Twee yogi’s op Internationale Yogadag: ‘Je hebt het recht niet om yoga te beoefenen als je niet de juiste roots hebt’

De wereld siddert en borrelt als een vrolijke bruistablet, want daar is de zomer. Vanuit de hoge luchten weerklinkt het enthousiaste gekwetter der trekvogels, en ondergronds krioelen kleine diertjes met een wisselend aantal poten, naargelang de soort waartoe ze behoren (dat gaat van nul tot zowat duizend), op zoek naar andere diertjes die letterlijk of figuurlijk om op te vreten zijn. Ook in de mensenwereld wordt het nieuwe seizoen uitbundig gevierd. Het is dan ook een tijd waar Jana en Thibault al maandenlang naar uitkijken.

JANA «En daarbij houden wij ons strikt aan de kalender. Eind februari waren er al een paar warme dagen, maar wij gingen niet in het zonnetje zitten. Nee, ik deed braaf mijn oefeningen op mijn yogazolder en Thibault keek in de kelder de tuinslangen nog eens na.»

THIBAULT «Vooral de koppelingen, want zo’n systeem staat of valt met de deugdelijkheid van de koppelingen. De rubbertjes moeten op tijd worden ingevet, anders worden ze sprok. En op 21 maart, en geen dag eerder, begin ik buiten de leidingen te leggen.»

JANA «Thibault heeft alweer een slim plan uitgetekend.»

THIBAULT «Op de ene plek moet je draineren, op een andere plaats mag het af en toe wat nevelen. Ik heb ook een fonteintje voorzien met een timer, en dit jaar zelfs een watervalletje.»

HUMO Is dat geen waterverspilling?

JANA «Nee. De helft van onze tuin bestaat uit regentonnen. Zelfs met een droge zomer moeten we het tot 21 september kunnen volhouden. En daarna gaat het hele systeem weer naar de kelder.»

THIBAULT «Wij zetten de installatie maar vijf minuten per dag aan. Net voor zonsondergang. Dat lijkt niet lang, maar het zijn wel vijf heerlijke minuten. Maar met Pasen laten we het water een uur lang lopen. O, dat was een heerlijke dag!»

HUMO Waarom met Pasen?

JANA «Omdat wij sinds tien dagen diepgelovig zijn. Weet je, ik ben eigenlijk keiwoke. Ik deed dus aan yoga, maar dat is welbeschouwd culturele... hoe zegt ge dat?»

THIBAULT «Bedoel je: hoe schrijf je dat? Met een c, maar je spreekt het uit als een k. Dus niet: sulturele. Maar dat heb je ook niet gedaan.»

JANA «Die yoga is een typisch geval van culturele toe-eigening. Je hebt het recht niet om dat te doen als je niet de juiste roots hebt. Dat heb ik tien dagen geleden begrepen. Hetzelfde met sushi: er zijn van die botteriken die zich daarmee volvreten, maar het enige Japans dat ze kennen, is Honda en Daihatsu.»

THIBAULT «Is Daihatsu geen Koreaans automerk?»

JANA «Zou kunnen, dat weet ik niet. Als je zelfs geen basiskennis hebt over Japanse automerken, is sushi natuurlijk helemaal uit den boze. Daarom hebben wij ons bekeerd tot dat goeie ouwe christendom. Mijn yogazolder is inmiddels een kapelletje. Zeg nu zelf, hoe woke zijn wij?»

HUMO Gaan jullie dan ook naar de heilige mis?

THIBAULT «Dat is wat moeilijk, met die corona. Maar ik bid elke dag. ‘O Heer, geef mij de kracht om de nevelsproeier in de eeuwen der eeuwen...’ Zoiets, alle begin is moeilijk. We hebben nog veel te leren.»

JANA «We zoeken ook nog een priester om dat hele watersysteem te laten zegenen, dat is misschien efficiënter dan elke dag bidden. En de vrijgekomen gebedstijd kan Thibault dan gebruiken om te bidden voor de culturele booswichten die nog steeds sushi eten en aan yoga doen, zodat ze tot het ware geloof komen.»

THIBAULT «Tegen zij die volharden in Het Kwaad zeg ik: ‘Denken jullie dat de Heer met een Daihatsu reed?’ Als zij dan antwoorden dat God niet bestaat, zeg ik: ‘Wie niet bestaat, kan geen auto besturen, en al helemaal geen Daihatsu. Of een Honda.’ Daarna besprenkel ik hen met wijwater met een spuitpistool van Gardena, toch veel beter dan zo’n goedkoop huismerk van de bouwmarkt.»

JANA «Dat is de eerste stap op weg naar de spirituele vernieuwing. En daarna mogen ze naar mijn kapelletje, om hun sushi te offeren aan de heilige Thibault.»

THIBAULT «Ja, want Jana lust geen sushi.»