Jan Mulder: ‘Ergens is het fijn om te weten dat ook wereldvedetten zoals Remco en Wout moeten bezuinigen’

Dagen voordat Remco Evenepoel zeker was van zijn Vuelta-overwinning, droomden de Vlaamse kranten al over de hemel waarin Remco zou belanden als hij de rode trui veilig naar Madrid zou brengen: de businessclass. Het WK wielrennen staat deze week namelijk op het programma in het verre Wollongong en zes dagen na aankomst moest Evenepoel de tijdrit al rijden. De bond deed er dus alles aan om hem in zo’n comfortabel mogelijke situatie naar Australië te brengen. De zitjes waren uitverkocht, maar uiteindelijk lukte het toch: businessclass!

Het Nieuwsblad had een verslaggever naar het vliegveld van Madrid gestuurd om ons mee te laten genieten van de luxe. Hij schreef: ‘Terwijl Evenepoel incheckt voor businessclass – noblesse oblige – staan de Deense Emma Norsgaard (Movistar) en Julie Leth (Uno-X) al even te wachten in de economyrij. Ook zij hebben de Vuelta gereden, ook zij vliegen van Madrid over Dubai naar het WK. ‘Ik vrees dat wij op een krappere vliegtuigstoel zullen terechtkomen dan Remco,’ lacht Leth.’

Ook elders beheerste de businessclass het nieuws. Wout van Aert, die had deelgenomen aan een koers in Canada, deelde op Twitter: ‘I’ll still need to put a lot of money in my bags though… 8.000€ for a business class upgrade (one-way!) instead of promised 3.500€ for a retour ticket.’ Technisch directeur Frederik Broché van de Belgische bond, lazen we in Het Laatste Nieuws, had nog een poging gedaan de kosten te drukken via een sponsordeal met vliegmaatschappij Emirates, die kruidenier bleek te zijn: Broché kreeg een korting op de bagage van de renners.

Alles wordt duurder tegenwoordig. Ergens is het fijn om te weten dat niet alleen de gewone economywerknemer op zijn boodschappen moet bezuinigen, maar ook wereldvedetten met een toploon zoals Remco en Wout. Ik ging er altijd van uit dat zulke topcoureurs in privéjets reizen, zoals Messi en Mbappé. Blijkt dus niet waar te zijn. Verschil in vermogen is er natuurlijk. De voetballers van Parijs innen salarissen van om en nabij de 50 miljoen, Evenepoel en Van Aert doen het misschien voor 4, 5 of 6 miljoen. De pers schijnt het dan groot nieuws te vinden wanneer deze modale dwangarbeiders van de weg businessclass vliegen.

Waar zijn trouwens de kapitaalkrachtige werkgevers Jumbo-Visma en Quick-Step Alpha Vinyl in het businessclassverhaal van hun wereldberoemde uithangborden, de wielergoden Van Aert en Evenepoel? Hebben die niet ergens een reservepotje om een helpende hand te bieden wanneer de nood hoog is? Of hebben we te maken met doortrapte commerciële strategen die hopen dat Wout, die zelf geen 3.000 euro opzij heeft voor de businessclass, opgevouwen op een inderhaast bijgeplaatst visstoeltje bij de toiletten achterin de vlieger van Madrid naar Wollongong moet worden vervoerd? De legende van hun pupil wordt namelijk dubbel zo groot mocht hij gekreukeld en stijf en met nekklachten de tijdrit én de wegrit met een minuut voorsprong winnen.

Om in den verre iets groots te verrichten, hoeft de reis niet per se comfortabel te verlopen. Feyenoord moest eens naar Deventer voor een competitiewedstrijd tegen Go Ahead Eagles. Van Rotterdam tot Harderwijk verliep alles prima. Bij Nunspeet vloog de bus in brand. De spelers sprongen in de berm van de snelweg, staken de duim omhoog en liftten in auto’s van Feyenoord-supporters naar de Adelaarshorst. Daar leenden ze truitjes en schoenen van Go Ahead en wonnen ze met 6-0.