‘Elke dag hopen we dat onze dochter veilig thuiskomt’

Politieagent Thomas Montjoie (29) werd vermoord op klaarlichte dag, zonder enige aanleiding. De man zat in zijn dienstvoertuig, en de 32-jarige Yassine Mahi sloeg aan een verkeerslicht genadeloos toe. De collega die naast Thomas zat, raakte zwaargewond. Thomas had geen schijn van kans.

De toegesnelde collega’s schoten de dader neer. Hij zal wellicht geïnterneerd worden en hoeft zich voortaan geen zorgen meer te maken over de dure energie, of hoe hij deze maand moet overleven.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat zulke geradicaliseerde individuen zogenaamd gevolgd worden, maar zich toch vrij kunnen bewegen? Iedereen keek naar elkaar, maar niemand ondernam iets, met de dood van Thomas tot gevolg. De verantwoordelijken lieten een karrenvracht paraplu’s aanrukken, want alles was verlopen volgens het protocol.

Thomas komt nooit meer thuis, krijgt nooit meer een tweede kans, en wij kijken ernaar en zwijgen. Hoelang blijven we dat nog pikken? Ik denk dat iedere welopgevoede burger met plezier bereid is extra belasting te betalen om zulke individuen levenslang op te sluiten.

Onze dochter is ook politie-inspecteur. Vol overgave zet zij zich alle dagen in voor onze maatschappij. Ze heeft vroege, late en nachtshiften, overwerken is schering en inslag, als je een mens in nood helpt, let je niet op uur en tijd.

Elke dag hopen we dat ze ongedeerd thuiskomt. We zijn pas gerust als ze een berichtje heeft gestuurd: ‘Veilig thuis!’ Dat hadden de ouders en het lief van Thomas ook gehoopt.

Hoelang nog?

Naam en adres bekend.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: