‘Goed dat er nog mensen als John Crombez zijn’

Lezer Beliën vraagt zich af of het wel zo logisch is dat het redden van mensenlevens ‘ten koste van alles’ gebeurt. Ten koste van alles? Nogal melodramatisch toch? Hij heeft het in zijn lezersbrief over de economie die onder de coronamaatregelen lijdt, maar aan het einde van zijn betoog blijkt toch vooral dat hij zijn oude leven, met of zonder risico voor anderen, wil hervatten. Eigenlijk had de lockdown volgens hem niet gehoeven, als ik goed tussen de regels heb gelezen. Nochtans weet men nog lang niet alles over de schade die Covid-19 kan aanrichten. Een kwart van de mensen die ziek werden door het virus blijken hartschade op te lopen. Niet alleen ouderen dus. En zelfs bij baby’tjes komen er nu ook al onrustwekkende ziektesymptomen aan het licht. Bovendien denk ik dat geen enkele bewoner van een woonzorgcentrum het virus zelf in ons land binnen heeft gebracht. Rusthuisbewoners hebben vaak het beste van zichzelf gegeven voor hun nageslacht en verdienen ook in de laatste fase van hun leven nog respect. Ik vraag mij af of meneer Beliën nog hetzelfde zou schrijven als hij zelf een verhoogd risico op sterfte zou hebben? Goed dat er nog mensen zijn als John Crombez die een mensenleven hoger schatten dan geldgewin.

Marlene De Smedt, Londerzeel.