Interne VRT-mail onderschept: ‘De volgende die zijn puddinkje naar Niels Destadsbader gooit, mag het bij mij komen uitleggen’

Hou het stil, maar het zijn spannende tijden voor de VRT. Na een bijzonder woelige periode voor de openbare omroep, zit de opgelopen imagoschade CEO Frederik Delaplace duidelijk hoog. Gisteren stuurde de bestuurder van de VRT daarom naar alle werknemers een mail waarin hij een aantal nieuwe communicatieregels oplegde aan iedereen binnen de omroep. Samengevat: hou je bek, want wat binnen de VRT gebeurt, blijft binnen de VRT. Natuurlijk werd de mail, waarin elke vorm van lekken verboden werd, meteen gelekt naar de buitenwereld. Enkele markante passages:

‘De door de media breed uitgesmeerde verkoop van ‘Thuis’ aan een extern productiehuis, is een succesverhaal. Wie anders beweert, zal door de communicatiedienst én de directie beschouwd worden als een nestbevuiler. Word je gecontacteerd door laaghartige journalisten die vragen hebben over het lot van ‘s lands best bekeken soapserie? Wijs dan op de feiten. Eén voorbeeld dat je kunt aanhalen: ‘Thuis’ was nog maar net verkocht aan productiehuis Eyeworks, of het nieuws kwam al dat het personage van Stan van Samang binnenkort uit beeld verdwijnt. Als dàt geen vooruitgang is, wat dan?’

‘Voor vragen van buitenaf over de interne keuken van de VRT geldt slechts één gouden regel: communiceren over VRT gebeurt uitsluitend door de communicatiedienst. Krijg je toch onbeschofte vragen van buitenaf? Eén antwoord: “Geen commentaar.’ Dat is niet ongewoon, en al helemaal geen spreekverbod, want zo gaat het ook in elk ander bedrijf dat niet de VRT is. Vraag maar aan journalisten als Catherine van Eylen of Karl Vannieuwkerke, die kennen als bedrijfsleiders als geen ander het klappen van de zweep.’

‘Correctie van de vorige richtlijn: Catherine van Eylen kent niéts van het bedrijfsleven - ze maakt niet eens deel uit van een vennootschap blijkbaar - en Karl Vannieuwkerke is géén journalist. Om dat laatste in de verf te zetten tegenover de buitenwereld, want mensen raken blijkbaar snel in de war als je als niet-journalist commentaar geeft bij sportwedstrijden, zal Karl zich voortaan ook over tal van niet-sportieve taken buigen binnen onze omroep. Elke maandag en dinsdag zal Karl terug te vinden zijn in de bedrijfskantine, waar hij op onze vraag zal instaan voor de soepbedeling, en op woensdagnamiddag zal hij ramen lappen. Op donderdag boent hij de shiny floor. Op vrijdag brengt hij José naar het bingo.’

‘Wat betreft verdere vragen over de interne keuken van de VRT: de directie wenst te benadrukken dat er nòòit een Radio 1-programma onder die titel bestaan heeft, en al helemaal niet met leeggangers als Sven Speybrouck en Koen Fillet.’

‘Zoals jullie weten, hebben we de laatste tijd afscheid moeten nemen van heel wat collega’s. Enkelen van hen hebben na hun ontslag – dat ze trouwens helemaal zelf verdiend hebben, maar dat terzijde helaas nogal onsportief gereageerd in de pers door leugens te verspreiden over ons mediahuis, en de manier waarop ze bedankt werden voor bewezen diensten. De omroep zou daarom nog eens willen benadrukken dat ontslagen werknemers nérgens zo goed begeleid worden als bij de VRT. Zo worden alle ontslagen collega’s door ons volledig kosteloos naar een boerderij gebracht op een zonnige heuvel, omringd met groene weides zo ver het oog reikt, en waar ze eindeloos kunnen dollen met oude vrienden zoals Tomas De Soete, Andrea Croonenberghs, Geena Lisa, Martine Prenen, en Saartje Vandendriessche. De zon schijnt er altijd. Kijkcijfers bestaan er niet. De regioredacties van Radio 2 mogen er elke dag op de radio komen. Er is geen pijn meer.’

‘Jullie hebben onlangs misschien geruchten gehoord over hoe de hele top van de onlineredactie van VRT NWS noodgedwongen thuis zou zitten, zogezegd ‘na een conflict met de rest van de redactie’. Niets is minder waar, collega’s. De VRT is namelijk een trotse pionier in telewerk, en de chefs in kwestie zijn gewoon uitgekozen om als eerste deel te nemen aan een proefproject waarbij onze werknemers in de toekomst makkelijker en meer van thuis uit zullen kunnen werken. Want bij de VRT komt de werknemer eerst.’

‘Zoals hierboven gezegd, komt bij de VRT de werknemer dus altijd eerst. Maar sommige werknemers komen nu eenmaal eerster dan de rest. Ik wil daarom geen énkel commentaar meer horen van iemand met VRT-signatuur over de zogezegd riante exclusiviteitscontracten van enkele schermgezichten bij onze omroep. Aansluitend wil ik ook onderstrepen dat de volgende die het grappig acht om in de kantine zijn puddinkje naar Niels Destadsbader te gooien, het bij mij mag komen uitleggen. En wees maar zeker: als ik erachter kom wie Tom Waes vorige week van zijn fiets gereden heeft op de parking, mag de schuldige zich opmaken voor een transfer naar het archief. En ja, ik kijk naar jou, Siska.’

‘Laat er desondanks geen misverstanden over bestaan: natùùrlijk is er plaats voor dialoog binnen de VRT, en puntjes van aandacht zullen altijd ter sprake gebracht kunnen worden. De enige voorwaarde: interne kritiek moet ook intern besproken worden. Wie met kritische vragen zit, kan zich daarom voortaan wenden tot lokaal 101 in de kelder van de Reyerslaan, waar een infopunt wordt opgericht voor bezorgde medewerkers - het is de vergaderzaal zonder ramen en met de geluidsdichte deur. Ken je misschien een collega die volgens jou met vragen zit? Of vermoed je dat iemand anders binnen de VRT twijfelt aan de nieuwe koers van onze geliefde omroep? Bel dan de nieuwe, speciaal opgerichte VRT-hulplijn (het nummer zal binnenkort meegedeeld worden op posters in de gangen van het gebouw), of laat een anoniem briefje achter met zijn of haar naam in de zwarte brievenbus aan de deur van CEO Delaplace. De VRT, en bij uitbreiding de Vlaamse bevolking, dankt je!’

‘De hulplijn uit bovenstaande richtlijn kan trouwens ook geraadpleegd worden door collega’s die met vragen zitten over het nieuwe staatsieportret van onze zeer gewaardeerde CEO in de lobby, of het twintig meter hoge standbeeld uit massief goud in zijn beeltenis dat in de toekomst op de binnenplaats zal komen te staan van onze nieuwe VRT-gebouwen aan de Reyerslaan. En dan dit nog: heb je als VRT-medewerker thuis soms oude juwelen liggen die je kwijt wil? Of heb je toevallig gouden vullingen in je kiezen? Bel dan zéker de VRT-hulplijn, of laat je contactgegevens achter aan het onthaal. Wij contacteren joù.’

‘Tot slot: alle bovenstaande regels zijn géén poging tot censuur. Wie anders beweert, wordt ontslagen.’