Jan Mulder: 'Wouter Vandenhaute zou Anderlecht íéts van het verloren aanzien terug kunnen geven'

RSC Anderlecht heeft een nieuw organigram. Volgens het woordenboek is dat een ‘schematische voorstelling van een organisatie’. Mooi overzichtelijk.

CEO is nu Karel Van Eetvelt, vroeger werkzaam bij Unizo en Febelfin. Ook werd er een ‘adviseur’ benoemd in de top van de club: Wouter Vandenhaute, eigenaar van restaurant Couvert Couvert, het overkoepelende bedrijf van zes voorjaarsklassiekers Flanders Classics, het digitale sportmarketingbedrijf Sporthouse Group en voetbalmakelaardij Let’s Play. Daarenboven zijn in de raad van bestuur gekomen: de heren Patrick Lefevere en Philippe Close, respectievelijk ploegleider van Deceuninck–Quick-Step en burgemeester van Brussel, bijgenaamd Mister Showbizz. Sportief directeur Michael Verschueren bleef.

Heeft hij in al het instromend geweld nog nut? Zijn de instromers nuttig? Ploegleiders, burgemeesters, adviseurs, zelfstandige ondernemers... Ik heb hulp nodig. We bladeren dus een uurtje door deskundige commentaren in de kranten. Vangst: burgemeester Close is handig voor het ritselen van een nieuw stadion, ploegleider Lefevere kan een wolfpack smeden, adviseur Vandenhaute moet oppassen dat hij zijn belangen als adviseur van Anderlecht en die van voetbalmakelaardij Let’s Play niet verstrengelt, CEO Van Eetvelt ‘kan niet tegen zijn verlies’, sportief directeur Verschueren voelde volgens intimi ‘de bui hangen’ en bungelt nu zelf. Waar hangt inspirator Kompany uit? Wie beslist over aan- en verkopen, lange- en kortetermijnvisies, ontslagen, benoemingen, leningen, open brieven? De CEO, de adviseur, de sportief directeur, eigenaar Coucke? Mijn schematische voorstelling van de hoogste Anderlecht-etage blijft een inktvlek.

Het organigram van RSC Anderlecht doorgronden is hetzelfde als de verlenging van je rijbewijs aanvragen: voorbij de 70 wordt men geacht een gezondheidsverklaring op te sturen. Ik vulde het formulier met de vakjes ‘Ja’ en ‘Nee’ achter allerlei ongemakken en ziektes in, stuurde het op en ontving een mail retour: ‘Ga naar Mijn CBR (Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen).’ Ik ging en las deze zin: ‘Goedemorgen, Jan, wat wil jij doen?’ Mijn rijbewijs verlengen. ‘Omdat het medische gegevens betreft, moet u ingelogd zijn op DigiD-niveau Midden met sms of app. U bent niet op het juiste niveau van DigiD ingelogd. Log uit via het menu en log opnieuw in bij Digid bij niveau Midden met sms of app om de documenten te zien.’ Ik ben een gezonde ingelogde Hollandse jongen die professionele hulp nodig heeft voor rijbewijzen van het CBR en organigrammen van RSCA.

We richten ons dus maar op een persoonsbeschrijving van Wouter Vandenhaute, twee jaar geleden nog kandidaat-koper van de club. En nu ‘adviseur’? ’t Is een chirurg. Doe Wouter een gesteven witte doktersjas aan en je zegt zonder kwaal: ‘Opereer me maar.’ Met zijn dromerige argusogen röntgent en geneest Vandenhaute menig kwakkelend bedrijf. De titel van adviseur zal na een paar seizoenen worden veranderd in eigenaar, kregen we het gevoel bij de door Coucke zelf georganiseerde paleisrevolutie. Marc is de strijd moe, Wouter wordt de volgende president van paars-wit. En die belangenverstrengeling dan? Men tilt daar in 2020 niet zo zwaar meer aan. Het Laatste Nieuws over de twee petten van Vandenhaute: ‘Het is een dunne lijn. Iedereen is vrij om er het zijne of hare van te denken.’ Ik dacht: ik ken Wouter Vandenhaute ergens van. Wat was dat ook alweer? De zondagavond. Jaren 80. Vandenhaute, destijds journalist van het blad Voetbal Magazine, belde me zo nu en dan op om het weekend even door te nemen. Gewoon voor de aardigheid. De topadviseur is een minnaar van onze sport. Hij zou, stel ik verstrengeld in de belangen van een objectieve hedendaagse column en oude kameraadschappelijke telefoontjes, met zijn trefzekere diagnoses RSC Anderlecht íéts van het verloren aanzien terug kunnen geven.