Jan Mulder: ‘Charles De Ketelaere gaat niet naar de grauwe industriestad Leeds, maar wel naar Milaan. De vergissing van het jaar’

Charles De Ketelaere kon het mentaal niet opbrengen om de eerste competitiewedstrijd in de Jupiler Pro League te spelen. Hij vroeg zijn trainer om begrip en kreeg het. Ook het bestuur begrijpt de situatie waarin hij zich bevindt. Charles wil naar AC Milan en heeft al een persoonlijke overeenkomst met de rood-zwart gesloten. Kleine storing in de transactie: Club Brugge wijst het Italiaanse bod van 35 miljoen af, aangezien er al één van 40 miljoen van FC Leeds is binnengelopen.

Milan zou het kleine verschil volgens kenners van internationale voetbalzaken makkelijk kunnen wegslikken, maar weigert halsstarrig. Onder de dekmantel van dat geringe financiële verschil sleept de transfer zich nu al maanden voort. De laatste concrete daad van Milan vond plaats op 20 juli met een bezoek van de beroemde technisch directeur Paolo Maldini zelf aan Brugge ‘om een doorbaak te forceren.’ Na een volgens alle aanwezigen ‘positief gesprek’ vertrok Maldini, maar er was niets veranderd. Dinsdag 26 juli werd in Lugano weer onderhandeld. De kranten meldden: ‘Geen stroomversnelling.’

Wat zou de reden achter dat Italiaanse krentenwegen zijn? En waarom zijn ze eigenlijk zo verliefd op Charles? Want De Ketelaere wordt bijna elke dag voorop La Gazzetta dello Sport afgebeeld en dan is het menens. Het Nieuwsblad publiceerde een fotocollage van al die voorpagina’s. Onder een foto van Charles stond de titel: ‘Un Milan da 10’. In Italië is het nummer 10 heilig. En toen zag ik ook nog de woorden ragazzo d’oro. ’t Is nostalgie. Puur sentiment. AC Milan wil het verleden terug. Niet met de nieuwe Van Basten, niet met een Kaka of Sjevtsjenko uit Brugge, de Gazzetta en Milan zien in Charles De Ketelaere de gedroomde erfgenaam van de ragazzo aller ragazzo’s: Gianni Rivera, de oogstrelende nummer 10 die de club in de jaren 60, toen Italië de hoogste salarissen betaalde in de sterkste Europese competitie, Europese bekers, kampioenschappen en wereldfaam gaf.

Het probleem is dat AC Milan zich blijkbaar niet zeker voelt van zijn zaak. Waarschijnlijke reden: vele ragazzo d’oro’s voor De Ketelaere zijn te licht bevonden. Niet behulpzaam in de besprekingen met Brugge is ook het feit dat Milan momenteel al een mooie ragazzo in de gelederen heeft: Daniel Maldini, zoon van technisch directeur Paolo. De trips naar Brugge en Lugano waren fake news. Serieus onderhandelen? Paolo meent er helemaal niks van. Hij laat Club (en Charles) gaarkoken in luttele vijf miljoentjes en gaat zich straks weer lekker aan de familie wijden.

Vergeten in de te lang aanslepende affaire is de FC uit de grauwe industriestad Leeds, waar Charles niet wil wonen en voetballen bij een club die vorig seizoen tegen de degradatie vocht. Maar FC Leeds speelde de afgelopen jaren onder trainer Bielsa wel het leukste voetbal ter wereld, en doet het onder de Red Bull Salzburg-Amerikaan Jesse Marsch, die De Ketelaere graag wilde en onmiddellijk de verlangde 40 miljoen toezegde, ongeveer net zo aanvallend. Exact het spel dat De Ketelaere goed ligt. De Premier League, waar het tempo moordend is en de tegenstand feller, is beter en stukken aantrekkelijker dan de vergane glorie van de Serie A. Charles kiest voor de aanbidders van het sentiment. De vergissing van het jaar.