‘Een vast bedrag voor iedereen in plaats van een indexering lijkt me te simplistisch’

Ik zou graag reageren op de brief van Fred Truyen over de indexering. Geniet zijn studerende dochter niet van een studiebeurs ter compensatie van zijn lage pensioen?

Als halve wees met een vader met een arbeiderspensioen genoot ik destijds van een studiebeurs en verhoogde kinderbijslag. Voor extraatjes deed ik vanaf mijn 16 jaar studentenjobs. Wij woonden in een eigen bescheiden rijwoning zonder tuin, wij hadden noch een badkamer, noch centrale verwarming, noch warm water, we verwarmden enkel de woonkamer en de keuken met een kolenkachel, en we gingen nooit op reis.

De personenbelasting was laag. Al bij al was er naar mijn mening toch een vrij efficiënt vangnet en ik heb mijn vader nooit horen klagen over onze inkomsten.

Wat mij wel een beetje stoort, is dat meneer Truyen de rekening maakt van zijn buren. Hij lijkt zelfs het bedrag van hun pensioen te kennen. Als men een meer uniform pensioenstatuut wil, dat ongelijkheden wegwerkt, moeten ook de plichten gelijkgesteld worden, want anders wordt het systeem onbetaalbaar. Dat is zeer complex, want daar komt nogal wat bij kijken. Doe je het met terugwerkende kracht, dan creëer je een kwalijk precedent.

Je zou de indexering progressief kunnen laten toenemen of afnemen naargelang het inkomen, maar dat is voer voor specialisten. Een vast bedrag voor iedereen lijkt me te simplistisch. Bijsturingen zouden dan veel meer verfijnd moeten worden. Dat veronderstelt dan ook dat indexsprongen niet meer aan de orde zouden zijn. Voor de financiering van het geheel zou men ook de koterij van belastingaftrekken en premies en subsidies allerhande eens grondig mogen bekijken.

Marlene De Smedt, Londerzeel.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: