tv-tip'Het huis'
Regi Penxten: ‘So what als ik aan een lichte vorm van camerageilheid lijd?’
In de laatste aflevering van dit seizoen van ‘Het huis’ blaast hitmachine en dj Regi Pexnten na een druk jaar even uit bij Eric Goens. Hij vertelt er openhartig over zijn geanimeerde leven. In 2007 vertelde hij openhartig over zijn 7 Hoofdzonden in Humo: ‘Tijdens concerten krijg ik steeds meer slipjes en beha’s naar mijn kop gesmeten. De laatste trend is blijkbaar om je gsm-nummer op dat smalle strookje stof van je string te schrijven.’
Verschenen in Humo op 4 december 2007
Een decennium geleden zette Milk Inc., toen nog een onbekend dancegroepje uit de Limburgse brousse, zijn eerste stappen op het label van Maurice ‘Praga Khan’ Engelen. Hun debuutsingle ‘La Vache’ werd een gigantische hit in Frankrijk, en bleek achteraf het perfecte monster voor een indrukwekkend exportproduct: twee miljoen verkochte platen, een batterij top-tienhits en onderscheidingen (op de TMF Awards is de groep al jaren incontournable) en een veelvoud aan optredens in diverse buitenlanden. Kortom: de immer kamerbreed glimlachende Regi Penxten en zijn groep got it made. Ontkennen heeft geen zin: in september gaf Milk Inc. drie uitverkochte mega-concerten in het Sportpaleis, en Regi’s eerste soloplaat ‘Registrated’ (waarvoor hij onder anderen Bart Peeters, Scala, Koen Buyse en Tom Helsen over de studiovloer kreeg) haalde meteen goud.
Sinds hij drie televisieseizoenen geleden zijn eigen docusoap kreeg op Jim (‘Regi’s World’) is Regi een cultfiguur - hoe langer hoe meer muzikanten uit het alternatieve circuit betuigen, in donkere achterkamers of en plein public, hun respect voor de blonde hofnar van de Vlaamse dance. Hoog tijd om ‘m de biecht af te nemen, dus.
HUMO Kun je de Zeven Hoofdzonden opnoemen?
REGI «Jaloezie, traagheid, hebzucht, woede, onkuisheid... Euh, help eens.»
HUMO Hovaardigheid en gulzigheid. Vijf op zeven: niet slecht.
REGI «Vijftien jaar Humo lezen werpt zijn vruchten af.»
HUMO O, ik dacht dat je misschien streng katholiek opgevoed was.
REGI «Dat niet, maar we woonden wel in de ouderwetse parochie Heusden-Zolder: daar moet geen tekening bij, zeker? Ik ben bovendien vier jaar lang misdienaar geweest: braaf kijken tijdens de mis en daarna hosties pikken om ze uit te delen op de speelplaats, je kent dat. We gingen ook op kamp, dus ‘t was in feite een soort licht-religieuze chiro. ik ben er na het eerste middelbaar mee gestopt, de leeftijd waarop je denkt: what the fuck zit ik hier in godsnaam te doen?»
TRAAGHEID
HUMO Zullen we beginnen bij traagheid? De enige hoofdzonde die niet in jouw catechismus voorkomt, vermoed ik.
REGI «Vergis je niet: in de studio kan ik een paar uur lang superintensief zitten werken - zo inte-sief dat mensen ervan schrikken -maar nadien zit ik uren en uren op restaurant te zeveren (lacht). Geconcentreerd werken om beter te kunnen leven, dat is mijn filosofie. Ik zou mijn werk niet kunnen mis-sen, daarvoor vind ik mijn hele euh, carrièregedoe te heerlijk, maar een workaholic ben ik niet. Ik slaap bijvoorbeeld elke dag uit: de voormiddag bestaat bij mij niet.»
HUMO Je lijkt me iemand die bestookt wordt met aanbiedingen. Hoe makkelijk kun je nee zeggen?
REGI «Steeds makkelijker. Moet ook wel, want voor je ‘t weet stop je meer tijd in het mediacircus dan in je - laat ik het voor het gemak maar even zo noemen - artistieke bezigheden. Interviews geven en met je kop op tv verschijnen is één ding, je toespitsen op je kernactiviteit een ander. En als je dat ver-waarloost, zakt de boel als een pudding in elkaar.»
HUMO Je bent alleszins geen BV van wie niemand zich herinnert wat hij nu eigenlijk voor de kost doet.
REGI «Bart Peeters gaf me onlangs een fantastisch compliment: ‘Iedereen kent Regi als de man vóór de schermen, maar erachter is hij nog veel straffer.’ Dat deed me veel plezier, want ik wil graag meer zijn dan de Regi van de onnozele jacuzzi-feestjes. Alle respect voor die BV’s zonder toegevoegde waarde, maar ik kan met het hand op het hart zeggen dat ik bekend ben omdat ik al meer dan tien jaar muziek maak.»
HUMO Je was amper 20 toen Milk Inc. in het buitenland doorbrak met ‘La Vache’. Wanneer ben je gaan beseffen dat het menens was met die muziek van je?
REGI «Eigenlijk al van in de lagere school. Als ze me vroegen wat ik later wilde worden, zei ik: in een studio werken.
»De kids van tegenwoordig denken dat het allemaal vanzelf gaat, maar ze vergeten dat ik me tussen mijn twaalfde en mijn achttiende, samen met Filip (Vandueren, mede-producer, red.), als een totale nerd heb opgesloten in mijn slaapkamer om muziek te maken. We verdiepten ons in de handleidingen van onze synthesizers om te zien welke klanken we eruit konden krijgen, en als dat niet werkte schroefden we ze gewoon open. Puur ambacht!
»Die jonge gasten verwachten dat ze met één computerprogramma en twee goeie loops een hit kunnen schrijven, maar zo werkt dat niet. Zeer vreemde evolutie: het is veel makkelijker geworden om de ideeën in je hoofd in klank om te zetten, maar de meeste demo’s die ik te horen krijg zijn afschuwelijk. Ik heb in mijn studio alle apparatuur waar ik ooit van gedroomd had, maar aan elk nummer wordt er verschrikkelijk hard gewerkt. Jou klinken ze misschien poepsimpel in de oren, maar onze laatste single ‘Tonight’ is wel op vierentachtig sporen opgenomen - vierentachtig!
»Natuurlijk kun je een wereldhit schrijven in vier minuten, maar dat is dan een gelukkig ongelukje. Eén chanceke kan nog, maar twintig op een rij? Vergeet het.»
GULZIGHEID
HUMO Je woont in een riante villa met zwembad, hebt een Porsche in de garage staan en rijdt rond in een terreinwagen ter grootte van een tank, ter beschikking gesteld door een sympathieke garagehouder. Hoe gulzig ben je op materieel vlak?
REGI «Laat ik zeggen dat ik een bepaalde levensstandaard hooghoud (lacht). Of noem het: comfortabel leven. Een gevulde bankrekening zegt me niks, ik investeer mijn geld liever in een huis. Of ik drink een goed glas wijn en ga lekker eten.
»En wat die Porsche betreft: ik moet toch iéts van de belastingen kunnen aftrekken? Wie daar kritiek op heeft, vraagt zich misschien beter af of hij niet net hetzelfde zou doen als hij er het geld voor had. Ik doe daar toch niemand kwaad mee? En als ik die wagen morgen niet meer kan betalen, dan doe ik ‘m - oké: met pijn in het hart - weg en rij ik voortaan met een kleinere auto. Ik zou het verschrikkelijk vinden om mijn muziek te moeten opgeven; de rest is bijzaak.»
HUMO Milk Inc. trad in september drie keer op in een uitverkocht Sportpaleis. Wat denk je dan? Laten we de achtervolging maar inzetten op Clouseau?
REGI «Het zal nog niet: ik zou maar dom zijn als ik het daarbij zou laten. Idem voor ‘Registrated’: die plaat is amper uit en is nu al goud - dat wil ik zeker opnieuw proberen.
»En al die jaren dat ik genomineerd ben geweest voor een TMF-award, heb ik de titel nog nooit aan een andere artiest moeten afstaan: noem me gerust gulzig, maar ik wil dat niet afgeven. Daar op het podium geroepen worden om die prijs in ontvangst te nemen en kunnen zeggen ‘bedankt allemaal, het was weer een fijn jaar voor Milk Inc.: daar wil ik gerust een tand voor bijsteken.»
HUMO Beschouw je ‘t als een sport of dóét het je nog altijd iets, die zoveelste award?
REGI «Vorige week kreeg ik op vakantie een sms met de mededeling dat ‘Registrated’ op één stond bij iTunes: ik sprong verdorie een gat in de lucht! Ik zou het erg vinden als ik zou denken: miljaar, moet ik nu wéér ergens een gouden plaat gaan ophalen? Dan kan ik er net zo goed mee stoppen.»
HUMO Slijten die kicks dan niet?
REGI «Ja, maar ik vecht daartegen. Ook al omdat ik bang ben om ze kwijt te raken.»
HOVAARDIGHEID
HUMO Een eigen docusoap, is dat niet het summum van hovaardigheid? Kun je je bijvoorbeeld voorstellen dat mensen zeggen: die Regi vindt zichzelf blijkbaar...
REGI «... zo interessant dat hij zelfs zijn eigen docusoap heeft? Ja hallo zeg, het was mijn idee niet hé. En so what als ik aan een lichte vorm van camerageilheid lijd? Iedereen die voor televisie werkt, heeft dat toch? En als ze zeggen van niet, dan zijn het dikke leugenaars.
»Tijdens het eerste seizoen volgden ze me bij wijze van spreken alleen van het podium naar de studio, maar gaandeweg komt ook je privéleven in beeld, al had je je nog zo voorgenomen om daar nul komma nul van prijs te geven. Maar zolang het niet is van ‘Regi wordt wakker’, ‘Regi gaat douchen’ of ‘Regi ligt met zijn lief te vossen’ laat ik ze maar doen.»
HUMO Krijg je de afleveringen te zien voor ze op antenne gaan? En heb je ook een vetorecht voor het geval je iets geschrapt wilt zien?
REGI «In het begin zat ik mee aan de montagetafel. Maar nu ik weet dat het niet hun bedoeling is om mij oeverloos belachelijk te maken, geef ik de makers carte blanche. Het programma heeft me ook geen kwaad gedaan: wie mij alleen kende als danceproducer, of desnoods als die onnozelaar die ‘come on, yeah’ roept terwijl hij met één hand op zijn synthesizer ramt, weet nu veel beter hoe ik mijn dagen vul. Oké: als je mijn kop niet kon uitstaan, dan zul je dat na ‘Regi’s World’ nog altijd niet kunnen, maar misschien heb je wel een klein beetje respect gekregen voor wat ik doe.»
AFGUNST
HUMO In ‘Regi’s World’ viel je on-langs even uit je rol als immer glimlachende allemansvriend: vlak nadat je met Linda (Mertens, zangeres van Milk Inc., red.) op een dancefestival in Chicago had gespeeld, floepte er een behoorlijk zuur ‘Fuck dEUS!’ uit. Afgunstig, meneer Penxten?
REGI «Ik wist dat ik dat nog op mijn bord zou krijgen (lacht).
»Het was gewoon de opflakkering van een oud zeer. Als bands als dEUS in het buitenland spelen, soms voor anderhalve man en een paardenkop, wordt de hele Vlaamse pers gemobiliseerd en verschijnen er lange stukken in de kranten en tijdschriften. Als Milk Inc. optreedt voor een volle zaal, waar iedereen de teksten van voor naar achter meebrult - en geloof me: ik kan niet meer tellen hoe vaak ik dat heb meegemaakt - wordt dat doodgezwegen.
»Ik was echt euforisch, daar in Chicago: toen ik opkwam, scandeerde het hele publiek van ‘Regi, Regi, Regi’, en ze zongen alle nummers woord voor woord mee. Ik was apetrots en gefrustreerd tegelijk: waarom moest ik mijn ei-gen cameraploeg meenemen om de mensen thuis te laten zien dat wij succes hebben over de grens? En waarom vindt de pers mijn muziek blijkbaar minder waard dan die van dEUS? Ik werk er verdorie met hart en ziel aan, net als zij. Enfin: ik had er dus beter ‘fuck de Vlaamse pers’ uitgeflapt in plaats van ‘fuck dEUS’.»
HUMO Zijn er artiesten op wie je, desnoods in een onbewaakt moment, stikjaloers bent?
REGI «Prince: zoveel talent dat die heeft, om mottig van te worden! Zingen, gitaarspelen én pianospelen op dat niveau, ze zouden het moeten verbieden. Ik ben dolblij dat hij de afgelopen jaren een paar rotsongs heeft geschreven, zo blijft hij toch nog een beetje menselijk. Alleen jammer dat hij die brol dan nog altijd geweldig kan brengen (lacht).
»The Prodigy was mijn eerste echte grote voorbeeld: dankzij hen doe ik vandaag wat ik doe. Toen ik zag hoe ze met vijf synthesizers en een DAT-recorder een hele zaal deden ontploffen, dacht ik: ding-dong! Dat wil ik ook! Doodjammer dat Liam (Howlett, oprichter en spilfiguur van de groep, red.) aan de drugs is geraakt: als ik hun laatste plaat hoor, denk ik alleen ‘stay off the drugs, man’.»
HUMO Ben je ook jaloers op de broers Dewaele, die dj’en op terminaal hippe fuiven van Gent tot in Tokio en alles van Robbie Williams tot Daft Punk mogen re-mixen?
REGI «Grappig dat je dat vraagt, want ze hebben mij onlangs gebeld: of we niet eens iets samen konden doen. En om op je vraag te antwoorden: ik ben inderdaad stikjaloers op die mannen, maar dan alleen omdat ze in businessclass naar het andere eind van de wereld vliegen om daar voor een exorbitante gage twee uur lang plaatjes te draaien. Serieus: ik gun het hen van harte, maar laat mij maar rustig in Heusden-Zolder in mijn studio zitten prutsen en af en toe in het buitenland optreden, daar ben ik allang blij mee.
»Weet je wie ook fans van Milk Inc. zijn? Die gasten van Goose. Op de TMF Awards kwamen ze me dat toefluisteren: ‘Regi, je gaat het niet geloven, maar wij zijn grote fans!’ - waarna er een technische uitleg volgde over de klank van mijn synthesizer. Ik dacht eerst: die zijn mij er aan ‘t doorsleuren, maar ze bleken het nog te menen ook. Alleen respect, geen jaloezie, zo zou het moeten zijn. Voor de opnames van ‘Registrated’ heb ik zowel rockers als mensen uit de dancewereld over de vloer gehad, en gaandeweg viel mijn frank dat we allemaal krek hetzelfde doen: muziek maken die mensen ráákt.»
HUMO Wat wil je nu eigenlijk zeggen: dat je gearriveerd bent?
REGI (lacht luid) «Wie weet. Schitterend toch: vijftien jaar lang koppig je ding blijven doen en voelen dat hoe langer hoe meer mensen dat appreciëren? Ik ben bijvoorbeeld zeer blij dat Humo hier aan mijn tafel zit, en dat ik ook nog eens mocht meedoen in de tv-spot voor jullie relaunch. Ik was uiteraard wel de enige die daar op de set als een stomme toerist fotootjes stond te maken van Guy Mortier, Urbanus en Herman Brusselmans (lacht). Maar so what: ik kijk al mijn hele leven op naar die mensen, dan is het toch normaal dat ik me gedraag als Regi in Wonderland?
»Ik voel me zeker niet beter dan een ander, ook al ben ik geweldig fier omdat het publiek me euh, gelijk heeft gegeven. Ze zeggen weleens dat je beter vriendelijk kunt zijn op de weg naar boven, omdat je diezelfde mensen op de weg naar beneden allemaal weer tegenkomt: daar geloof ik héél erg in.»
HUMO Kortom: je bent gewoon behaagziek.
REGI «0 ja, heel fel (lacht). Vroeger was het nog erger: toen wou ik écht dat iedereen me geweldig en super en keitof vond. Nu ben ik allang tevreden als ik niet uitgejoeld word als ik mijn smoel vertoon, en geen tomaten naar mijn kop geslingerd krijg.
»Zeg, ik ga mezelf een goed glas wijn inschenken. Jij ook?»
GIERIGHEID
HUMO Nooit tijdens de werkuren. Maar vertel gerust hoe gierig je bent terwijl je die duur uitziende Pouilly-Fumé ontkurkt.
REGI «Ieder zijn drug: bij mij is dat goeie wijn. Schol!
»Als kind was ik verschrikkelijk gierig, maar ik was me daar niet van bewust. Tot ze me daar op de hogeschool op wezen: ‘Amai Penxten, jij bent een gierig ventje.’ Kort daarna begon ik met Milk Inc. geld te verdienen en is dat helemaal omgeslagen. Niet dat ik iedereen overlaad met cadeaus, maar ik trakteer wel graag op etentjes en zo. Mijn vriend Steven Kolacny zegt dat ik de meest vrijgevige mens ben die hij kent, dus ik vermoed dat ik af en toe behoorlijk overdrijf.»
HUMO Nooit last gehad van zogenaamde vrienden die jouw zuurverdiende centen helpen opsouperen?
REGI «Gatjuinen, bedoel je? Gelukkig niet, nee.»
HU MO Gat-wat?
REGI «Gatjuinen, ken je dat niet? Homies, zoals ze in ‘t Engels zeggen: gasten die in een achterkamer de hele dag op de XBox spelen en je ijskast plunderen. Maar ik héb geen gigantische vriendenkring -hooguit vijftien leuke mensen, die bovendien allemaal een eigen carrière hebben.»
HUMO En die zich maar wat graag laten opvoeren in het veelbekeken ‘Regi’s World’.
REGI «Da’s mooi meegenomen: als je met je kop op tv komt, krijg je sowieso meer boekingen.
»Ik vind het vooral geweldig dat de kijkers Koen Buyse in een fluo trainingspak en een zweetband kunnen zien. Linda is het minst happig op de camera’s, maar niet iedereen is daarvoor gemaakt, zeker? Elke (Vanelderen, sinds de zomer Regi’s vriendin, red.) had er in het begin ook wel moeite mee, maar nu ligt ze er niet meer wakker van dat de camera’s erbij zijn als we bijvoorbeeld een kippenren bouwen in de tuin.»
HUMO Je speelt met Milk Inc. en als dj het hele jaar door in feesttenten en parochiezalen. Niks mis mee, je bent tenslotte een kleine zelfstandige. Maar raak je dat niet stilaan beu?
REGI «Maar nee jong! De truc is om het lang genoeg vol te houden. Zo spreek je telkens weer een nieuwe generatie aan: om de drie jaar staat er een verse lading twaalf-tot zeventienjarigen in de feesttent die alleen je laatste hitje kennen en dus nog een hele catalogus te ontdekken hebben.
»Dat gedoe van ‘om écht groot te worden, moet je jezelf exclusief houden’, dat is dikke zever. We hebben de voorbije zomer zowat elke biertent en elk klein podium te lande gezien, en toch hebben we nog drie keer het Sportpaleis uitverkocht. Al verdienen we daar niet zoveel aan: die hele aankleding kost handenvol geld. Ik zou de mensen gerust veel meer kunnen - sorry voor de flauwe woordspeling - uitmelken, maar ik geef mijn publiek graag value for money: zoveel mogelijk nummers op één cd, liefst nog een bonus-cd met extra tracks erbovenop, en concerten van drie uur met alles erop en eraan. Alleen dan weet je zeker dat ze zich niet bekocht voelen en volgend jaar zeker terugkomen.»
HUMO Waar komt die kruideniersreflex eigenlijk vandaan?
REGI «Maar dat is een langetermijnvisie, jong! Klantenbinding, nooit van gehoord?»
HUMO Hoe denkt een kleine zelfstandige als jij over illegaal downloaden?
REGI «Kijk: ‘Registrated’ was na amper twee dagen al illegaal te downloaden. Ik heb keihard aan die plaat gewerkt met al die gast-artiesten, soms tot in een gat in de nacht, en wat doen sommige muziekfans? (Imiteert een computer-muis) Klikklik! Klaar! Echt grof, zeker als je weet dat een nummer van mijn nieuwe cd op iTunes ocharme 99 cent kost, waarvan overigens maar een fractie naar mij gaat.
»Ik weet wel dat ik weinig reden tot klagen heb. Van de laatste van Milk Inc. zijn 30.000 exemplaren verkocht, onze ‘Best Of’ zit al over de 20.000, ‘Registrated’ 17.500. En dan heb ik het nog niet over mijn mix-cd’s. Kortom: de firma Regi verkoopt jaarlijks rond de 100.000 cd’s. Fantastisch natuurlijk, al is het tegelijk bedroevend wat je daar allemaal moet voor doen - 46.000 man naar het Sportpaleis krijgen, een mediacampagne van 100.000 euro en meer op VTM op touw zetten, zeven toptienhits scoren, videoclips opnemen en een eigen tv-programma hebben. Ik mag van geluk spreken dat ik veel trouwe fans heb, die ik bij dezen trouwens allemaal persoonlijk wil bedanken (lacht).
»Maar ik word soms wel een beetje kwaad. Benzine kost meer dan een euro per liter: geen probleem! Sms’en tegen de sterren op: doe maar! Maar één euro voor een song, ho maar.»
HUMO Als ik een vijftienjarige was met weinig zakgeld, zou ik misschien ook wel redeneren: die Regi heeft nu al een kast van een villa en een Porsche, hij zal om die illegale download van mij geen boterham minder eten.
REGI «Daar heb ik alle begrip voor. Ken je die aflevering van ‘South Park’ waarin Lars Ulrich van Metallica naast zijn zwembad zit te bleten en Britney staat te janken omdat ze ‘maar’ met een goedkope privéjet moet vliegen? Zo voel ik me altijd een beetje als ik - of pakweg Kris Wauters - weer over dat downloaden beginnen te zagen. Niettemin: principieel hebben we gelijk. Die Porsche en dat huis zijn er ook niet van de ene dag op de andere gekomen hé: ik heb daar verdorie tien jaar keihard voor gesappeld! En als ze nu nog alleen Milk Inc. of Muse of Radiohead zouden downloaden, tot daaraan toe, maar met die mentaliteit van ‘alle muziek moet gratis zijn’ tekenen ze het doodvonnis van kleinere groepen.»
WOEDE
HUMO In ‘Regi’s World’ zien we je, de occasionele uitbarsting van frustratie daargelaten, nooit boos worden. Zelfs als er wat fout loopt op het podium, doe je dat meestal schouderophalend af met een joviaal ‘té perfect is ook niet goed’.
REGI «Ik kan anders razend worden op onbekwame geluidstechnici. Als Linda en ik ergens een tapeshow spelen, moet de technicus ocharme acht kanalen mixen: daar moet je geen kernfysica voor gestudeerd hebben, en toch zitten erbij die dat compleet verprutsen. Eén keer zat het me zo hoog dat ik mijn microfoon naar die gast zijn kop heb gegooid. Gemist hoor, maar het was het gebaar dat telde. En het gebeurt weleens dat ik het optreden stilleg en me door het publiek naar de geluidstafel wurm om het juiste knopje in te drukken. Word dan verdomme geen soundkonijn hé, denk ik dan.
»Ergens onterecht van beschuldigd worden, daar kan ik ook niet tegen - als mijn moeder iets over mij heeft gelezen in de boekskes, en ik vertel haar dat het niet waar is en ze blijft volhouden; ‘Jawel, want het stond in Dag Allemaal, en bij de coiffeur zeiden ze het ook’! (lacht). Daar kan ik echt niet mee lachen. Als je eigen fucking moeder eerder zo’n boekje gelooft dan haar eigen zoon...»
ONKUISHEID
HUMO Onkuisheid, wat wil je daarover lossen?
REGI «Gewoon, dat ik een heel vettig menneke ben.»
HUMO Dat wisten we al. Toen Elke je in ‘Regi’s World’ kwam masseren, tastte je niet gehinderd door - ik zeg maar wat - gêne naar haar borsten.
REGI (haalt de schouders op) «En als de camera’s niet in de buurt waren geweest, had die massage zeker een very happy ending gehad (lacht). Ach: Elke had dat beloofd aan de programmamakers. En zeg nu zelf: Elke in verpleegsterstenue, dat is toch per definitie goeie televisie?»
HUMO Geen klachten, hoor. Heb jij eigenlijk veel last - of moet ik zeggen genot - van groupies?
REGI «Het wordt met de jaren erger: daaruit kan ik alleen maar opmaken dat ik minder lelijk word; haha. Tijdens concerten krijg ik steeds meer slipjes en beha’s naar mijn kop gesmeten, soms kan ik de hele microfoonstandaard ermee versieren. En mocht het je interesseren: de laatste trend is blijkbaar om je gsm-nummer op dat smalle strookje stof van je string te schrijven.»
HUMO En bel je die nummers dan?
REGI «Nee hoor. Ik ben geen heilige, maar uiteindelijk ben je toch maar op zoek naar de juiste madame: als je die dan gevonden hebt, moet je haar vooral koesteren.
»Wat niet wegneemt dat ik met volle teugen van het leven heb geprofiteerd. Maar goed ook, want ik mag er niet aan denken dat ik ooit nog spijt zou krijgen dat ik al die mooie vrouwen heb laten lopen.»
HUMO Wat vind je onkuis? Je lief bedriegen?
REGI «Als ervaringsdeskundige kan ik daar gerust ‘ja’ op antwoorden. Iedereen maakt weleens zo’n fase door, maar ik vind het achteraf bekeken a waste of time: leuk voor je levenservaring, maar niks meer. Volledig recht in je schoenen staan, dát is pas een geweldig gevoel.
»Zeg: nu heb ik het nog. altijd niet over seks gehad hé?»
HUMO Wat wil je daarover kwijt? Je favoriete onenightstand?
REGI «Daar heb ik tegenwoordig een relatie mee.»
