columnJan Mulder
Jan Mulder: ‘De klassieke scout sterft uit. De database heeft het balgevoel verslagen’
Gudde & Fledderus. Het klinkt als een accountantsbureau, maar het is de jeugdige directie van de profvoetbalorganisatie FC Groningen. Terwijl vroeger in een gezellige bestuurskamer, aan een tafel met een versleten smyrnakleedje erop, werd vergaderd door een corpulente voorzitter met roos op de schouders, jakkeren nu T-shirtjongeren op Facebook op zoek naar talent. Deze zomer waren ze nog in München om Arjen Robben aan de hand van een Netflixfilm over Michael Jordan te overtuigen in Groningen een comeback te maken, maar Robben was een uitzondering. Modern management gebeurt tegenwoordig online.
Vorige week deed de firma Gudde & Fledderus weer van zich spreken: Keith Haring werd gecontracteerd. Na lezing van het onderschrift bij de foto bleek het te gaan om Wes Beuvink uit Oldenzaal. Wes (bleek, brilletje, pienter, in mei 21 geworden) was benoemd tot hoofdscout. ‘De scouting is een superbelangrijke ader van de club,’ vertelde Fledderus aan Dagblad van het Noorden. ‘Binnen onze organisatie is een constante zoektocht gaande naar de juiste speler binnen de juiste speelwijze.’
FC Groningen zet in op gedegen kantoorwerk en gaat niet meer af op het fingerspitzengefühl van een tot scout gepromoveerde oude prof. Als de database van Wes Beuvink rood opflakkert dat er in het zuiden van Denemarken een junior woont met een voltooide passing van 98 procent, rijden Gudde & Fledderus al bijna met een contract in de binnenzak over de Duits-Deense grens. Ze zouden de overeenkomst liever per Zoom of Skype afronden, ware het niet dat de UEFA dat nog niet accepteert.
Voor een ouderwetse liefhebber is het moeilijk in de nieuwe, elektronische transferpolitiek te geloven: je moet iemand toch even hebben gezíén. Van Gaal ging zelfs op visite bij een speler thuis om te kijken of de totale mens en zijn echtgenote daar alles op orde hadden. Maar Anderlecht had vorig seizoen opeens de Panamees Michael Murillo op de rechterflank galopperen, en geen deskundige uit Neerpede was ooit met Netflix in de koffer de oceaan over gevlogen om de speler te paaien. Men liet zich zélf overtuigen: door de makelaar die interessante cijfers qua passing en hartslag van zijn cliënt kon voorleggen. Murillo doet het uitstekend. De Engelsman Kemar Roofe daarentegen, uit Leeds gehaald op voorspraak van Vincent Kompany, die hem ‘goed kende’, mislukte en is inmiddels met verlies doorverkocht aan de Glasgow Rangers. RSC Anderlecht trok zijn conclusies en benoemde Peter Verbeke (37) van AA Gent tot Hoofd Recrutering en Head of Sports. Verbeke is master in Gezondheidsrecht.
De klassieke scout is aan het uitsterven. Ik herinner me de jaren 60, toen hij werd beschouwd als een gluiperd die, verscholen onder een paraplu en met de kraag tegen de nek, achter de afrastering van een trainingsveld namen van spelers in een notitieblokje schreef. Later verscheen hij met een boeket bloemen en een zoet praatje bij ze op de stoep.
Vaak was het een journalist. Ondergetekende werd gescout door Robert Becu, verslaggever in Nederland voor de BRT. Samen met tandarts Veroeveren van Racing Tienen maakte Becu Anderlecht warm om mij een contract aan te bieden. Transfers voltrokken zich op advies van tandartsen, correspondenten en spelers.
Omstreeks 1965 zag aanvoerder Jef Jurion in Wilfried Van Moer van FC Antwerp een versterking voor Anderlecht en hij tipte zijn voorzitter. De heer Albert Roosens, eigenaar van een zaak in stookolie, hoorde Jef aan, wachtte nog een dag aleer de telefoon te grijpen, belde en vernam dat Wilfried die ochtend voor Standard Luik had getekend. In die amateuristische tijden deed de professionele scout zijn intrede en hij hield het meer dan een halve eeuw vol.
2020. De nieuwe versie van de scout staat niet meer een heel weekeinde in weer en wind spelers te observeren, hij bestudeert statistieken op een computer. De database heeft het balgevoel verslagen. Peter Verbeke is veel belangrijker dan Vincent Kompany.