Tina Turner: ‘Ik wil het leven gewoon een stapje voor zijn’

Tina Turner is op 83-jarige leeftijd overleden. In 1989 sprak Frank vander Linden (De Mens) haar in Los Angeles. Lees hier het interview.

... en we zijn weer op weg, in taxi’s en jets, alsof het allemaal niets is, alsof er geen werklozen en hongerlijders zijn... op weg naar een Professioneel Gesprek. Tina Turner zit in het Sunset Marquee Hotel in Beverly Hills/Los Angeles en wil HUMO ontvangen op een woensdag, van 13 uur tot 13 uur 45. HUMO zit in Brussel maar wil eventueel wel in een vliegtuig springen. Zesendertig uur reizen voor vijfenveertig minuten interview: het is waanzin en dus aantrekkelijk.

* * *

Rond het zwembad van het Sunset Marquee lurken mooie meisjes en jongens aan dure long drinks. Zakenlui fluisteren beursopdrachten in draagbare telefoons. Koele maar efficiënte homo-kelners voeren verfrissingen en salads aan. Alles is rustig. Vandaag heeft niemand last van de Beach Boys, die hier twee jaar geleden een douche-orgie organiseerden en per ongeluk alle gangen van het hotel lieten onderlopen. Het Sunset Marquee is klein maar luxueus. Precies het soort plek waar rockvedetten op een vlekkeloze, discrete service kunnen rekenen. Precies het soort plek waar Tina Turner op een bloedhete woensdag achtereenvolgens Ronnie from Italy, Frank from Belgium, André from France, Inger from Norway en Anders from Sweden ontvangt. Alle journalisten dragen een boekentasje met daarin hun Tina Turner-overlevingspakket: gefotocopieerde credits en songteksten van de nieuwe elpee ‘Foreign affair’; oude interviews en knipsels; paperback-exemplaar van ‘I, Tina’; kredietkaart; bandrecorder; verfrommeld vragenlijstje en 100 dollar cash voor noodgevallen.

De meeste journalisten sleuren ook een paar vooroordelen en privé-meninkjes mee.

Contra: ‘Tina Turner?’ Domme stoeipoes, liet zich jaren gewillig afranselen door Ike en besefte dan dat ze solo meer poen kon verdienen. Ging uithuilen bij de wereldpers. Omringt zich nu met zakenlui en dure producers.’

Pro: ‘Tina Turner? Moedige vrouw. Veel slaag gekregen en toch een goede moeder gebleven. Op en top professioneel. Houdt ècht van haar publiek.’

- ‘Pleased to meet you!’

Dè Tina Turner. Klein maar kwiek. Vijftig jaar oud maar geen rimpel in zicht. Lijkt van top tot teen uit mahoniehout gebeiteld. Donkerder dan op de foto’s. Sober zwart t-shirt, ruimzittende broek. Lacht, maar doet niet alsof je haar beste vriend bent. De sfeer is vriendelijk maar zakelijk. Ze bekijkt de HUMO-voorpagina waarop renner Edwig Van Hooydonck zijn vermoeidheid verbijt. ‘Wat staat hier? DE PIJN? Nou... je ziet dat hij het moeilijk heeft!’ Schallende lach, bekend van radio en televisie. Ik kijk opzij en zie roze muren en een lopende band voor binnenhuisjoggers. Tina kiest haar plaats op de sofa en gaat zitten zoals normaal alleen kinderen dat kunnen: knieën op het kussen, achterwerk op de hielen. Ze informeert naar mijn gezondheid. Ik stamel iets over jet lag en prompt krijg ik wat moederlijk advies: ‘Jet lag heeft veel met druk en bloeddruk te maken. Daarom: drie dagen voor het vertrek geen koffie of alcohol drinken. Ook niet op het vliegtuig.’

HUMO Heeft u er zelf al last van gehad?

TINA TURNER «Op grote hoogte krijgen mijn sinussen het wel eens moeilijk. Maar ik slaap als een roos en verzorg mij goed. Vliegreizen horen er in dit vak nu eenmaal bij. »

HUMO Voor popmuzikanten is vliegangst een serieuze handicap.

TURNER «David Bowie heeft er behoorlijk wat last van. Het moet verschrikkelijk zijn. Alsof iemand je meeneemt naar de kermis en je dwingt in zo’n waanzinnige roetsjbaan te stappen (lacht). Gelukkig ben ik een redelijk goeie reizigster. »

HUMO Al vaak in België geweest?

TURNER «Oh ja. »

HUMO Specifieke herinneringen?

TURNER «Nu moet ik je teleurstellen, haha. ik zie Europa als één geheel. Eén herinnering, één positieve vibe. Toeren is niet hetzelfde als reizen, hè. Je koerst van de luchthaven naar het hotel en van het hotel naar de concertzaal, en de volgende ochtend ben je er alweer vandoor. Het enige wat je meepikt is de herinnering aan het publiek. Ik wéét dus weinig over Europa. Op tournee is er nooit tijd voor sight seeing. »

HUMO Bent u dáárom gestopt met optreden?

TURNER «Mmmmm... ik wil niet meer toeren omdat ik mijn passie voor rock’n’roll-tournees ontgroeid ben. Ik word ouder. Ik weet dat ik mijn toekomst moet veiligstellen. En dus wil ik vooral acteren: prettig werk, óók een vorm van performer, goed betaald en het peigert je minder af dan optreden. Ik ben godzijdank in prima conditie, maar wie weet hoe ik er over tien jaar bijloop (lacht). Ik heb geen problemen, hoor. Ik wil het leven gewoon een stapje voor zijn.»

HUMO Het is misschien een domme vraag, maar waarom heeft u nel dan nog een elpee gemaakt?

TURNER «Een idee van mijn manager. Vorig jaar kwam ik naar Hollywood om met filmmensen te praten: producers, regisseurs, casting-mensen. Ik liet hen weten dat het mij menens was, dat ik mij in de tweede helft van mijn leven op een filmcarrière wilde concentreren. De onderhandelingen verliepen vlot, zon-der dat er onmiddellijk iets uit de bus kwam. Ik moest een aantal rollen afwijzen, omdat ik a) niet om het even wat wil spelen en b) mijn eigen beperkingen ken. Karakterrollen kan ik niet aan. Geef mij maar een rol als die van Aunt Entity in ‘Mad Max 7- Beyond Thunderdome’. De droom was dus eventjes uitgesteld. En toen stelde Roger (Davies, de Australiër die haar comeback orkestreerde) voor om meteen de plaat te maken die voor 1990 was gepland.»

HUMO Heeft uw manager u moeten overtuigen om die plaat te maken?

TURNER (zacht) « Neen.»

HUMO Of was het uw vriend, die toch een hoge functie heeft bij uw platenfirma?

TURNER (afgemeten) «Mijn vriend heeft niets met mijn carrière te maken. Roger Davies is mijn manager en hij alleen neemt mijn zaken waar.»

HUMO Er zijn miljoenen exemplaren verkocht van ‘Private Dancer’ en ‘Break Every Rule’. Wat gebeurt er als ‘Foreign affair’ flopt?

TURNER «Luister: ik vind dat ik het de jongste dertien jaar uitstekend heb gedaan. De eerste zes jaar van die periode had ik geen hits, maar ik stond tenminste op eigen benen en ik genoot weer van het leven. Dan kwam ‘What’s Love Got To Do With It’, mijn eerste grote solo-hit. Dan ‘Private Dancer’, mijn eerste hit-elpee. Vervolgens ‘Break Every Rule’, een tweede hit-elpee. Ik heb mezelf en mijn familie van een veilige financiële toekomst verzekerd. Als ik nu een plaat uitbreng, die geen succes heeft... okay! Geen probleem! Volgende keer beter! Mijn honger is gestild. Nu wil ik gewoon nog mijn best doen en de mensen iets meegeven. Ik teer niet op verwachtingen, op de kick van de follow up. Ik neem de dingen zoals ze komen. Op die manier vermijd ik ontgoochelingen.»

HUMO U bent niet zoals Michael Jackson?

TURNER «Pardon?»

HUMO Naar het schijnt hangt op zijn badkamerspiegel een briefje waarop ‘Tien miljoen en meer!’ staat.

TURNER «Naar het schijnt (lacht). Neen, dat is echt iets voor jonge mensen. Ik zit nu al dertig jaar in de muziek. Ik benader die zaken liefst op een volwassen manier.»

HUMO U moest ‘Foreign affair’ dus niet voor het geld of de roem opnemen. Wat motiveert u dan?

TURNER «Ik zei het al: het idee kwam van mijn manager. Maar een extraatje kan ik altijd gebruiken. Ik ben een alleenstaande vrouw. Ik wil best wat geld opzijzetten voor als er iets misloopt. En dus dacht ik : waarom niet? Vergeet niet dat de vorige studioplaat al dateert van 1986.»

HUMO Vreemd dat u het podium vaarwel zegt en toch platen blijft maken. Van iemand met uw temperament verwacht men veeleer het tegendeel.

TURNER «Je kan niet eeuwig blijven rondhuppelen als een halve wilde. Ik heb mij kostelijk geamuseerd. ik heb als live-performer het allerhoogste bereikt: een optreden in het Maracana-voetbalstadion in Rio de Janeiro. Opkomst : 180.000 mensen! Een record! (inmiddels verbroken door The Who, fv) Een droom! Dat recordoptreden was het ontbrekende deel van het drieluik dat in deze business de norm bepaalt: eerst scoor je een nummer één-hit, dan een nummer één-elpee en vervolgens laat je een gigantisch stadion vollopen. Ik heb mis-schien de indruk gegeven dat ik met dat soort stunts eeuwig zou doorgaan, maar ik heb het nooit beweerd. Ik ben bijna vijftig. Ik heb lang genoeg op dat podium gestaan. »

HUMO Wat dacht u toen u in Rio het podium betrad?

TURNER «Ik zal je zeggen wat ik dacht. lk dacht: !Mijn God! Ik zit met een probleem!’ (lacht) Het podium leek mijlenver verwijderd van de mensen die achterin zaten. ik kon hun reacties niet eens horen. Ik zag alleen die typische dansjes en golfbewegingen. Het podium was zo breed dat ik mij het hart uit het lijf liep. Plus: er was een hittegolf. Zelfs de Brazilianen zweetten zich dood. Voor de eerste keer in mijn leven ben ik na mijn werk bijna flauwgevallen. Ik was leeg. Maar ik wist: ik ben hier voor de eerste keer; de mensen spreken geen Engels en kennen mijn muziek slechts gedeeltelijk; en toch krijg ik een goede respons. Ik was dus trots en ontevreden tegelijk. Want ik wenste dat er andere manieren waren om mijn Ding te doen.»

HUMO Bekijkt u de video-opnamen van zo’n optreden?

TURNER «Zo weinig mogelijk, want ik zie mezelf er niet graag aan sleuren, als je begrijpt wat ik bedoel. Een video van een meer ontspannen optreden kan ik uitkijken, maar verder heb ik er absoluut geen behoefte aan om mezelf bezig te zien. Een mens is altijd zo kritisch voor zichzelf, hè? Of heb jij misschien.een foto waarvan je vindt dat je er wel mooi opstaat? (lacht) Als vrienden mij vragen om één van die video’s te zien, steek ik de cassette in de recorder en ga ik ben eindje wandelen, ik moet wèl zeggen dat ik de recente Tina— de Tina waarvan ik hou — liever bezig zie dan de oude Tina. Hetzelfde voor mijn platen: op mijn oude opnamen hoor ik teveel gekrijs, teveel overgave om er rustig van te kunnen genieten.»

HUMO Hoe communiceer je met 180.000 mensen die geen Engels praten?

TURNER «Moeizaam! Je moet op z’n minst ‘Dag!’ en ‘Are you allright’ kunnen zeggen in hun taal. Dan heb je ze meteen mee.»

HUMO En als Iemand je verkeerd heeft ingelicht? Als je de verkeerde taal spreekt of ‘Rot op!’ zegt in plaats van ‘Welkom!’?

TURNER «Ik word omringd door professionals. Ik bèn een professional. Zoiets zal mij dus nooit overkomen. En áls je een fout maakt, dan lach je daar toch mee? Je mag jezelf niet al te zeer au sérieux nemen.

»Afgezien daarvan moet je vóór het optreden de mensen van de locale platenfirma even apart nemen. Zo kom je te weten welke platen op de radio komen, welke songs het publiek kent en waar hun gevoeligheden liggen. Je moet ook goed beseffen dat je in dergelijke omstandigheden meestal niet voor een rock’n’roll-publiek speelt. Dat weet ik nog uit de tijd dat ik het hotel- en nachtclubcircuit afdweilde: de mensen willen je zien, anders zouden ze daar niet zitten; maar ze willen een welbepaalde Tina zien, de Tina die ze kennen. Als je daarmee rekening houdt, kan je ze gaandeweg naar je eigen idee van een goede show toetrekken.»

HUMO Frustreert het u niet dat u met die mensen alleen maar in clichétaal kan communiceren?

TURNER «Dat is een probleem, ja. Elke performer heeft behoefte aan communicatie die iets verder reikt dan ‘Hi!’ en het applaus dat daarop volgt. Maar er is niets aan te doen. Je roeit met de riemen die je hebt. De mensen lachen en joelen en daarmee moet je het dan maar doen. Of anders ga je met pensioen (lacht). lk was al blij dat de Zuid-Amerikanen bepaalde refreinen konden meezingen. Of zelfs alleen maar bepaalde klanken.»

HUMO Ik ken een meisje dat zich op fuiven te pletter danste op uw ‘Nutbush City Limits’ en luidkeels meezong: ‘Nutbush City Lismi’

TURNER (lacht als een trompet) «Yeah! Ha-hahahahaha! Zie je wel! De klank en het ritme zijn meestal voldoende. Vergeet ook niet dat Amerikaanse slang-woorden een vreemd soort aantrekkingskracht uitoefenen. Voor veel buitenlanders symboliseert dat taaltje het Land Van Belofte. Die Latijns-Amerikaanse stadions kolken dus van de gevoelens die je maar half begrijpt, en dus moet je je maar tevreden stellen met de idee dat je hen tenminste iéts — hoe miniem ook — hebt meegegeven.»

HUMO Gebruikt u listen als een optreden niet wil vlotten?

TURNER «Neen. Ik heb maar één vuistregel: kies een goede running order; zet je songs in de juiste volgorde. Ik bespeel geen instrument, en dus klamp ik mij vast aan die running order. En sure, de muzikanten zijn al die songs beu en willen er wel ‘s iets nieuws tussengooien, maar mijn antwoord is altijd neen. Als de formule werkt, moet je wel gek zijn om er iets aan te veranderen. Een goede running order werkt overal, elke avond. Als ik na een zestal optredens merk dat het concert halverwege stilvalt, dan zoek ik naar de geschikte song — desnoods een heel voor de hand liggende cover — om er wat actie in te brengen. Een echte professional, iemand die om zijn publiek geeft, gooit er een song tussen die het wonder doet gebeuren.»

HUMO Zou u uw gevoel voor drama en timing kunnen aanwenden in de politiek?

TURNER «Weet ik niet. Mensen die een publiek kunnen toespreken zijn er genoeg, maar om een land te leiden heb je volgens mij ook nog een goed stel hersens nodig.»

HUMO Klopt het dat goede performers privé vaak verlegen zijn?

TURNER «Ik word wat verlegen als ik merk dat mensen van mij verwachten dat ik in alle omstandigheden even wild en sexy ben als op het podium. Dat maakt me onzeker als ik een kamer binnenwandel. Want ik hou er niet van als de act niet gescheiden wordt van de werkelijke persoon. Ik ben een actrice. Ik acteer een rol die bij de songs past.»

HUMO Doen uw vrienden en collega’s hetzelfde? David Bowie? Eric Clapton? Mick Jagger?

TURNER «Ik schiet goed op met die mensen, maar het is een misverstand te denken dat we boezemvrienden zijn. Ik ken hen dus onvoldoende om hun zwakheden te kennen. In de praktijk is er van verlegenheid geen sprake: we maken samen wat plezier, spelen muziek of delen een fles champagne.»

HUMO Wat vindt u er van dat The Rolling Stones weer op pad gaan?

TURNER «Fantastisch! Een klassieker blijft namelijk een klassieker. Weinig mensen zijn de Stones beu, ook al omdat ze niet elk jaar met een nieuwe tournee komen aanzetten. De Stones blijven fris en ik wil ze dolgraag zien.»

HUMO Ik ook, maar vind u de 65 miljoen dollar die ze gaan incasseren niet overdreven? Zijn de Stones dat waard? Is om het even welke rockgroep dat waard?

TURNER «De Stones moeten de allerbeste technici en zakenlui betalen. Na aftrek van die onkosten houden ze nog wat... pocket money over (lacht). En natuurlijk zijn dat aardige sommen! De Stones spelen voor hun plezier, maar moeten ook een bepaalde levensstijl ophouden. En aan de andere kant hoeven Mick en Keith het echt niet voor het geld te doen: ze verdienen maandelijks fortuinen aan de auteursrechten van hun oude hits.»

HUMO Kent u uw eigen verkoopscijfers uit het hoofd?

TURNER «Neen. De heren van mijn management goochelen daarmee, maar ik kan die getallen niet onthouden. Ik ben een performer. lk maak me meer zorgen over mijn podiumkleren.»

HUMO In de periode na Ike moest u toch uw eigen boontjes leren doppen?

TURNER «Zelfs toen wist ik mij goed te omringen. Ik zocht de beste accountants en managers. Ik betaalde hen goed, zelfs als dat be-tekende dat ik nauwelijks iets overhield voor mezelf. Ik was iets aan het opbouwen, begrijp je.»

HUMO Krijgt u geen last van hoogtevrees als u beseft welke bedragen er nu op het spel staan?

TURNER «Ach... ik hou niet van al dat gecijfer. Maar ik moet die vergaderingen met boekhouders en advocaten uitzitten. Er komt zoveel bij kijken. Eerlijk gezegd verwart en verveelt het mij. »

* * *

DE KRITIKASTER «Tina Turner? Het Grote Geld, hé. Heeft nog in Sun City gespeeld en draait haar hand niet om voor monsterdeals met multinationals. Dat gedoe met Pepsi, bweurk! Uitverkoop» `

DE FAN «Tina Turner? Je ziet dat ze haar werk ter harte neemt. Die Pepsi-spot dient gewoon om haar tournees te financieren. Ze verdient een aardige cent, ja. Maar ze heeft ook vier kinderen opgevoed en stort geregeld gulle bijdragen in allerlei liefdadigheidsfondsen. Prachtvrouw!»

MIJN SCHOONMOEDER «Vraag haar wanneer ze dat HAAR nu ‘s gaat kammen! »

***

HUMO Het is een oude vraag, maar ze blijft noodzakelijk waarom schrijft een vrouw die zelf ‘Nutbush City Limits’ schreef en massa’s levenservaring heeft, niet méér eigen songs?

TURNER «Ik kan het niet. Ik heb het niet. En ik ben niet graag depressief. Sommige mensen schrijven prachtige depressieve songs, maar ik heb geen zin om terug te kijken op de dieptepunten van mijn leven. Er is al genoeg verdriet in de wereld, en het geluk dat ik nu beleef kan ik, met mijn beperkte capaciteiten, onmogelijk in goeie songs verwerken. Ik wil niets forceren. Ik kén de schrijftechnieken — een paar versregels, een refrein, een middenstuk — en ik herken meteen een goeie of een slechte song. Maar om er nu echt voor te gaan zitten... Ik stel me tevreden niet de songs die men mij aanreikt. De mensen met wie ik werk schrijven hun songs vaak op mijn maat.»

HUMO Nu u het zegt: het titelnummer van ‘Foreign Affair’ is van Tony Joe White; vreemd dat een gore swamp rocker uit Louisiana een verhaaltje schrijft over romantiek in het zuiden van Frankrijk.

TURNER «Precies! Dat bedoel ik. Een forse cultuurschok, nietwaar? Ik kende zijn seksueel getinte songs, maar toen ik hem ontmoette, vond ik dat hij daar de fysiek niet voor had (lacht). Maar ik schrok nog harder toen hij met ‘Foreign Affair’ kwam aandragen. Blijkt dat Tony Joe White — de blanke rocker uit het diepe Zuiden — veel reist en geregeld naar Parijs afzakt. Wat maar weer ‘s bewijst dat je mensen nooit op oppervlakkige indrukken mag vastpinnen.

»’Foreign Affair’ is inderdaad een beetje mijn verhaal. Ik woon in Londen en hoop spoedig een huis te kopen op het Europese vasteland. Ik treed nu al 28 jaar op in Europa en elke Europese reis voelt aan als een homecoming. En tja... mijn vriend is een Duitser, mijn eerste succes haalde ik in Europa. Ik kan moeilijk onder woorden brengen wat mij precies in Europa aantrekt. Ik ben ook geen talenknobbel, en dat ervaar ik soms als een handicap. Maar ik voel dat ik de tweede helft van mijn leven in Europa wil doorbrengen en ik ben vast van plan mijn instincten te volgen.»

HUMO Sorry dat ik aandring, maar ik blijf het zonde vinden dat u niet meer eigen songs schrijft. Om het even welk soepkieken van negentien jaar noemt zich tegenwoordig ‘singer-songwriter’. Maar u een vrouw die een stormachtig huwelijk, een abortus en veel lief en leed achter de rug heeft — zou échte levensliederen kunnen schrijven.

TURNER «Het is geen zonde omdat je niet alles kan doen. Het is een illusie te denken dat een artiest alles kan zijn wat je wil. Ik heb twee talenten: ik kan zingen en dansen. Een heleboel mensen kunnen geen van beide. Een heleboel mensen hebben méér dan twee gaven, maar dat zijn supertalenten. Ik ben geen supertalent. Ik trek mij dat niet aan. Ik ben niet geprogrammeerd om songs te schrijven. Why force it?»

HUMO Misschien bent u bang om bepaalde standpunten in te nemen?

TURNER «Ik ben een drukbezette vrouw. Ik heb weinig tijd om meningen te verkondigen.»

HUMO Wat is uw standpunt inzake abortus?

TURNER (kijkt even opzij) «Ik wil geen standpunt innemen, want als jij dat standpunt afdrukt, jaag ik mensen tegen mij in het harnas. Ik hou de politiek op afstand. En ja: ik hèb mijn meningen. Maar er zijn al genoeg mensen die te pas en te onpas hun mening uitdragen — met name over het onderwerp dat je aanhaalt. »

HUMO Abortus wordt dit jaar hét strijdpunt in de Amerikaanse politiek.

TURNER «Weet ik. Op een goeie dag zal ik misschien besluiten om mij in te zetten voor bepaalde doelstellingen. Maar dan zal ik mij vol-ledig engageren, zal ik geen zangeres/danseres zijn die zomaar wat beweert. Ik plan mijn leven zorgvuldig, omdat ik vroeger die vrijheid niet had. Op dit ogenblik wil ik zijn wie ik ben, niets meer, niets minder. En het is niet omdat er problemen bestaan en omdat ik zelf veel heb meegemaakt, dat ik op een zeepkist moet springen. Ik ga geen standpunten innemen omdat anderen dat willen of omdat het toevallig in de mode is. Ik Iaat veel wereldproblemen aan mij voorbijgaan omdat ik mijn job naar behoren wil doen. Mijn job is: mensen een stukje geluk aanreiken.»

HUMO Heeft u er bezwaren tegen dat we over Ike praten?

TURNER «Hangt er van af wat je wil bespreken. »

HUMO Uw ex-echtgenoot is onlangs voor de zoveelste keer gearresteerd op beschuldiging van drug- en wapenbezit. Denkt u dan niet: ‘daar gaat hij weer!?’

TURNER «Ik ben al veertien jaar weg bij Ike Turner. Mijn houding is die van elke vrouw die zestien jaar met iemand heeft samengeleefd en dan is opgestapt. Ik zeg: het is ZIJN leven. Het is ZIJN keuze. Als blijkt dat hij niet sterk genoeg is om een nieuwe weg in te slaan, dan ben ik daar niet verantwoordelijk voor. lk heb nu een goed leven. Het is jammer dat die persoon —die deel uitmaakte van mijn familie — zichzelf niet beter in de hand heeft.»

HUMO Heeft u hem sedert de scheiding al ontmoet?

TURNER «Neen.»

HUMO Hoe groot is de kans dat het wel gebeurt?

TURNER «Een tijd geleden woonden we allebei een inhuldiging bij in de Rock’n’roll Hall Of Fame. Onze paden hebben zich niet gekruist.»

HUMO Wat zou u zeggen als hij hier plotseling zou binnenwandelen?

TURNER «Zoals tegen iedereen die je ontmoet. Een echte conversatie zou ik vermijden, omdat ik weet hoe die zou verlopen... Ik heb mijn steentje bijgedragen. Lees mijn boek en mijn interviews en je zal vaststellen dat ik een positief ingestelde vrouw ben. Het ligt niet in mijn aard iemand de les te spellen en zeker niet een man die bijna zestig jaar oud is.»

HUMO U bent dikwijls te zien op allerlei rock’n’roll-festiviteiten: de Hall Of Fame, de Elvis Awards, de Prinse’s Trust-avond... Komt u voor andere dingen nog de deur uit?

TURNER «Nauwelijks. Het interesseert me niet. Ik heb mijn werk en mijn privéleven. Ik begin gesettled te raken. Het nest lonkt. Ik wil mij ontspannen. Ik heb al die tijd aan één stuk door gewerkt — in tegenstelling tot The Stones, die geregeld een pauze van vier jaar durven nemen. Het jet set-leven interesseert mij matig en het straatleven nog minder.»

HUMO U gaat toch winkelen? De roddelpers heeft het over ware boetiekstrooptochten, een praktijk die volgens de meest gangbare theorieën altijd op een psychologisch gemis wijst...

TURNER (lacht) «Misschien wel. Ik mis een heleboel dingen, omdat ik niet zomaar de straat kan oplopen en om het even wat om het even waar kan kopen. Want voor je ‘t weet staat er een meterslange rij van mensen die een handtekening opeisen. Ik heb dus een deel van mijn vrijheid verloren, maar ik wil er nog steeds voor vechten. Soms zet ik een hoed en een zonnebril op en ga ik hier en daar een kijkje nemen. »Wat die zogenaamde strooptochten betreft : ik ben een self made woman. Ik koop zelf de kleren die ik voor video’s en fotosessies aantrek. Ik koop vaak máánden op voorhand, en dan valt het natuurlijk op dat ik in Parijs of Milaan duizenden dollás in één smak uitgeef.»

HUMO Heeft u al problemen gehad met de roddelpers?

TURNER «Mijn filosofie is: zeg altijd de waarheid. Maar blijf oppervlakkig. Want als je je diepste overtuigingen prijsgeeft, zal je altijd iemand tegen de schenen schoppen en kom je ais artiest in moeilijkheden.»

HUMO Kan u uzelf vergelijken met vrouwelijke tijdgenoten? Aretha Franklin? Dionne Warwick? Diana Ross?

TURNER «Moeilijk, want afgezien van het feit dat we allemaal succesrijke vrouwen zijn, hebben we weinig gemeen. Diana had acteerambities, maar heeft het blijkbaar nogal druk met de opvoeding van haar kinderen. Dionne heeft zich na het afsluiten van haar Bacharach-periode uitstekend hersteld. En het recente succes van Aretha deed mij persoonlijk veel plezier, want die vrouw hééft het. Met haar voel ik mij het meest verwant. Dionne en Diana waren altijd minder wild dan Aretha en ik. Ze waren altijd... aanvaardbaarder.»

HUMO De wereld kent twee Tina’s: Tina I, de sexy podiumkat; Tina II, de vrouw die veel heeft geleden maar zich een eigen weg baande. Is er nog een derde, vierde, vijfde Tina?

TURNER «lk ben geen tobberig type. Ik sta niet stil bij het verleden en bij mijn fouten. Problemen los ik zo snel mogelijk op. Ik verkies harmonie en plezier boven miserie. De wereld zit in de nesten, ja. Maar met het leven dat ik heb geleefd, wéét ik dat ik gekibbel en geweld ver van mijn deur wil houden.

»Soms Iaat ik mij gewoon meedrijven met de stroom. Had ik geen platencontract? Geen probleem: dan ging ik weer wat optreden. Ik liet het toeval zijn gang gaan. Op een dag liep ik in New York Rod Stewart tegen het lijf. Hij moest die avond een tv-show opnemen en nam me mee naar de set. Vanaf dan begon mijn carrière weer te rollen. En toen David Bowie in New York zat voor onderhandelingen met EMI-America, liet hij zich ontvallen dat hij ‘s avonds naar één van mijn optredens ging kijken. Die EMI-lui gingen mee en korte tijd later had ik weer een contract! »

HUMO Bent u vertrouwd met nieuwe zwarte genres als rap en hip hop?

TURNER «Ik leef in Europa en als ik naar Los Angeles of New York reis, is het om er te werken. Rap is duidelijk muziek voor jonge men-sen. Niet bepaald mijn stijl. Ik hou meer van muziek dan van dat eindeloze gepraat op een beat. Maar de jeugd lijkt het wel te lusten, dus...»

HUMO Bowie heeft met Tin Machine zijn zoveelste koerswijziging doorgevoerd. Acht u zichzelf tot zoiets in staat?

TURNER «Hmm... Neen. David is een geval apart. Hij is altijd een beetje ráár geweest. Hij heeft toneel gespeeld op Broadway, zat in verscheidene films en staat bekend als een artiest die zijn eigen lot naar believen manipuleert. Van hem verwacht het publiek radicale koerswijzigingen. Ik denk niet dat men dat van mij zou aanvaarden. »