Delphine Lecompte over kwade korfbalcoach: ‘Hij denkt dat iedereen het gemunt heeft op zijn allesbehalve knullige balsport’

Tony uit Destelbergen is in zijn wiek geschoten omdat ik in mijn column van 5 april ‘vieze korfbalcoaches’ heb opgevoerd. Diep verontwaardigd en hevig geëmotioneerd is hij in zijn pen gekropen om de eer van het korfbal te verdedigen. Tony is niet preuts en Tony is zeker geen humorloze pezewever.

Tony is het zonnetje in huis en elke dinsdag gaat hij in Destelbergen in tijdschriftenwinkel Ronny en Oksana om zijn favoriete weekblad Humo dat hij al leest van kindsbeen af. Hij smult van het gat van de wereld, maar ook van andere lollige blasfemische rubrieken. Want Tony is zeer ruimdenkend, de satirische en anarchistische toon van Humo kan Tony fel smaken en appreciëren.

De columns van Herman Brusselmans zijn een kolfje naar zijn hand en wanneer zijn kennissen Brusselmans beschuldigen van nodeloze versleten clitorissen, van obscene gevoelloze misogyne beschrijvingen van de tepelhoven van ongenaakbare jonge schrijfsters, met andere woorden: van algehele onverbeterlijke verdorven vulgaire provocerende vuilbekkerij dan is Tony de eerste om zijn kennissen te wijzen op de originele oorspronkelijke onnavolgbare superieure stijl van Brusselmans in wie een diep romantische ziel schuilgaat, maar de meeste mensen zijn dom en denken dat romantiek synoniem staat met zeemzoeterigheid en rozen en kersenbonbons.

Ze kijken niet verder dan hun neus lang is. Tony wel. Tony is slim en belezen. Tony begrijpt satire, sarcasme en literatuur. En Tony vindt het heerlijk wanneer Humo plaagstootjes uitdeelt aan Karen Damen, aan Patrick Lefevere, aan Vladimir Poetin en aan mensen die hun relatie op de proef stellen op een eiland vol hitsige corrupte vrijgezellen, suggestieve fallische opblaaskrokodillen, mierzoete turkooizen cocktails bedoeld om de hitsigheid en corruptie op te schroeven, en een duivelse flemerige therapeut om de traantjes in goede banen te leiden.

Maar soms gaat zelfs Humo te ver. De draak steken met korfbal, dat vindt Tony een brug te ver. Is werkelijk niets nog heilig? Het hoofd van Tony wordt in beslag genomen door korfbal. Hij is zelfs een tikkeltje paranoïde wanneer het om korfbal gaat: hij denkt dat iedereen het gemunt heeft op zijn favoriete allesbehalve knullige balsport.

Want ik ben niet de enige die de spot drijft met korfbal, ook Jeroom en Philippe Geubels hebben zich bezondigd aan het bezoedelen van deze nobele democratische allesbehalve debiele sporttak. Het is duidelijk dat er een complot aan de gang is: korfbal wordt gedemoniseerd, gemarginaliseerd, geridiculiseerd, verguisd, misprezen, bespuwd en vernederd. Tony vindt dat de maat vol is.

De pogrom op korfbal is hemeltergend en schandalig en het moet maar eens gedaan zijn: korfbal is een waardige superieure adembenemende balsport die met ontzag, eerbied en respect moet behandeld worden. Tony vindt het vreselijk om aan te zien hoe het weerloze korfbal steeds opnieuw door het slijk wordt gehaald en met de grond wordt gelijk gemaakt. De oorlog in Oekraïne tart alle verbeelding, en de herverkiezing van Viktor Orbán stemt evenmin vrolijk.

De opwarming van de aarde en de strengere abortuswetten in Amerika zijn ook best akelig, maar de echte kwaadaardigheid en het grootste onrecht zijn, volgens Tony uit Destelbergen, de toxische haatcampagne tegen het korfbal. Een haatcampagne waar vooral baldadige linkse herrieschoppers zich aan bezondigen.

Tony zegt dat ik mijn kennis over het korfbal dringend moet bijspijkeren. Daarin heeft hij gelijk! Ik googel: korfbal. Op de extreem betrouwbare Wikipediapagina van korfbal kom ik te weten dat korfbal een balsport is waarbij getracht wordt de bal zo vaak mogelijk door de korf van de tegenstander te werpen. De sport werd in 1902 uitgevonden door de Nederlandse onderwijzer Nico Broekhuysen en is gebaseerd op het Zweedse ‘ringboll’. Korfbal is populair in België en Nederland. En het werd door kolonialistische onderdrukkers opgedrongen aan Suriname, maar Suriname liep nooit echt warm voor korfbal.

Ik googel: korfbalhooligans. Ik kom terecht bij een liedje van Enge Buren, een cabarettrio. Afschuwwekkende haatdragende amok makende gewelddadige hooligans lijken niet te bestaan in de idyllische mystieke poëtische korfbalwereld. Met een beetje slechte wil zou ik Tony kunnen bestempelen als de eerste rasechte schuimbekkende korfbalhooligan. Maar zijn brief is vooral zuur en benepen, niet echt agressief of bedreigend.

Ik googel: korfbal en wurgseks. Ik kom terecht bij een oude column van mezelf waarin ik een Moldavische korfbalspeler probeer te enthousiasmeren om een potje wurgseks met mij te beleven. Het lukt niet. Gelukkig lukt het me wel om een Bosnische berentemmer te overtuigen.

Ik googel: korfbal en wurgseks in Moldavië. Ik kom terecht bij een oud gedicht van mezelf op de literaire website ooteoote.nl, een gedicht waarin ik helaas drie katholieke korfbalspelers folter met een notenkraker uit Dresden en een tombolawafelijzer. Ze hebben het vast verdiend.

Alle gekheid op een stokje: wanneer ik als schrijver een korfbalspeler of korfbalcoach opvoer dan gaat het mij vooral om de klank en de kleur en de muzikaliteit van het woord ‘korfbalspeler’ of ‘korfbalcoach’. Nergens heb ik beweerd dat alle korfbalcoaches sublieme degoutante verwerpelijke viespeuken zijn. Dus als Tony mij beschuldigt van ‘aantasting van de eerbaarheid’ dan schiet dat in het verkeerde keelgat bij mij en bevestigt hij mijn vermoeden: mensen die obsessief bezig zijn met een knullige balsport en die bovendien de moeite nemen om een dorre moraliserende onaangename lezersbrief te schrijven over hun favoriete knullige balsport zijn allicht antipathieke pezewevers.

Ik voer al jaren diverse naargeestige personages op: incestueuze imkers, sadistische zadelmakers en necrofiele tegelleggers (o.a.). ‘Necrofiel’ is een akeligere grimmigere eigenschap dan het vage ‘vies’, maar ik werd nog nooit op de vingers getikt door een tegellegger. En ook de imkers die steevast worden opgezadeld met het adjectief ‘incestueus’ laten mij doorgaans met rust, ze begrijpen dat mijn adjectieven een stilistisch trucje zijn en dat het allemaal met een korreltje zout moet genomen worden. De sadistische zadelmakers in mijn omgeving zijn dan weer geflatteerd dat ik ze zo scherp en correct en waarheidsgetrouw neerzet en portretteer.

Tony uit Destelbergen heeft een probleem: hij neemt korfbal te ernstig. Het is tragisch, maar het valt te genezen. Maar Tony wil niet genezen. Tony wil geobsedeerd blijven door het korfbalwezen. Dat is zijn goed recht. Net zoals het mijn goed recht is om pedofiele tuinmannen, louche televisiepriesters, winderige meubelmakers, protserige limonadetycoons, bipolaire garnalenpellers en kannibalistische korfbalspelers op te voeren.

Delphine Lecompte, Brugge

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: