‘Ik heb geen gigantische penis, maar een lulletje ter grootte van een lilliputtergarnaal’

Herman Brusselmans gaat iedere week op zoek naar het verhaal achter een opvallende kop in de krant of op een nieuwssite.

Er werden in 2021 in Vlaanderen meer dan veertien miljoen boeken verkocht, wat zorgde voor een omzet van ongeveer 218 miljoen euro. Een stijging van 3,2 procent ten opzichte van 2020. Moeten wij, boekenliefhebbers, derhalve juichen en op tafel dansen? Niet meteen, want de gestegen verkoop is vooral te danken aan kutboeken. Fictie haalde een hoger cijfer, louter en alleen te wijten aan de ‘Zeven zussen’-rotzooi van wijlen Lucinda Riley. Je kunt geen wijf met een bloempotkapsel tegenkomen of ze heeft de ‘Zeven zussen’-reeks gelezen. Vroeger lazen die Griet Op de Beeck, maar dat waren ze op den duur zo beu dat ze hun steven wendden naar Riley, hoewel die, als het op technische en stilistische waarden van de literatuur aankomt, de duimen moet leggen voor Op de Beeck, wat alles zegt over Riley en niks over Op de Beeck.

De non-fictiemarkt is veel meer gegroeid. Dat kwam door de volslagen flutvodden van koks, psychologen, therapeuten, influencers, mental health coaches, en koffiedikkijkers. Maar zelf heb ik ook ondervonden dat non-fictie tegenwoordig een stuk meer aanslaat. M’n non-fictieklepper ‘De geschiedenis van de moderne literatuur’ heeft alleszins beter gescoord dan m’n zeven fictieve romans ervoor. Van deze romans lag de gemiddelde verkoop op 12.500 exemplaren, maar van ‘De geschiedenis’ werden er 24.750 aan de man gebracht, en het boek blijft maar succes hebben. Zodoende lijkt het me niet vergezocht om m’n volgende boek ook weer in de non-fictie-hoek te situeren, en dat zal een beknopte studie van de Tweede Wereldoorlog worden, onder de titel ‘Wat gebeurde er precies in de periode 1940-’45?’ Belangrijke sujetten in dit standaardwerk zullen zijn: Adolf Hitler, Winston Churchill, generaal Patton, zes miljoen Joden, en m’n grootvader, die minstens vierhonderd van deze joden heeft proberen te redden, maar daarin mislukte, omdat hij een complete idioot was.

Doch, de categorie waarin de grootste stijging te melden valt, is die van de strips. In de top 20 van de bestverkochte boeken stonden zomaar eventjes zeven strips. Het spreekt vanzelf dat ik ook in deze branche m’n licht zal laten schijnen. Ik denk meteen aan een reeks, en ik zal de scenario’s schrijven en m’n vriendin Lena zal de tekeningen maken, want zij kan enorm goed tekenen en schilderen. Zo heeft ze laatst nog een naaktportret van mij aan het papier toevertrouwd, en dit portret toont welk prachtig lichaam ik nog heb voor een 64-jarige gozer, en Lena heeft slechts één onderdeel van dit lichaam ten prooi laten worden aan een lichtelijke overdrijving: ik heb op het portret namelijk een gigantische penis, terwijl ik in de werkelijkheid een lulletje heb ter grootte van een lilliputtergarnaal. Hoe dan ook zie ik Lena heel goed in staat om samen met mij een stripreeks in gang te zetten, en ik heb al een hoofdpersonage in m’n hoofd zitten: Pistolero Jack, een 104-jarige inwoner van Waarschoot, die vele avonturen beleeft, aan de zijde van z’n trouwe viervoeter; de teckel Kaboel. Met z’n tweeën maken ze de streek tussen Gent en Eeklo onveilig, waarbij Pistolero Jack zich voortbeweegt op z’n motorfiets, een Triumph Bonneville uit 1958, en Kaboel telkens meereist terwijl hij z’n evenwicht probeert te behouden op de benzinetank.

Het minste wat je kunt zeggen is dat Pistolero Jack een merkwaardige gast is. Hij is een voorstander van het feminisme, het antiracisme, de afschaffing van de klimaatopwarming, de gelijke verloning voor vrouwen en mannen, de prijsdaling van gas en elektriciteit, de herwaardering van Bart De Pauw, en een prominente rol in de Vlaamse showbizz voor de tetten van Olga Leyers. Om het feminisme te steunen draagt Pistolero Jack geregeld een jurk en pumps, wat niet altijd verstandig is, want een 104-jarige vent die op schoenen met hakken van 18 centimeter probeert te lopen, stuikt geregeld op z’n bakkes. En dit bakkes is al zo kwetsbaar, mede omdat Pistolero Jack nog sporen in z’n gezicht heeft van de acne waaraan hij volop leed tijdens z’n jeugd in het begin van de twintigste eeuw. De vingers van Lena jeuken om van het duo Pistolero Jack en Kaboel de leukste stripfiguren van Vlaanderen te maken, en het is te hopen dat dankzij onze verhalen de boekenmarkt in het komende decennium zal boomen als nooit tevoren.