegenomen.

»Hij had ons uitgenodigd in Eindhoven voor een Europese wedstrijd van PSV, waar hij toen trainer was. Na die wedstrijd, die PSV verloor, stonden mijn vrouw en ik hem zoals afgesproken buiten op te wachten: we zouden samen nog iets gaan eten. Maar toen hij buitenkwam, zei hij salut en vertrok hij. Daar stonden we. Tja, ieder zijn karakter, zeker? Eric was pisnijdig als hij verloor. Alle begrip hoor, ik had misschien op dezelfde manier gereageerd.»

HUMO Ook voor zijn makelaar – en jouw vriend – Dirk Degraen was hij erg hard.

VAN MOER «Kijk, toen Luc zijn been brak bij Aston Villa en een punt moest zetten achter zijn carrière, was hij voor 3 miljoen euro verzekerd. Degraen heeft er toch maar mooi voor gezorgd dat hij dat bedrag heeft kunnen opstrijken.»

VAN HIMST «En dat heeft hij allemaal verbrast? (Nilis had jarenlang een gokprobleem, red.)»

VAN MOER «Ik zie hem soms, we wonen allebei in Zonhoven. Luc is een vriendelijke jongen, hoor. Maar dat boek… Nu, in mijn boekenkast staat zelfs een boek over Van Himst: kun je je dat voorstellen? (lacht)»