‘Er is nog wel wat anders op de muziekmarkt dan gitaarrock à la Pearl Jam en Neil Young’

De lezersbrief in Humo 4189 van zanger en liedjesschrijver Lieven Tavernier, van wie de platen voortdurend genegeerd worden door Radio 1, vond ik behoorlijk schrijnend. Zijn verontwaardiging is terecht. Wat een leemte lieten muzieksamenstellers Raymond Stroobant en Dree Peremans toch achter toen zij met pensioen gingen. Waar is de tijd van ‘Neem je tijd’, met die geweldige presentatrice Lute Vanduffel? De folk met Jan Van Langendonck en artiesten als Dirk van Esbroeck?

Nu wordt de muziekprogrammatie bepaald door Evert Venema en zijn aanhangers, die voortdurend hun smaak door de strot van de luisteraars rammen. Is die dan zo bedenkelijk? Nee, maar er is nog wel wat anders op de muziekmarkt dan gitaarrock à la Pearl Jam, Neil Young, R.E.M., Bruce Springsteen en andere coryfeeën als Dylan en Waits.

Wat mij al jaren tegen de borst stuit, is de stiefmoederlijke behandeling van de weinige kwaliteitsprogramma’s als daar zijn ‘Time Out’ van Michaël Robberechts, die altijd buiten de playlistlijntjes kleurt, en ‘Classics’ van Ronald Verhaegen. Die programma’s worden echt geteisterd door het voetbal en verdwijnen soms weken uit de ether, of dienen als stoplap om een uurtje te vullen.

Bart Peeters krijg je bij wijze van spreken echt elk uur te horen. Ook hoor ik geregeld in alle programma’s steeds dezelfde nummers als ‘Mr Tambourine Man’, ‘No Milk Today’, ‘Papa Was a Rolling Stone’… De routine druipt er zo van af. Eigenlijk moet ik Evert Venema bedanken, want ik ben al een tijdje overgeschakeld naar de schoonheid en beschaving en de mooie rustgevende, stemmen van Greet Samyn, Bart Stouten en co. op Klara.

Ronald Verheyen, Mortsel.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: