Herman Brusselmans: ‘Zonder m’n goeie vriend Wouter Vandenhaute was Anderlecht zonder twijfel gedegradeerd’

Zesentachtig jaar geleden presteerde Anderlecht heel slecht. Ze eindigden twaalfde in de competitie na nederlagen tegen onder andere Sporting Liedekerke, Real Teralfene en Houd Moed Tielt, clubs die toen in de eerste afdeling speelden, maar waarover we tegenwoordig nog weinig vernemen. Al is Houd Moed Tielt onlangs failliet verklaard, nadat kantinejuffrouw Dikke Jeanne er met de kassa vandoor was gegaan. Maar wat was er aan de hand met Anderlecht? Wel, een aantal belangrijke spelers moest naar het leger na militaire bewegingen van de Duitsers, die reeds in 1937 van plan leken om Europa en, als ze dan toch bezig waren, de hele wereld te bezetten.

Zo moesten de sterspelers Julien Snoet, Achiel Van de Palasse en Juul De Cluts onder de wapenen. Julien Snoet was in die dagen de beste doelman ter wereld: van 1899 tot 1936 kreeg hij geen enkel doelpunt tegen, en zelfs als 56-jarige ranselde hij alle ballen uit z’n doel. Maar helaas moest hij de goal ruilen voor de officiersmess, waar hij kolonels en generaals moest bedienen die bekokstoofden hoe België de moffen een pad in de korf zou zetten. Achiel Van de Palasse was een middenvelder, met als specialiteit overal opduiken waar je hem niet verwachtte. In het leger werd hij aangesteld als koerier die de postduiven moest begeleiden. Juul De Cluts was een rasechte spits met meer dan vierhonderd doelpunten op z’n naam, waarvan driehonderdvijftig met z’n hoofd. Hij was een kopbalspecialist, waarbij z’n lengte van 2 meter 17 goed van pas kwam. Hij werd gekazerneerd in Vilvoorde en moest door een verrekijker speuren of de Duitsers niet op komst waren.

Maar goed, zonder die drie sterkhouders begon Anderlecht te kwakkelen, en de fans waren daar zo pissig om dat ze eieren gingen gooien naar het huis van de toenmalige voorzitter Antoine Duchateau, een Franstalige fabrikant van muizenvallen die geen kloten verstand had van voetbal en bovendien in de oorlog zou collaboreren, waardoor hij in 1946 de doodstraf kreeg. Maar hij wist weg te komen naar Argentinië, waar hij een nieuwe fabriek oprichtte. Met veel succes, want zoals we weten, zijn er in Argentinië enorm veel muizen. Doch dat is erg lang geleden.

Belangrijker is dat Anderlecht vandaag zo slecht voor de dag komt. Ik vroeg laatst aan m’n goeie vriend Jan Mulder: ‘Hoe komt dat toch, Jan?’ Maar hij wist het niet. Daarom zal ik zelf enkele mogelijke oorzaken op een rijtje zetten. Ten eerste is er de figuur van Marc Coucke. Overal waar die komt, groeit geen gras meer. Hij mag dan wel miljardair zijn, maar van onder andere voetbal weet hij drie keer niks. Overigens wordt gefluisterd dat Coucke al lang geen miljardair meer is, en dat hij zelfs in de penarie zou zitten: z’n vrouw werd laatst opgemerkt toen ze een filiaal van het OCMW binnenstapte, gekleed als een slons. Coucke moet simpelweg uit Anderlecht verwijderd worden.

Ten tweede is er de coach. Allerlei onbekend tuig is recent trainer geweest van Anderlecht, en geen enkele kon z’n stempel drukken. De oplossing is dat Vincent Kompany teruggehaald moet worden. Jammer genoeg wordt gefluisterd dat Kompany liever dood zou vallen dan terug te keren. Hij haat Anderlecht, mede omdat men hem daar als een stuk stront heeft behandeld. Zo’n vedette, zo’n legende, zo’n mythe, en die is door Anderlecht aan de deur gezet als een vuilniszak. Ik geef hem groot gelijk dat hij, als hij in de buurt is, met een boog om Anderlecht heen loopt.

Ten derde zijn er de spelers. Zij dienen vervangen te worden, want in de huidige kern zit geen enkele voetballer van enige waarde. Op den duur zou je nog terugverlangen naar middelmatige pipo’s als Dendoncker, Praet en Doku, die inderdaad beter in Anderlecht kunnen ronddraven dan in de buitenlandse clubs, waar ze als complete flops worden beschouwd.

Ten vierde is er Wouter Vandenhaute. Nou, over hem geen kwaad woord. Dankzij hem heeft Anderlecht dit seizoen toch nog de elfde plaats kunnen bereiken. Zonder m’n goeie vriend Wouter was paars-wit zonder twijfel gedegradeerd. Ik vroeg laatst nog aan Jan Mulder: ‘Vind jij Wouter ook niet een schitterende figuur?’ Jan had daar geen mening over. Ik wel. Heel Anderlecht moet afgeschaft worden, behalve Wouter Vandenhaute. Ooit zal hij als de Definitieve Redder worden beschouwd.