Dimitri Vegas: muziek van de toekomst?

Ik mis Dwarskijker, aka Rudy Vandendaele, nog altijd. Maar hij wordt heerlijk opgevolgd door die andere heer van stand, Marc Didden. Zijn (veel te korte) column) is het eerste wat ik telkens lees wanneer ik dinsdagochtend mijn havermoutpapje oplepel. Dank zij meneer Didden heb ik bijvoorbeeld Warren Zevon leren kennen. Eeuwig dank daarvoor.

In Humo 4143 verblijdde hij me door in één adem Neil Innes en Terry Jones te eren en nog even George Harrison te vernoemen, mijn favoriete Beatle. Toen ik naar de TTT-bladzijden bladerde, zonk mijn goede humeur echter naar peilloze diepten. Bij het interview met knoppendraaier, klankentapper en jetsetter Dimitri Vegas en zijn eega Anouk Matton stond een foto waarbij ze naar een groot computerscherm zaten te staren. ‘Verkeersleiders in Zaventem’ was het eerste wat door mijn hoofd schoot. Jammer genoeg keek ik naar het heden en de toekomst van de muziek. Ik ben er zeker van, en terecht, dat Karel De Knagger indertijd en heren van stand Didden en Simonart daar ook zo hun mening over hebben. Zouden we dat eigenlijk nog onder de noemer muziek mogen plaatsen?

Ronald Verheyen, Mortsel.