‘Er heerst gewenning aan de discriminerende wetten van oliestaten en hun gewillige sandwichmannen uit de topsport’

Wanneer ex-premier Yves Leterme op tv is, kijk ik graag: hij zit altijd voor een mooi schilderij. Begin februari. Leterme, jarenlang chief investigator van de UEFA, wordt door Sporza geïnterviewd naar aanleiding van de jongste beschuldigingen aan het adres van Manchester City: meer dan honderd inbreuken op de financiële regels van de Premier League. Waar je bij een politicus van CD&V een reproductie van ‘Het melkmeisje’ of een berkenlaantje uit 1830 verwacht (verschoning, CD&V, het schoot eruit), schittert achter Leterme een abstract ding met felgekleurde boogjes en driehoeken. Misschien niet van het niveau-Kandinsky, wel verrassend modern. Automatisch ben ik benieuwd naar de mening van de bezitter. Leterme legt uit waarom zijn eigen aanklachten destijds niet tot een veroordeling hadden geleid: ‘Een batterij topadvocaten deed er alles aan om het werk van onze controleurs tegen te gaan.’ Toch besliste de UEFA om de club twee jaar uit te sluiten van de Champions League, maar de advocaten vonden de nooduitgang bij het Internationaal Sporttribunaal (TAS), dat de uitsluiting schrapte, omdat het keiharde bewijs, ondersteund door mails en bankuittreksels, ‘niet overtuigend’ was. Leterme zucht. ‘Ik ben zeker dat er fraude is gepleegd door Manchester City.’ Ik zie dat leuke schilderij achter hem en geloof Leterme, niet de firma Pep Guardiola & sjeik Mansour met een ingelijst shirt van Messi aan de muur.

De meer dan honderd overtredingen ten spijt, zal Manchester City de dans wederom ontspringen. Oorzaak: gewenning. ‘Ach, zo gaat dat nou eenmaal.’ Het merendeel van de pers en vooral het publiek hebben zich bij de macht van fout geld en de mazen in de wet zoekende voetballeiders neergelegd. Newcastle verkoopt zijn ziel aan de dictator van Saudi-Arabië en een half jaar later zijn de in Arabische jurken verklede Geordies nog steeds in extase: ‘We doen weer mee!’ Manchester United staat op het punt door Qatar te worden overgenomen: weinig protesten doen de ronde. In het topvoetbal heerst het geld en de dan onvermijdelijke corruptie. Ruud Gullit vertelde vorige week op de Nederlandse televisie hoe in de jaren 70 in Estadio Bernabeu zijn doelpunt van AC Milan tegen Real Madrid in de Europa Cup wegens buitenspel werd afgekeurd. De beelden toonden dat hij vijf meter onside stond. Ik heb hetzelfde meegemaakt met Anderlecht, tijdens wedstrijden in Spanje en Italië. De scheidsrechters waren ‘bewerkt’. Vijftig jaar later zien we hetzelfde. Het Spaanse Openbaar Ministerie verdenkt FC Barcelona van een betaling van 1,4 miljoen euro aan de voormalige vice-president van de technische scheidsrechterscommissie, José Maria Enriquez Negreira, tussen 2016 en 2018. Verweer van FC Barcelona: ‘President Bartomeu vergoedde Negreira voor het inwinnen van advies over hoe onze spelers zich op het veld dienen te gedragen.’ FC Barcelona kreeg tussen 2016 en 2018 in meer dan zeventig competitiewedstrijden geen enkele penalty tegen.

2023. Recidivist Juventus krijgt 18 punten aftrek wegens frauduleuze transfers. Heel goed, maar geen supporter haakt af, de kranten nemen de fraude voor kennisgeving aan. De familie-Glazer, eigenaar van Manchester United, is momenteel in gesprek met Qatar over overname van de club. Afkeurend commentaar valt nergens te bekennen. De Belgische golfer Thomas Pieters sluit zich voor 6 à 9 miljoen euro aan bij de Dagobert Duck LIV-tour van Saudi-Arabië. Enkele dagen lang verschijnen op Twitter snerende commentaartjes, maar ze zijn kort van adem en hebben zich eigenlijk al verzoend met de realiteit: gewenning aan de discriminerende wetten van oliestaten en hun gewillige sandwichmannen uit de topsport. De kunst van Yves Leterme is kansloos.