‘Hoe kan men weten dat een rusthuis virusvrij is?’

Ik vermoed dat er ondertussen een strategisch coronaplan bestaat voor de rusthuizen maar helemaal zeker ben ik niet. Het lijkt mij ook allesbehalve evident een waterdicht plan op te stellen. Zeker in tijden van corona bieden kleinschalige zorgvoorzieningen heel wat troeven om besmettingen te voorkomen, maar wat is de beste aanpak voor de grootschalige ouderenresidenties?

Hoe kan men weten dat een rusthuis virusvrij is? Hoe kan men voorkomen dat besmette personen het gebouw betreden? Hoe kan men voorkomen dat de besmetting niet heel het rusthuis treft als één bewoner (of verzorger) besmet raakt? Welke fouten werden gemaakt in de rusthuizen die relatief veel besmettingen kenden? Welke lessen zijn daaruit getrokken?

De antwoorden zijn allesbehalve evident maar testen, testen en nogmaals testen lijkt zeker aangewezen te zijn. Ik kan het voorstel dat vandaag werd gelanceerd door vijf huisartsen volmondig bijtreden. Ik zie nog enkele andere mogelijkheden: temperatuurscreening voor men de rusthuizen betreedt; een uitgebreide (gezondheids)screening van iedereen die het rusthuis betreedt met aandacht voor het risicoprofiel (heeft men veel sociaal contact, heeft men recent een risicogebied bezocht, op welke manier werd gereisd...); wat is het optimale evenwicht tussen het toelaten van bezoek en het beschermen van de ouderen...

Tot slot geef ik graag een pluim aan het woonzorgcentrum Maasmeander in Maasmechelen, dat zeer correct ingreep na de krokusvakantie. Met het einde van het skiverlof in zicht namen ze geen enkel risico. Personeel dat op skivakantie ging, kreeg enkele dagen betaald verlof. Deze proactieve houding kan inspiratie bieden aan andere woonzorgcentra.

Jo Maes, Bertem.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: