‘Ik blijf graag nog een uurtje op om me te bezondigen aan lantaarnpaalstaren’

Toen ik vorig jaar wekelijks uitkeek naar de fantastische artikelenreeks ‘Tjingeltjangel’ van Marc Didden, kon ik niet anders dan altijd weer denken: ja, dat waren ook mijn favoriete songs en bands waar ik mijn schoolwerk voor vergat. En ook nu weer, alhoewel ook ik al een tijdje meerijd met tram 7, kan ik net als hij nog kinderlijk gelukkig worden als ik de eerste vlokjes naar beneden zie dwarrelen. Wanneer er sneeuw wordt voorspeld, blijf ik graag nog een uurtje of langer op om mij voor het raam te bezondigen aan lantaarnpaalstaren. Mijn vrouw heeft daar serieuze vraagtekens bij. Het zij zo.

‘Tombe la neige’ van Salvatore Adamo ontroert niet alleen Marc Didden in Humo 4198, maar ook mij. ‘Eerste sneeuw’ van Jan De Wilde: idem. Aan drugs gerelateerde melodieën heb ik evenzeer een broertje dood, maar voor ‘White Christmas’ van Bing Crosby heb ik daarentegen nog steeds een dikke boon. Ik ben blij dat ik het eindelijk eens oneens ben met Marc Didden.

Edwin Rigo, Tisselt.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: