‘Als ik een hoer was, zou Olga Leyers mijn gat mogen strelen voor 90 euro. Aan Zuhal Demir zou ik 20.000 euro vragen’

Herman Brusselmans gaat iedere week op zoek naar het verhaal achter een opvallende kop in de krant of op een nieuwssite.

Eenzaam liep een oude hoer over straat. Zij was een sekswerker. Dat betekent dat ze haar lichaam verkocht voor geld. Met allerlei mannen moest zij onzedelijke handelingen uitvoeren, voor een schamel bedrag. Als een man haar linkeroksel wilde kussen, betaalde die daar maar 7,5 euro voor. Voor haar rechteroksel van hetzelfde laken een pak. In een knie knijpen: 3 euro. In de neus bijten 5 euro. Aan het gat likken 12 euro. Dat zijn toch belachelijke bedragen? Mocht ik een mannelijke hoer zijn, en pakweg Olga Leyers zou in m’n neus willen bijten, dan zou ik daar zeker 30 euro voor vragen. Aan m’n gat zou ik overigens niet laten likken, want m’n gat is m’n heiligdom. Zonder m’n gat zou ik niet willen blijven leven. Doch als Olga Leyers m’n gat zou willen strelen met een eendenveer, zou dat haar algauw 90 euro kosten. En als Zuhal Demir het zou willen doen, dan vroeg ik het symbolische bedrag van 20.000 euro. Let op, ik heb niks tegen Zuhal Demir, en ze lijkt me een leuke, lieve, en godsvrezende vrouw, maar van m’n gat moet ze afblijven.

Nog steeds liep de oude hoer over straat. Zij was reeds 77 jaar en zat al zestig jaar in het vak. Veel had ze meegemaakt, zoniet alles. In 1966 was de toenmalige prins Albert bij haar langsgekomen om eens lekker z’n zak te legen. Marionella, want zo luidde de schuilnaam van de hoer, vroeg aan hem: ‘En op welke manier zou u de daad willen uitvoeren, Sire?’, omdat ze hem herkend had uit de kranten, waarin prins Albert vaak opdook met z’n foto, die dan een onderschrift had, zoals: ‘Onze prins aait de Congolese weesjes over het bolletje’, of ‘Tijdens de uitvoering van ‘Parsifal’ van Richard Wagner liet Albert een duidelijk hoorbare scheet vliegen’. Nou, deze prins bevond zich dus in 1966 in het hoerenkamertje van Marionella, en hij zei: ‘Wel, ik zou graag m’n zak legen door jou te laten urineren op m’n tonsuur, waar ik enorm geil van word.’ Zo gezegd, zo gedaan. Marionella piste op het achterhoofd van Albert en krijsend kwam hij klaar. ‘Merci madame,’ zei hij, ‘hoeveel kost het?’ ‘Omdat het voor u is, slechts 75 frank,’ zei Marionella. De prins gaf haar de poen, en haastte zich dan naar buiten, waar z’n chauffeur dubbelgeparkeerd stond. En dan als de wiedeweerga naar huis, om op tijd te zijn voor het avondmaal: door Paola klaargemaakte beulingen met appelspijs.

‘Hoelang is dit niet geleden!’ mijmerde Marionella, terwijl ze over straat liep. Indertijd kreeg ze haar klanten niet geteld, maar nu was er van klanten nog weinig sprake, omdat ze oud was en lelijk en een bochel had. Niettemin kon je nog aan haar zien dat ze een hoer was, want ze droeg een korte leren rok, een doorzichtige kanten bloes met daarover een bontjas, en stiletto’s met hakken van 18 centimeter. Ze begaf zich naar huis, nadat ze die dag maar één klant had bediend, een zwarte kerel van ongeveer 18 jaar oud, die poetsman was in de kantoren van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening. Hij viel op oudere vrouwen, en hij had z’n eerste seksuele ervaring beleefd bij z’n grootmoeder, toen die reeds 68 was. Een studie aan de universiteit van Hull heeft uitgewezen dat incest voorkomt bij alle rassen, dus niet alleen bij ons, witte mensen die het wel eens met hun nichtje doen, of zoals de perverten onder ons: met hun neefje. Marionella liep nu in de buurt van het Noordstation. Er hing een dreigende sfeer. Daklozen staarden haar aan vanonder hun paardendekens, drugsverslaafden riepen allerlei stuitende woorden naar haar, en zakkenrollers keken met begerige ogen naar haar fake Chanel-tasje. Drie jongeren spraken haar aan in het Frans. Eén van hen vroeg: ‘Zullen we je de straat over helpen?’ Een andere zei: ‘We helpen graag oude vrouwtjes de straat over.’ De derde zei: ‘Maar eerst snijden we hun borsten af’, waarna hij een groot mes uit z’n binnenzak haalde, en dat dreigend omhooghield. Waar is de politie, dacht Marionella panisch. Toeval of niet, twee agenten doken op uit het niets, schoten één van de Marokkaanse jongeren neer, en arresteerden de twee andere. Marionella bedankte hen omstandig, en zette toen haar weg verder naar haar treurige huis.