‘Als we vrede willen, moeten we voor de dialoog gaan’

Ik heb alweer een journaal met immense ellende in Oekraïne achter de kiezen. Mijn hart bloedt, zoals waarschijnlijk dat van elk ander weldenkend en gevoelig mens. Het land wordt aan flarden geschoten, de menselijke tol is niet te overzien, en dan weten we nog lang niet alles. Stoppen met kijken is voor mij geen optie. Wil je een bewust en kritisch denkende persoon zijn, dan kun je niet anders dan je daar geregeld aan blootstellen.

Nu worden er weer strengere sancties tegen Rusland afgekondigd, en krijgen de Oekraïners nog meer wapens. Maar dat is niet de oplossing. Mieke Vogels heeft in Humo 4258 al een korte en scherpe analyse gemaakt, waarvoor hulde, want zulke stemmen komen veel te weinig aan bod.

Als je vrede, vrijheid en democratie wilt nastreven, zul je dat niet bereiken door de andere partij als grote boosdoener neer te zetten en zelf een zeer aanmatigende houding aan te nemen. Een conflict heeft altijd een lange voorgeschiedenis. Bovendien heeft Amerika vooral baat bij deze oorlog: het geld stroomt binnen via de wapenindustrie. De nadelen, zoals de vluchtelingenstroom, zijn voor West-Europa.

Ze gebruiken de taaiheid en moed van het Oekraïense volk om hun eigen positie te verstevigen en die van Rusland te verzwakken, en dat allemaal onder de vlag van 'vrijheid’ en ‘democratie’.

Toegegeven, ik zou ook liever meneer Biden dan meneer Poetin als buurman hebben, maar als puntje bij paaltje komt, gedraagt de Amerikaanse regering zich nog steeds als een stelletje cowboys, hoe democratisch ze zich ook opstellen. Bovendien kunnen ze zich door hun geografische ligging veel meer permitteren dan Europa.

Is het niet hoog tijd dat Europa zijn eigen smoel laat zien en zich internationaal opstelt als een scherpzinnige, oude en wijze man, iets waarvan briefschrijver T.F. uit Kapellen in Humo 4260 overvloedig blijk geeft? Geeft ‘Alle Menschen werden Brüder’ geen uitdrukking aan de waarden die Europa vooropstelt, of zijn het slechts holle woorden?

Laten we dus los van Amerika de kaart trekken van oprechte dialoog en onderhandeling, en dat ook als burgers tonen door op straat te komen voor onze wens naar vrede. Er is geen andere weg. Hopelijk is het nog niet te laat.

Caroline Smet, Dendermonde.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: