‘De zorgkundigen blijven in de kou staan na de coronacrisis’

De verpleegkundigen kregen applaus en werden bewierookt tijdens de coronagolven. De politici verdrongen elkaar om met lof te kunnen strooien. En ook om te zeggen dat we ‘dit zorgniveau zeker moeten aanhouden’ en ze ‘er later voor jullie zullen zijn, na de pandemie’.

Wel, nu is het later, en de ellende op de werkvloer is intriest. In elk ziekenhuis worden bedden geschrapt door het tekort aan verpleegkundigen of zorgkundigen. De werkdruk en gevraagde flexibiliteit is ongezien hoog, met als gevolg nog meer uitval door ziekte. Anderen gaan, meer dan terecht, als zelfstandige aan de slag. Dan kunnen ze zelf kiezen waar en wanneer ze werken, en ze krijgen een veel betere vergoeding.

Zo omzeilen ze de pijnpunten in de ziekenhuizen en zorginstellingen, gecreëerd door de lakse politici. Waar blijft de beloofde loonopslag? Wanneer wordt de opleiding A1-verpleging ingekort tot drie jaar, zoals vroeger, in plaats van de belachelijke vier jaar nu? Wanneer wordt de job, zoals beloofd, aantrekkelijker, zodat we bekwame mensen kunnen aantrekken? Wanneer wordt er eindelijk werk gemaakt van de lijst van zware beroepen?

Waar wachten jullie op? Het is nog anderhalf jaar tot de verkiezingen. Doe eens iets! Neen, nu haalt het ZOL in Genk mensen uit India. Die worden in negen maanden klaargestoomd tot zorgverleners die een beetje Nederlands kunnen. Het opleidingsniveau in het land van herkomst is bedroevend laag. We moeten de lat véél hoger leggen. Toch?

En dan hadden we geluk dat het coronavirus net op tijd ging liggen, of we waren nog een duizendtal collega’s kwijt. Zij zouden ontslagen worden door deze regering omdat ze de inentingen weigerden. Stel je voor dat de pandemie drie maanden langer had geduurd. Het moet gedaan zijn met grote woorden en getalm. Aan de slag. Nu!

E.P., Genk.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: