‘Hoe mooi is het toch om anderhalf uur op beschaafde wijze te mogen meekijken in de hoofden van interessante mensen’

Zaterdagavonden. Eens je oud aan het worden bent kunnen die verschrikkelijk lang duren. Geloof me. Als antidotum voor dat steeds weerkerende rotgevoel kan de genaamde Sam Cooke soms helpen : zijn quasi vrolijke wereldhit “Another Saturday Night” werkt bij mij althans in de goede zin op de heupen , ook in de voortreffelijke cover die Cat Stevens er ooit van maakte. Al is het, wanneer je er goed naar luistert in beginsel geen liedje voor lachers. Het gaat, zoals veel grote kunst, in wezen over eenzaamheid. Dat bedacht ik laatst toen ik met mezelf rond de keukentafel danste en mijn falsetstem plotsklaps de volgende zinsnede hoorde zingen :

‘Another saturday night but I ain’t got nobody
I got some money ‘cause I just got paid
How I wish I had someone to talk to
I’m in an awful way.’

Ware dichters hebben weinig woorden nodig dacht ik toen. Alsook : behalve Elvis blijft ook Sam Cooke eeuwig bestaan. Ik luister al zestig jaar lang bijna wekelijks naar zijn ‘Greatest Hits’ en ben hem nog niet moe. Neem dus maar aan dat er iets deugt aan zijn werk. Van zaterdagavonden en Elvis gesproken. Wat ben ik blij dat Thomas Vanderveken en zijn bijzondere ‘Alleen Elvis’ nog steeds blijven bestaan. Hoe mooi is het toch om anderhalf uur op beschaafde wijze te mogen meekijken in de hoofden van interessante mensen, zeker wanneer die over een weldoorvoed visueel geheugen beschikken.

Give us more, Thomas!