‘Bij een nieuwe lockdown worden we allemaal stapelgek’. Lezers over de maatregelen

‘Alle Europese landen moeten tegelijk in lockdown gaan’

Ik vind dat we nog maar eens te lang wachten op een volledige lockdown. Als alle Europese landen nu eens zouden samenwerken in plaats van voortdurend begrotingen bij te sturen, en dus allemaal samen in lockdown zouden gaan, dan zou de economische schade beperkter blijven dan wanneer ieder land dat afzonderlijk doet. Waarom hebben wij in godsnaam een Europese Unie als we mekaar voortdurend bestoken met een prijzenpolitiek? Handel samen en laat de rijken het gelag betalen in plaats van ze nauwelijks belastingen te laten betalen. En, dames en heren politici, vergeet niet dat er geen economie meer is als er meer zieken dan gezonde mensen zijn.

Jean-Pierre Vanhouwe, Staden.

‘Bij een nieuwe lockdown worden we allemaal stapelgek’

Virologen die pleiten voor een nieuwe lockdown, zijn te vergelijken met verkeersexperts die alle verkeer zouden willen bannen om dat ze dan pas voldoende zekerheid hebben dat er geen verkeersslachtoffers meer zullen vallen. Kunnen wij wel leven zonder enig risico? Is het dat allemaal waard? Wikken en wegen zou het motto moeten zijn, niet besluiten om ons compleet af te sluiten van de buitenwereld. Dan worden wij deze keer geheid wel allemaal stapelgek.

Luc Maeckelbergh, Antwerpen.

‘Er moeten nu strengere maatregelen komen, want straks is het te laat’

We hebben absoluut nood aan strengere maatregelen in Vlaanderen, liever vandaag dan morgen, want binnenkort is het te laat. Dan rest ons enkel nog onze ergste nachtmerrie: een botte lockdown en ziekenhuizen die bezwijken onder de druk. We hollen al enkele weken achter de feiten aan en onze maatregelen schieten telkens te kort. Vandaag zitten we in de fase van de allerlaatste kans. Als we die kans missen, dan zal noodcapaciteit van Defensie niet volstaan. Hulp van Duitsland en van Artsen Zonder Grenzen zal noodzakelijk zijn.

De economische en politieke gevolgen voor Vlaanderen en België zullen desastreus zijn. Wie kan uitleggen dat onze helden, de zorgverleners, alweer voor de leeuwen gegooid worden? Beseft men wel hoe zwaar en traumatisch het is om in die omstandigheden te moeten werken? Wie kan uitleggen dat de ouderen en kwetsbaarsten alweer in de steek gelaten worden ?

We kunnen het risico niet lopen om (alweer) te zacht in te grijpen en het virus te laten voortwoekeren. We vragen dat de overheid krachtig en kordaat ingrijpt, op alle mogelijke vlakken. We roepen alle burgers op om alle sociale contacten tot een minimum te beperken. Vandaag is het alles of niets. Een implosie van het gezondheidssysteem hangt in de lucht, samen met een implosie van onze economie.

Jo Maes, Bertem.

‘Het lijkt erop dat velen liever de zorg zien instorten, met alle gevolgen van dien’

Als er één commando was voor volksgezondheid, geen communautair gestook over de maatregelen, als er geen lobbygroepen allerhande waren met persoonlijke verzuchtingen, geen media die ellenlange dramatische hoofdtitels boven hun artikels plaatsen, geen opiniestukken van zelfverklaarde experten die geen medische opleiding genoten hebben, en als iedereen zou erkennen en aanvaarden dat er een gezondheidscrisis is, dan zouden de regels beter worden opgevolgd en waren het aantal besmettingen, ziekenhuisopnames en overlijdens vast een stuk lager. Het lijkt er wel op dat velen liever de zorg zien instorten, met alle gevolgen van dien. Naar mijn mening ligt het grootste probleem bij het communautaire gestook, omdat daar net krantenartikelen en interviews uit voortvloeien, waardoor velen zich dan weer geroepen voelen om te reageren in de media.

Marlene De Smedt, Londerzeel.

‘Ik zou weigeren om in deze omstandigheden naar school te gaan’

Voortdurend wordt gesteld dat de meeste besmettingen in familieverband gebeuren. Maar dat virus wordt dan toch door een lid van die familie binnengebracht! Vader en moeder werken meestal thuis of volgen zeer strikte regels op het werk. De grootouders sluiten zich op en schuwen elk contact. En de kinderen? Die gaan met het openbaar vervoer, in overvolle bussen en treinen, verplicht naar school. Daar is al minstens 1 procent van de leerlingen besmet en vertonen ze duidelijke symptomen, want anders zouden ze niet getest worden. Het echte aantal ligt vermoedelijk vele malen hoger.

Voor en na schooltijd troepen een aantal onder hen samen. Ze gaan ook naar de sportclub en de jeugdbeweging. Voor wie is het dan nog niet duidelijk hoe het virus bij een familie binnensluipt? Dit is blijkbaar de olifant in de kamer die niemand wil of mag zien. Als we het coronavirus onder controle willen krijgen, dan moeten de scholen nu direct dicht tot Nieuwjaar. De scholen openlaten is dweilen met de kraan open, dat zal de toekomst spijtig genoeg uitwijzen.

Heeft iemand trouwens de leerlingen gevraagd of ze het wel zo leuk en veilig vinden om verplicht naar school te moeten, nu het licht op rood staat voor ongeveer alle andere activiteiten? Ik zou in mijn tijd absoluut geweigerd hebben om school te lopen in die omstandigheden.

Tegelijkertijd met het sluiten van de scholen moet er uiteraard strikt gecontroleerd worden op de volgende eenvoudige regels: mondmasker op, anderhalve meter afstand houden, en maximaal met twee personen samen. En wat betreft mogelijke leerachterstand moet nu eindelijk ingezet worden op de zelfredzaamheid van leerlingen, met beperkte maar efficiënte opvolging door leraars.

Michel Schoep, Aalst.

Wat denkt u over de coronamaatregelen? Is een nieuwe lockdown nodig? Hoe leren we het beste leven met het virus? Reageer hieronder of via openvenster@humo.be