‘Nu het einde van de pandemie nadert en de ic’s leeglopen, vallen zorgverleners dankzij de après-ski gelukkig niet in een zwart gat’

Nog even en dat hele coronagedoe is een vage herinnering waarover we glimlachend de schouders zullen ophalen: ‘Het was een hoop ellende, maar vaak was het ook gezellig, met zijn allen rond die vuurkorf in de tuin en zo...’ Maar hoe moet het nu verder met de zorgverleners? Zullen die niet in een zwart gat vallen als de toevloed aan patiënten opdroogt? Mensen uit de sector denken dat het nogal mee zal vallen, waarmee ‘vallen’ meteen promoveert tot één van de populairste werkwoorden in deze editie van uw lijfblad.

DR. KOEN DE ZEULDER «Nee, mijn collega’s en ondergeschikten hoeven niet door lege ziekenhuisgangen te dwalen of uit verveling dwangmatig op de gsm te tikken in verlaten wachtkamers, want de herfst van het virus valt wondermooi samen met de hoogzomer van het winterseizoen.»

HUMO Wat bedoelt u met deze raadselachtige maar bewonderenswaardig fraaie formulering?

DE ZEULDER «Het skiseizoen draait op volle toeren en de krokusvakantie moet nog beginnen. Wij verwachten busladingen kreunende wintersporters met een fraai gamma aan letsels.»

HUMO Dat zijn dan vooral breuken?

DE ZEULDER «Gebroken armen en benen vormen inderdaad nog steeds de saaie hoofdmoot, al wordt dat weleens afgewisseld met fracturen aan de ribben en de polsen. Maar gelukkig is er het fenomeen après-ski. Een valpartij op een vloer vol gebroken glazen geeft een heel ander beeld, en door het drankgebruik worden niet alleen massa’s geïntoxiceerden aangevoerd, we verwachten ook fracturen aan oogkassen en schedels, klaplongen en af en toe een gescheurde milt en steekwonden, want bij oplopende discussies wordt de skistick vaak als wapen gebruikt.»

HUMO Zullen er dit seizoen ook nieuwigheden zijn?

DE ZEULDER «Het is altijd afwachten, maar ik ben hoopvol: de creativiteit van de wintersporter kent geen genzen. Zo kwamen ze een paar jaar geleden met het paraskiën aanzetten. Om het alpiene milieu en vooral zichzelf nog effectiever te vernielen, hangen die gekken aan een soort parachute, met de ski’s aan de voeten. Geregeld donderen ze tientallen meters omlaag, waarbij ze vaak een lawine veroorzaken, maar je ziet soms ook dat ze onvoldoende hoogte halen, waardoor een brave ouderwetse skiër zo’n waaghals in de rug krijgt. En ik kan je verzekeren: als je de punten van die ski’s met een hoge snelheid tussen je schouderbladen krijgt, dan word je gewoon gespiest. Als er plots een stevige wind opsteekt, wat in dat rotgebergte altijd mogelijk is, dan kies je mee het luchtruim. Aangenaam is dat niet, maar het is wel een spectaculaire manier om je laatste levensadem uit te blazen terwijl de lammergieren om je heen cirkelen, want als die beesten bloed ruiken, zijn ze er als de kippen bij.»

HUMO Nu vergelijkt u gieren met kippen. Gaat die vergelijking wel op?

DE ZEULDER «Amper, ik geef het toe, de verschillen zijn groter dan de overeenkomsten. Een gier is een vleeseter, en dat proef je. Ook de structuur van de gierfilet lijkt eerder op die van een rund. Als je niet beter weet, zou je denken dat er een sappig stuk bizon op je bord ligt. Natuurlijk mag je alleen jonge gieren in de pan gooien, want zodra die beesten volwassen zijn, deugen ze enkel nog voor een stoofpotje of een bouillon. Ja, die trotse koningen van het gebergte groeien op tot taaie rakkers.»

HUMO Gaat u zelf op wintersport?

DE ZEULDER « Ik vertoef weleens, enkel als hulpverlener dan, in de buurt van die sukkels die omlaagglijdend op een plank of een paar latten hun levensverwachting drastisch inkorten. Ja, dan zie je wat, hoor! Het is amper te verdragen. Gelukkig kan ik ’s avonds terecht in een goed pension waar ik, jawel, al eens een gier krijg voorgeschoteld. Vooral de nek is een delicatesse, wist je dat? En o, dat merg! Dat smelt op je tong. En daarbij dan een glaasje grüner veltliner met tonen van peper en citrusvruchten, dat is het paradijs! Dat heb ik tijdens de lockdown echt gemist. Wat heerlijk dat de pistes weer open zijn!»

Olympische winterspelen Eén, zaterdag 5 februari, 9.15