‘BV’s stellen de Centra voor Leerlingenbegeleiding steeds in een slecht daglicht, en dat ben ik beu’

Groot respect voor Coely en de ellende waaruit ze kwam, echt waar (‘Working Class Heroes’, Humo 4175). Maar waar ik echt niet tegen kan, is dat de Centra voor Leerlingenbegeleiding steeds in een slecht daglicht worden gesteld. Ik citeer: ‘...waar het CLB kinderen soms te snel in een vakje steekt of te weinig hulp biedt als ze slecht Nederlands spreken.’

Ik werk al 21 jaar voor het CLB in het centrum van Antwerpen als maatschappelijk werker. Het overgrote deel van onze doelgroep zijn mensen in kansarmoede en anderstaligen. De heksentoeren die mijn collega’s en ik soms uithalen om er toch een intercultureel bemiddelaar of tolk bij te halen, zijn ontelbaar. Want ze zijn schaars, de middelen voor mensen die kunnen worden aangesteld om te bemiddelen.

Elk kind voorzien van onderwijs is onze grootste missie. Maar de andere kant van het verhaal mag ook gezegd. Ik stuit ook heel vaak op gezinnen die al generaties in België verblijven, waarvan de ouders nog steeds geen Nederlands spreken. En ja, dat bemoeilijkt de dingen. Kinderen zullen thuis geen Nederlands aangeleerd krijgen op die manier, geen huiswerk samen met mama en papa kunnen maken. Om dan te zeggen dat het CLB te weinig hulp biedt als ze geen Nederlands spreken, is wel héél erg kort door de bocht.

Natuurlijk bieden wij die hulp wél. Alleen staan niet alle gezinnen daarvoor te springen. Met minder kansen tot gevolg. Zo wordt het CLB geregeld door BV’s in een slecht daglicht gesteld, en dat ben ik beu. Ik nodig ze allemaal uit om eens een paar dagen mee te draaien binnen een grootstedelijke context, waar ook wij als CLB-medewerkers op gigantisch veel muren stoten.

De jeugdhulp is ontoereikend, dat is algemeen bekend. En ik begrijp dat mensen vaak met de vinger naar het CLB wijzen, we zijn immers ook de eerste hulpverlening waarmee ze in contact komen, net omdat we zo laagdrempelig zijn en in de scholen werken. Maar een beetje nuance is op zijn plaats. En er zullen altijd CLB-medewerkers zijn die er met hun klak naar gooien, zoals je dat op alle diensten hebt. Maar ik kan met de hand op het hart zeggen dat ik, samen met veel van mijn collega’s, de leerling altijd centraal zullen stellen en inventief blijven in het zoeken naar de best passende hulpverlening. Ook voor anderstaligen.

Marjolein Verboomen, Hemiksem.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: