‘Europa is een reus op lemen voeten, want een Europees leger is nog niet voor morgen’

Zoals gewoonlijk lees ik steeds met veel belangstelling de rubriek Open Venster. Aangezien de oorlog in Oekraïne mij diep raakt, kom ik hier graag terug op de brief van de heer Marc Clopterop in Humo 4261.

Zijn voorstel is al bij al nog zo geen gek idee. Is het dan echt onmogelijk dat sympathiserende landen die geen lid van de NAVO zijn, minstens honderdduizend, en liefst een veelvoud, huursoldaten werven die dan in ruil kunnen rekenen op een riante soldij? Oekraïne kan misschien zelf werve,n op voorwaarde dat de financiële middelen verschaft worden door de internationale gemeenschap. Noem dit leger bijvoorbeeld het Internationale Vredeskorps of het Vreemdelingenlegioen, voor Poetin is het toch ook geen oorlog, maar slechts een speciale militaire operatie. Onder anderen neonazi’s kunnen zich dan eindelijk ook eens nuttig maken door de wapens op te nemen tegen het machiavellistische Poetin- communisme. Na de Tweede Wereldoorlog zaten er trouwens vele duizenden SS’ers en voormalige soldaten van de Wehrmacht in La Légion étrangère.

Als voetbalclub Chelsea overgenomen wordt voor bijna 5 miljard euro en Elon Musk met de glimlach zowat 44 miljard dollar kan neertellen voor Twitter, dan moet een veelvoud daarvan ook mogelijk zijn voor een huurleger. Poetin gebruikt toch ook graag pro-Russische Tsjetsjenen als kanonnenvlees. Nauwelijks twintig jaar geleden werd hun hoofdstad Grozny in zijn opdracht platgebombardeerd. Het kan verkeren.

De oorlog in Syrïe duurt al tien jaar. Dank zij de aanhoudende bombardementen van kameraad Poetin zal Assad aan de macht blijven. De slag om de stad Aleppo, of wat er nog van overblijft, ligt al wat minder vers in ons geheugen en trouwens ook wel ver van ons bed, nietwaar?

Oekraïne is in de Donbas-regio al acht jaar in oorlog met Poetin, maar dat was al lang geen voorpaginanieuws meer en we lagen daar al lang niet meer van wakker, ten onrechte blijkt nu. In 2014 werd na een omstreden referendum de Krim ingelijfd, een gebied iets kleiner dan Belgïe. Rusland vond het tevens dringend nodig de onderdrukte etnische Russen in Oost-Oekraïne te beschermen tegen de neonazi’s, want er was zelfs een genocide aan de gang.

Neonazi’s zijn er overal, het Azovbataljon heeft dit etiket opgeplakt gekregen. Best mogelijk, neonazi’s vind je bij de vleet, in Oekraïne, Duitsland, Oostenrijk, Polen, België enzoverder. Misschien woont er wel eentje recht tegenover uw deur. Ik durf er bovendien gif op innemen dat er ergens op Russisch grondgebied nog een handvol stokoude rusthuisbewoners zitten die tijdens de Tweede Wereldoorlog Duitsgezind waren. Velen zijn wellicht vroeger gecrepeerd in de goelagkampen van de paranoïde kameraad Stalin.

We zijn bang voor de Slager van Oekraïne, want wij voelen de hete adem van Poetin in onze nek en nu heerst er in het Westen panische angst voor de machtsgeile nieuwe tsaar Vladimir I.Er werd druk gespeculeerd over wat er allemaal zou gebeuren op 9 mei. Het discours van Poetin is ons al langer bekend, alleen het driewerf hoeragebulder van duizenden tinnen soldaatjes op het Rode Plein klonk inderdaad luguber en onheilspellend in mijn oren, ondanks dat het een georkestreerde show was.

Zowat vier jaar geleden in Duitsland zat er tegenover mij in een trein een Oekraïense studente die erg begaan was met haar land. Toen ze aan mij vroeg wat ik dacht van de situatie, heb ik geantwoord dat volgens mij binnen de vijf jaar Poetin zou proberen om Oekraïne te veroveren, of toch zowat de helft, tot aan de Dnjepr. Ik vrees dat ik geen ongelijk had. Het is helaas een ongelijke strijd tussen David en Goliath, wapenleveringen of niet. Natuurlijk hebben de Verenigde Staten hun eigen agenda, maar die heeft Poetin ook. Voorlopig verkies ik in elk geval die van de VS.

De internationale gemeenschap is te naïef geweest en heeft te lang weggekeken, zodat Poetin meende dat hij met alles kon wegkomen om zijn onverzadigbare ambities van een Groot Russisch Rijk waar te maken. Ik ben ervan overtuigd dat we in de westerse wereld op een historisch kantelmoment staan. Als we uiteindelijk op één of andere manier niet krachtdadig ingrijpen, wordt de kaart van Europa hertekend en wachten ons, onze kinderen en kleinkinderen wellicht nog vele jaren van ellende waarvan de extreme stijgende energie- en voedselprijzen nog maar het topje van de ijsberg zijn. Als daarentegen Poetin zodanig militair verzwakt kan worden dat hij zich moet terugtrekken uit Oekraïne, zal hij jarenlang zijn wonden moeten likken en zit er misschien een machtswissel aan te komen.

Maar lang mag er niet meer getalmd worden. De tijd speelt in het voordeel van Poetin. Hoe meer tijd hem gegund wordt, hoe meer gebied hij kan inpalmen. En later komen misschien de Baltische staten terug in het vizier, want zijn appetijt is groot en zijn honger is niet meer te stillen. Bovendien zouden er weleens barsten kunnen komen in de solidariteit van de westerse coalitie. Helaas heeft de vleesgeworden Ivan de Verschrikkelijke machtige binnenlandse bondgenoten. Vooreerst het leger waarvan het oppercommando hem onvoorwaardelijk steunt, althans nu nog en vervolgens de kerk. Patriarch Kirill van de Russisch-orthodoxe kerk die zowat honderd miljoen gelovigen telt, wordt door paus Franciscus beschouwd als de misdienaar van Poetin, een geslaagde verwoording. Vladimir Kirill, die toevallig dezelfde voornaam heeft als zijn idool, is inderdaad een onvoorwaardelijke voorstander van de oorlog in Oekraïne en een grote bewonderaar van Poetin, die hij een godsgeschenk noemt.

Politici, wereldleiders en andere machthebbers zouden vooral volgende wijze woorden niet mogen vergeten: wie zich het verleden niet herinnert, is gedoemd het opnieuw te beleven (George Santayana). Probeer eens in het recente verleden te duiken en fris uw kennis op over onder andere het Verdrag van München in 1938 en de daaropvolgende inval in Tsjecho-Slovakije in 1939, het geheime Molotov-Von Ribbentroppact in 1939, het ultieme verraad van de geallieerden ten opzichte van Polen om Stalin ter wille te zijn en de opsplitsing van Europa op de Conferentie van Jalta in 1945 met alle kwalijke gevolgen van dien, onder meer de daaropvolgende volksverhuizingen na de oorlog.

Moeten wij een armageddon en de apocalyps verwachten? Zal Poetin uiteindelijk kernwapens inzetten? Niemand kan in zijn brein kijken. Is hij dodelijk ziek, zoals vaak wordt geopperd? Niemand weet het. Wat we wel weten, is dat Hitler die geen kanten meer uit kon, zelfs zijn eigen volk wilde meesleuren in zijn ondergang.

De recente geschiedenis van Europa heeft ons in elk geval geleerd dat wanneer bij dictators zoals Mussolini, Hitler, Stalin, Erdogan en nog vele anderen de verslaving aan de macht, de grootheidswaanzin of de expansiedrift de bovenhand krijgen, de Europese bevolking op één of andere manier altijd strijd zal moeten leveren voor de bijwijlen fragiele democratie die wij moeten koesteren. Helaas is Europa nog steeds een reus op lemen voeten, want een Europees leger is nog niet voor morgen.

S.G., Duffel.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: