‘De privérusthuizen lijken wel onschendbaar’

De dagprijzen voor de rusthuizen en woonzorgcentra worden geïndexeerd, maar minister van Welzijn Wouter Beke wil pas in 2024 de zorgpremie verhogen. Hij zou beschaamd moeten zijn.

Mijn zussen en ik betalen elke maand 2.400 euro voor het verblijf van onze licht dementerende moeder (88) in een rusthuis, de dokterskosten en bijkomende verzorging zoals de kapper niet meegerekend. Ik bezoek haar geregeld en ik merk vooral dat er voortdurend een tekort aan personeel is. ’s Avonds en in de weekends is de bezetting minimaal, en op werkdagen zie je de meeste personeelsleden om 16 uur naar hun auto lopen.

De bewoners worden zelden in bad gezet, en ik betwijfel of ze zelfs elke week in de douche gaan, want de douchestoel van mijn moeder is verdwenen. De kamers worden maar één keer per week gepoetst. Kinetherapie krijgt ze niet of zelden, want daar is geen vast personeelslid voor. Om hun smartphone te raadplegen, hebben de verzorgers daarentegen wel altijd een momentje.

Mijn moeder zit hele dagen in haar rolstoel, met doorzitwonden als gevolg. Uren zit ze met de anderen voor de televisie in de tv-zaal, soms met een volle pamper. Om 17 uur krijgen ze een paar boterhammetjes en dan vliegen ze in bed. Dan begrijp ik dat mijn moeder bij elk bezoek van mij zegt dat ze dood wil.

Als ik dat allemaal wil aankaarten bij de directrice, krijg ik bijna nooit te spreken, want zij moet vergaderen.

Is er wel controle op de privérusthuizen? Ze lijken onschendbaar, want hun aandeelhouders moeten jaarlijks kunnen cashen. Over mijn lijk dat ik oud wil worden in België.

Dirk Pepermans, Deurne.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: