Humo sprak met een drugstrafikant: ‘Het is toch niet omdat wij criminelen zijn, dat men ons als misdadigers moet behandelen?’

De drugstrafiek is niet meer wat ze geweest is. Ooit kon je fluitend een opgezette tapir importeren uit Colombia, van kop tot staart gevuld met coke van de beste kwaliteit. Tegenwoordig is het een gedoe met tussenpersonen en geheime telefoontjes op zogenaamd onkraakbare netwerken, en als je dan eindelijk de juiste container hebt geopend en het eerste pakje in de kofferbak van je auto gooit, word je op de schouder getikt: ‘Hé, vriendje, waar denken we dat we mee bezig zijn?’ Het is Bart De Wever, of één van zijn ondergeschikten.

ALDO CLAES (drugstrafikant) «Wij kunnen ons werk nog amper doen, het is echt systematisch pestgedrag geworden. Ik zeg weleens: ‘Het is toch niet omdat wij criminelen zijn, dat men ons als misdadigers moet behandelen?’»

HUMO Zijn jullie dan geen misdadigers?

CLAES «Misschien wel, maar dat is nog geen reden om ons weg te zetten als criminelen.

»Men vergeet ook dat wíj het zijn die de Antwerpse haven draaiende houden.»

HUMO Wat bedoel je daarmee?

CLAES «Ik zal dat verduidelijken met een voorbeeld. Tot voor kort verstopten mijn Zuid-Amerikaanse vrienden graag wat coke tussen dozen met bananen. En waarom werden die bananen verscheept?»

HUMO Omdat er vraag was naar bananen?

CLAES «Vraag naar bananen, in Antwerpen? Ik dacht het niet. De gemiddelde Antwerpenaar zou vijftig jaar geleden hebben gezegd: ‘Ik, een banaan fretten? Ni zwaanzen hè, gast. Ik zen toch gene...!’ Vul de puntjes maar in zonder dat Humo de sociale media over zich heen krijgt.

»Toch heeft de banaan zijn weg gevonden. Eerst bij schoolkinderen, daarna in yoghurtpotjes, als pralinevulling enzovoort. De bananenetende gemeenschap mag ons dankbaar zijn, en vooral de Antwerpse haven, want wij liggen aan de basis van duizenden bananenbanen.»

HUMO Maar met bananen lukt het transport niet meer?

CLAES «Dat is een aflopende zaak, zeker na die operatie Sky. Wat een ellende was me dat, zeg. Toen we hoorden van die invallen, zijn wij als gekken berichtjes beginnen te deleten, maar toen alles goed en wel deloten was, bleek dat alles al maanden op een server van de flikken stond.»

HUMO Deloten? Wat bedoel je daarmee?

CLAES «Nederlandse vervoegingen van Engelse leenwoorden zijn een groot probleem. Wij drugstrafikanten werken graag mee aan oplossingen. Daarom vervoegen wij het werkwoord deleten net zoals het Nederlandse genieten. Dus ik delete, jij deloot, wij hebben deloten. Wel, wij hebben dus heel wat deloten, maar allemaal voor niks. Ik heb de geruchten over die operatie natuurlijk wel gechocken en dubbelgechokken, want in de drugswereld vervoegen wij checken hetzelfde als trekken. Maar het nieuws bleek waar te zijn. Het is een ramp voor de kinderen.»

HUMO Waarom?

CLAES «Omdat het gedaan zal zijn met de import van bananen. Nu zetten we volop in op quinoa. Maar wat als een kleine zit te jengelen om een banaan? Moet je dan als ouder zeggen: ‘Neem maar een hap quinoa!’ Zo werkt dat niet, hè! En die flikken hebben ook allemaal kinderen die weleens een banaantje willen, die schieten dus in hun eigen voetsel. Wij van de drugswereld gebruiken die term graag als het – zoals in dit geval – niet duidelijk is of iemand in één of twee voeten schete. Want wij vervoegen schieten hetzelfde als deleten. Met voetsel hou je dat aantal in het midden. Er zijn ook collega’s die een nieuw meervoud voor kip willen: één kip, twee kepen. Ja, vooral met diersoorten is er nog veel werk. Wij zijn erg te vinden voor kariboeien, kaketoeien, maraboeien, oehoeien, enzovoort. Eens dat achter de rug is, kunnen we de stap zetten naar gordijnroeien en sudokoeien. Die vereenvoudiging zal een zegen zijn voor al die kindertjes die onze lastige taal onder de knie moeten krijgen, en die daarbij ocharme niet eens troost kunnen vinden in een simpel banaantje. Want nee, die worden niet meer ingevoerd, met dank aan het gerecht.»