Riadh Bahri: ‘Mijn favoriete onenightstand, eigenlijk ben ik dat zélf’

De finaleweken sluipen dichterbij, maar voordat Erik Van Looy weer terug mag naar Woonzorgcentrum De Pelikaan in Deurne moet de ‘De Allerslimste mens’-studio nog heel wat schoon volk ontvangen. Te beginnen met VRT-journalist Riadh Bahri (34), die vanavond killerduo Danira Boukhriss Terkessidis en Olga Leyers uit de weg probeert te ruimen. Benieuwd of hij in de oranje stoeltjes al net zo openhartig zal zijn als in onze ‘Tussen Hemel en Hel’-rubriek: ‘De keren dat ik in mijn leven een deurwaarder over de vloer heb gehad, zijn niet op twee keer twee handen te tellen.’

(Origineel verschenen in Humo op 29 juni 2020)

‘In interviews ben ik een gevaar voor mezelf,’ zegt Riadh Bahri, de VRT-journalist die de voorbije maanden meer onheilstijdingen over de luchtvaartbranche heeft moeten brengen dan hem lief is. ‘Ik zeg meestal veel meer dan ik eigenlijk had willen zeggen.’ Ober, één rode loper!

RIADH BAHRI «Mijn voornaam, Riadh, is het Arabische equivalent van de Tuin van Eden: de plek waar je naartoe gaat als je braaf bent geweest, om je maagden te gaan ophalen. Veel hotels in de Arabische wereld heten zo, en sauna- en hamamcomplexen. Met andere woorden: de hemel op aarde, c’est moi. Al komt dit hier, wat wij nu doen, ook al in de buurt. De lockdown vond ik dermate verschrikkelijk dat ik het des te fijner vind om nu op dit bankje in het Warandepark te kunnen zitten en ongedwongen een gesprek te kunnen voeren. Een paar weken geleden werd ik hier nog door de politie verjaagd omdat ik een boek zat te lezen.»

HUMO Welk boek?

BAHRI «’De avond is ongemak’ van Marieke Lucas Rijneveld. Een boek dat me trouwens terugkatapulteert naar de ongelukkigste periode uit mijn leven - precies daarom heb ik het gekocht.»

HUMO Vertel?

BAHRI «Op 20 december 2001, om 20 uur 44, is mijn drie jaar oudere zus Raoudha overleden in het UZ in Gent. Ze vocht al twee jaar tegen leukemie en had een zware longontsteking opgelopen tijdens haar behandelingen - de situatie was uitzichtloos. Ik weet nog goed dat we met familie en vrienden rond het bed stonden toen de medicatie werd afgebouwd. Buiten sneeuwde het en mijn vader had me net een warme chocomelk uit de automaat gegeven toen er een lange túút weerklonk, als in een slechte Hollywoodfilm.

»De periode daarna was niet de meest vrolijke uit mijn jonge leven. Het huwelijk van mijn ouders is definitief op de klippen gelopen, en aangezien ik het enige kind was dat nog thuis woonde, had ik niemand om mee te praten - met mijn ouders over gevoelens praten, was taboe. En ja, tien jaar later, op mijn 25ste, ben ik gecrasht. Alles kwam terug naar boven: de dood van mijn zus, de moeizame relatie met mijn ouders, de worsteling met mijn seksualiteit. Ik heb mezelf toen maandenlang niet gewassen en ik leefde op een dieet van suikerwafels en cola van de Marokkaanse kruidenier op de hoek. Ik ging nog wel werken, maar had daar geregeld huilbuien - ik trok me dan terug op het gehandicaptentoilet, omdat je er het licht uit kon doen. Maandenlang heeft die periode aangehouden - al die tijd speelde ik theater - totdat het echt te ver ging. Ik ben een tijdlang thuisgebleven en ben er via een combinatie van therapie en medicatie van afgeraakt.»

HUMO Wat is het verband met ‘De avond is ongemak’?

BAHRI «Ik had me door de verkoopster laten vertellen dat het geschreven is vanuit het perspectief van een meisje wier oudere broer op een avond door het ijs zakt en overlijdt, waarna de relaties binnen het gezin fout beginnen te lopen. Ik wist meteen: dat boek moet ik hebben. Da’s het rare: de dood van mijn zus en de nasleep ervan waren hels, maar toch denk ik er met een raar soort nostalgie aan terug, en ga ik er als het ware altijd opnieuw naar op zoek.

»Het lichaam van die broer wordt thuis opgebaard, en ze beschrijft hoe ze er steeds naar gaat kijken om te zien of het verandert. Ik herken die fascinatie. Toen een paar jaar geleden mijn grootmoeder overleed, ben ik een week lang in het mortuarium naast dat dode lichaam blijven zitten, met een thermos koffie en een boek. Ik nam haar geregeld eens vast en wreef over haar handen vanuit het idee: ik ga ze misschien toch nog even warm krijgen. Veel mensen zullen dat ongetwijfeld freaky vinden, maar dat moet dan maar.»

HUMO Waar erger jij je aan?

BAHRI «Ik ben opgegroeid in een gezin waar overspel nadrukkelijk aanwezig was, en heb als kind dus gezien welke smoezen een mens zoal gebruikt om zijn of haar partner te bedotten. Zodoende heb ik een goed zintuig ontwikkeld voor leugens. En echt: ik kan er niet tegen. Noch in persoonlijke relaties, noch op het werk. Ik heb liever dat iemand eerlijk in mijn gezicht zegt dat hij iets irritant aan me vindt dan dat ik het via via moet horen.

»Verder kan ik perfect leven met het fenomeen homofobie: van mij mag iemand vinden dat homoseksualiteit verwerpelijk is. Maar wanneer die persoon het noodzakelijk acht om me aan te vallen, dan stopt mijn tolerantie tegenover zijn of haar intolerantie. Ik ben hier in Brussel al bespuwd en geïntimideerd, en ik ben al moeten gaan lopen omdat ik anders een pak slaag zou krijgen. Maar vooral het nastaren en naroepen kwetst me. Mijn kersverse echtgenoot Niels en ik wonen in Molenbeek, en zeker wanneer het al wat later wordt, nemen we afstand van elkaar wanneer we buitenkomen. De Gemeenteplaats steken we zelfs ieder aan één kant over, waarbij ik erop let dat ik ‘mannelijk’ genoeg stap. Van het moment dat we de deur van ons appartement opendoen, weten we: vanaf nu kunnen we niet zijn wie we willen zijn.»

HUMO Wat vinden mensen zoal ergerlijk aan jou?

BAHRI «Ik maak makkelijk vrienden, maar ze zijn me snel beu. Ik ben te intens, denk ik. En wat Niels nogal vervelend aan me vindt, is dat ik ontstellend nonchalant ben in mijn administratie. De keren dat ik in mijn leven een deurwaarder over de vloer heb gehad, zijn niet op twee keer twee handen te tellen. Altijd weer vergeet ik mijn facturen te betalen, en de herinneringen en aanmaningen komen mee op de hoop te liggen. Ik heb mezelf een tijdje geleden verplicht om elke 1ste en 15de van de maand naar mijn bureau te gaan en af te handelen wat er ligt van papieren, maar zelfs dat blijkt vaak te veel gevraagd.»

HUMO Vind je soelaas in kunst?

BAHRI «Goh. Ik hou wel van majestueuze schilderijen met veel ambacht zoals ‘De nachtwacht’, maar met moderne kunst heb ik minder. Een varken tatoeëren of stront maken met een machine? Ik vrees dat ik niet slim genoeg ben om daarover een gefundeerde mening te hebben.

»Nee, soelaas zoek ik eerder in de lucht. Ik ben lid van een vliegclub in Antwerpen, en vorig jaar heb ik voor het eerst alleen mogen vliegen. Dat was... beter dan een orgasme. Het opstijgen alleen al! En daarna zoef je door de wolken naar een plek waar het heerlijk rustig is, ook al maakt de motor een hels lawaai. Als je je toestel dan ook nog met een boterlanding aan de grond kunt zetten, dat is echt het einde.

»Thuis heb ik ook een vliegsimulator, een hobby die ik uit mijn kindertijd heb meegenomen. Ik heb me er lang voor geschaamd, maar als er nu mensen op bezoek komen en ze kijken op van al die instrumentenborden in mijn bureau, dan zeg ik gewoon: ‘Da’s om te oefenen.’ Ik maak geregeld lange vluchten - van Brussel naar New York, bijvoorbeeld - al moet je je daar niet al te veel bij voorstellen: ik stijg ‘s ochtends op, en zodra de automatische piloot wordt ingeschakeld, ga ik werken. Vooraf stel ik in dat de simulatie gepauzeerd wordt op het moment dat ik verondersteld word de daling in te zetten: zo kan ik nog snel even het toestel aan de grond zetten wanneer ik thuiskom van het werk.»

HUMO Waar bevindt zich je culinaire top?

BAHRI «Om precies te zijn: in koffiebar Frank., aan De Munt. Bijna iedere ochtend eet ik er een kaneelrol, met een iced latte. Vanochtend heb ik er zelfs twee gegeten: slecht voor de lijn, maar o zo lekker.»

HUMO Drink je graag?

BAHRI «Ja. In die mate zelfs dat ik thuis eigenhandig een cocktailbar in elkaar heb getimmerd. Mijn favoriet is negroni. Liters is veel gezegd - het is alcohol op alcohol op alcohol - maar ik kan er toch behoorlijk wat van verzetten. Net als van wijn. En van soju, een rijstdrank die ik heb leren kennen op reis in Zuid-Korea. Als op vrijdag het werk erop zit en het is mooi weer, dan spreken Niels en ik weleens af in de stad. We kopen een paar van die flesjes in een Aziatische supermarkt en we gaan ermee op het Sint-Katelijneplein zitten. Dat wil al eens het begin zijn van een lange nacht, die ermee eindigt dat we lichtjes waggelend naar huis wandelen wanneer de zon opkomt. Heerlijk om dan in je bed te kruipen, en ‘s ochtends wakker te worden met de juiste dosis kater. Een halve fles water leegdrinken, en dan spek met eieren: o ja!»

HUMO Wat is voor jou het hoogste lichamelijke genot?

BAHRI «Seks, natuurlijk. Maar ik kan er ook van genieten om vier uur op mijn koersfiets te hebben gezeten en mijn knieën, mijn benen en mijn kont te voelen. Ik doe niet aan sm, voor alle duidelijkheid, maar pijn na een fysieke inspanning voelt toch aan als een soort beloning.»

HUMO Goed dan, je favoriete onenightstand graag.

BAHRI «Dit zal je verrassen: Blake Lively, die in ‘Gossip Girl’ speelde toen ik nog jong was. Pas op, ik ben een rasechte homo. Maar als ik haar zie, wordt er toch nog iets in me wakker. Omdat ze de perfecte symmetrie belichaamt, denk ik, zowel qua lichaam als qua gezicht. Hetzelfde met Matt Bomer. De eerste keer dat ik hem zag, in de serie ‘White Collar’, viel mijn mond letterlijk open. Hij is ook homo, wat ik belangrijk vind: ik kan niet fantaseren over mannen die hetero zijn, want voor mij moet de fantasie enigszins tastbaar zijn.

»Mag ik tot slot nog iets heel raars zeggen?»

HUMO Nóg raarder dan wat je me tot nu toe al allemaal hebt verteld, bedoel je?

BAHRI «Ik heb zo zitten nadenken: mijn favoriete onenightstand, eigenlijk ben ik dat zélf (grinnikt). Ik zou namelijk heel graag willen weten hoe ik ben in bed. Kan ik er, op de keper beschouwd, iets van? Als ik écht een honderd procent eerlijk antwoord wil op die vraag, zou ik me in een andere persoon moeten kunnen verplaatsen, die het vervolgens met mij doet. Erg benieuwd of de wetenschap ooit in die richting zal evolueren.»