‘Comazuipen doet rare dingen met een mens, vraag dat bijvoorbeeld aan Hakim Mutyaba’

Gentse Feesten? Als ik het goed heb, zijn ze nu voorbij en als ik het niet goed heb ook, want het is zeker twintig jaar geleden dat ik er nog eens een voet zette. Niet dat ik iets tegen feesten heb, natuurlijk, en tegen Gent al zeker niet. Ik kan alleen niet meer zo goed tegen plekken waar duizenden mensentypes zich tegen mekaar aan drukken met de bedoeling samen vrolijk te zijn, liefst onder invloed van suikerspinnen, fluitjesbier, doorgekookt stoof­vlees en andere drugs.

Sommige burgers van het voormalige gidsland Nederland hebben daar anders geen last van. Zodra ze hun bierfiets geparkeerd hebben, durven ze weleens de stap naar het zuiden te wagen. Mijn advies is in dat geval: ‘Moeders van Knokke, Brugge, Gent en Antwerpen, houd uw dochters binnen.’ Sommige noorderlingen verwarren namelijk ‘een pinteke drinken’ wel eens met comazuipen en dat laatste – dat weet ik van een vriend – doet rare dingen met een mens. Of met een ander mens.

Vraag dat bijvoorbeeld aan Hakim Mutyaba (53), een man die een zondag of twee geleden langs de Lousbergskaai naar huis wandelde na een avondje Gents vertier, toen hij bij wijze van grap door twee dwaze soldaten van het zuiplappenleger van Oranje de Leie in gekieperd werd. Of vraag het niet, want Hakim kan het niet navertellen. Hij overleefde de grap niet. Wellicht omdat het er geen was. Het sierde de Gentse burgemeester dat hij kort daarna een wake bijwoonde op de plek van die laffe moord door verdrinking. Het zou de Nederlandse autoriteiten eveneens sieren als ze het type onderdaan dat hier systematisch het zwijn komt uithangen voortaan thuishielden. En dat ze in eigen nat (­Heineken?) mogen watertrappelen tot ze manieren hebben.